Category Archives: Εργασιακά

Συγκεντρωση-παρεμβαση στο Κεντρο Υγειας Βυρωνα, 28/4

Στα πλαίσια της πανελλαδικής μέρας δράσης για την υγεία, παρεμβήκαμε στο κέντρο υγείας Βύρωνα με πανό (Αλληλεγγύη στους αγώνες των εργαζομένων στις δομές υγείας, ελεύθερη πρόσβαση για όλους-όλες), κείμενα και τρικάκια μιλώντας με τους εργαζόμενους της δομής καθώς και με τους κατοίκους της γειτονιάς.

Η συγκέντρωση καλέστηκε δημόσια από την συλλογικότητά μας και στηρίχτηκε από 30 συντρόφους και συντρόφισσες ενώ κατά την διάρκεια της παρέμβασής μας διαβάζονταν αποσπάσματα του κειμένου από ντουντούκα. Με την ίδια μορφή, παρεμβήκαμε στη συνέχεια στο κέντρο της γειτονιάς του Βύρωνα σπάζοντας συλλογικά στην πράξη τις απαγορεύσεις και τους περιορισμούς της κοινωνικής ζωής και της πολιτικής δράσης.

Παράλληλα, δημοσιοποιούνταν και καλέσματα συμμετοχής στην πορεία της Πρωτομαγιάς στα Χαυτεία στις 11.00 π.μ. Αργότερα, ομάδα συντρόφων-ισσών επισκέφτηκαν και επικοινώνησαν και με τους εργαζόμενους του κέντρου ψυχικής υγείας στον Βύρωνα. Η αστυνομική παρουσία έξω από το κέντρο υγείας Βύρωνα κατά την διάρκεια της παρέμβασης περιορίστηκε στον ρόλο του παρακολουθητή.

Παρακάτω το κείμενο που μοιραζόταν,

Ο φόβος και η απομόνωση είναι οι χειρότεροι εχθροί,

η ανατροπή αυτού του κόσμου είναι θεραπευτική.

Ποιοί μιλούν ακόμα για “αόρατους εχθρούς”;

Τον τελευταίο μήνα βιώνουμε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης να εξελίσσεται: καραντίνα, απαγόρευση κυκλοφορίας, ατομική ευθύνη για το “κοινό καλό”, φράσεις που πρωταγωνιστούν και όλα αυτά με αφορμή έναν ιό. Μιλούν για «αόρατους εχθρούς» γιατί θέλουν να σπείρουν τον φόβο και την υποταγή, είτε με το μανδύα της δήθεν ουδέτερης επιστήμης είτε ως κοινοί θρησκόληπτοι και σκοταδιστές. Αφεντάδες αυτής της καλοστημένης επιχείρησης παγκοσμίως είναι τα κράτη και οι εκπρόσωποί τους. Προβάλλουν τους εαυτούς τους σαν ηγέτες-σωτήρες που ενδιαφέρονται ανιδιοτελώς για το κοινό καλό. Διαχρονικό όμως μέλημά τους είναι η διαχείριση και ο έλεγχος των ζωών μας. Πλέον και του θανάτου μας. Γιατί άλλωστε ο καπιταλισμός μπορεί να μας υπόσχεται ότι θα γίνουμε άφθαρτοι, άτρωτοι και αιώνιοι αλλά ουσιαστικά μας καθιστά αναλώσιμους, αδύναμους και ευάλωτους. Καθημερινά αλλά και σε περιπτώσεις υγειονομικών κρίσεων.

Να μπλοκάρουμε τον ιό της αυτό-καταστροφής!

Έναν ιό καταστροφικό για την ανθρωπότητα και κατ’ επέκτασιν για τον πλανήτη; Μήπως να αντιστρέφαμε το ερώτημα; Μήπως τελικά η λεηλασία της φύσης δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την μεταλλαξογένεση (μετάλλαξη και μετάδοση) κάποιων ιών (που έτσι κι αλλιώς συμβαίνουν) που εντέλει μπορούν να γίνουν επικίνδυνοι για κάποιους οργανισμούς (ενίοτε ανάμεσα σε αυτούς είναι και ο άνθρωπος); Οι ιοί δεν είναι από μόνοι τους καταστροφικοί, είναι αναπόσπαστο κομμάτι του οικοσυστήματος, όπως ο θάνατος αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής. Η βίαιη και καταστροφική παρέμβαση στο φυσικό περιβάλλον, η αποψίλωση τεράστιων δασικών εκτάσεων για καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων προϊόντων, η βιομηχανοποιημένη αγροτική και ζωική παραγωγή, η μετατροπή κάθε φυσικού στοιχείου σε “πόρο” και εμπόρευμα (αέρας, νερό, φως) για τις ενεργειακές απαιτήσεις βιομηχανικών και μητροπολιτικών τεράτων αποκαλύπτουν την καταστροφική λογική της εκμετάλλευσης και του κέρδους εις βάρος της φύσης και του ανθρώπου. Την λογική της αέναης καπιταλιστικής ανάπτυξης που γεννά κοινωνικές-ταξικές ανισότητες, λεηλατημένα εδάφη, περιττούς και θυσιαζόμενους πληθυσμούς σε όλη τη γη. Αντί για “αόρατους εχθρούς”, ας αναζητήσουμε τους πραγματικούς νόμους που μετατρέπουν τον πλανήτη σε ένα τεράστιο ΧΥΤΑ του καπιταλισμού.

Τι θα κάνουμε με την πανδημία του καπιταλισμού;

Ιστορικά, οι πανδημίες είναι αναπόσπαστο κομμάτι των ανθρώπινων κοινωνιών, και εμφανίζονται κάθε φορά ως πραγματικό σύμπτωμα τους, όχι σαν ουρανοκατέβατη κατάρα. Οι πανδημίες σε συνθήκες σφοδρών κοινωνικών-ταξικών ανισοτήτων και αποκλεισμών πολλαπλασιάζουν την επικινδυνότητα τους εις βάρος των ανθρώπινων πληθυσμών. Κι αυτό διότι οι ίδιοι οι νόμοι της καπιταλιστικής οικονομίας μετατρέπονται σε παράγοντες μαζικής διασποράς οποιουδήποτε ιογενούς φαινομένου: παγκόσμια δίκτυα μεταφοράς και μετακίνησης ανθρώπων και εμπορευμάτων ανά την υφήλιο, μητροπολιτικός συνωστισμός εκατομμυρίων ανθρώπων στα “ανεπτυγμένα” ή μη κράτη, μαζική οργάνωση της εργασίας κ.α. Και δεν είναι τυχαίο ότι τα περίφημα lockdown των κρατών ανά τον κόσμο, πήραν την μορφή τεράστιων ασκήσεων δημόσιας τάξης και πειθαρχίας σε απαγορεύσεις και περιορισμούς της κοινωνικής ζωής ενώ τα αφεντικά και τα κράτη σκέφτονταν και σκέφτονται συνεχώς πως θα διασώσουν τις οικονομίες τους χρεώνοντας τα σπασμένα στην πλάτη μας. Και απ’ όσα έχουν δει τα μάτια μας ως τώρα, ούτε την υγεία μας σκέφτονται, ούτε το “κοινό καλό” μας. Παρά τα επιστημονικά προσωπεία τους, οι μεροληπτικές τους επιλογές και διαταγές συνηγορούν στην γνωστή αλήθεια: αυτοί μιλούν για κέρδη και ζημιές, εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές.

Όταν η Δημόσια Υγεία μετριέται σε χρήμα, τότε το Σύστημά της είναι άδικο και..ανθυγιεινό!

Μιλούν για «ατομική ευθύνη» γιατί γνωρίζουν καλά πως η υγεία δεν είναι κοινωνικό αγαθό προσιτό σε όλους-ες αλλά προνόμιο για λίγους, θέλοντας να καλύψουν την ευθύνη που φέρουν οι ίδιοι για τον τρόπο παροχής υπηρεσιών υγείας. Διαχρονικά, τα Εθνικά Συστήματα Υγείας δομήθηκαν “από τα πάνω” για να εξασφαλίζουν την μαζική λειτουργικότητα του εργαζόμενου και παραγωγικού πληθυσμού ενώ προωθούσαν παράλληλα τον αποκλεισμό ολόκληρων κοινωνικών κομματιών από αυτά (ανασφάλιστοι, φυλακισμένες, αφαίρεση ΑΜΚΑ από μετανάστες-στριες). Και δεν ξεχνάμε ότι αυτή η λογική δεν θεραπεύει αλλά στιγματίζει αυτόν που νοσεί, αφορίζει τους άστεγους, διαπομπεύει οροθετικές γυναίκες, βαφτίζει “υγειονομικές βόμβες” ολόκληρους αποκλεισμένους πληθυσμούς (πχ.μετανάστες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, συνοικισμούς Ρομά κ.α). Ακόμα και εν μέσω κορωνοϊού, τα νοσοκομεία έγιναν ακόμα πιο δυσπρόσιτα για ασθενείς με χρόνιες παθήσεις και ανάγκες για άμεση ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και παρακολούθηση, αποκαλύπτοντας ότι η βίαιη ιεράρχηση της ζωής μας από το κράτος και τα “υγειονομικά πρωτόκολλα” του, δεν ακολουθεί τους όρκους του Ιπποκράτη αλλά τους νόμους της αγοράς και της οικονομίας, Ένα είναι σίγουρο: η δημόσια υγεία ενός πληθυσμού δεν αφορά μόνο το πόσοι νοσούν και από τι, αλλά υπό ποιές συνθήκες επιβιώνει (ή όχι) το σύνολο του πληθυσμού. Και αυτό εξασφαλίζεται πολύ πριν και έξω από τα νοσοκομεία, και λίγο αφορά την ιατρική επιστήμη. Είναι βαθιά κοινωνικό ζήτημα. Και σ’ αυτό έχουμε λόγο όλοι και όλες, όχι μόνο οι ειδικοί και οι αυθεντίες.

Και τί να κάνουμε;

Να προλάβουμε τους ιούς και τις πανδημίες πριν τα σκαλιά των νοσοκομείων. Να αντιμετωπίσουμε την αιτία, όχι το σύμπτωμα. Να μπλοκάρουμε κάθε καταστροφική παρέμβαση στη φύση και ν’ αμφισβητήσουμε τον αστικό τρόπο ζωής. Για πόσο ακόμα θα ζούμε περικυκλωμένοι από τις χαβούζες της Ελευσίνας, της Φυλής, της Μεγαλόπολης, της Πτολεμαΐδας, της Β.Χαλκιδικής; Πόσες ακόμα βουνοκορφές θα παραδώσουμε στην αιολική βιομηχανία, πόσες θάλασσες στους πετρελαιάδες και πόσα δάση στους “εθνικούς κατασκευαστές”; Να παλέψουμε ώστε όλοι και όλες να έχουμε πρόσβαση σε στέγη, τροφή, περίθαλψη και υγειονομική φροντίδα, καταργώντας τις business της ιδιωτικής υγείας, τα αντίτιμα και τους αποκλεισμούς του Ε.Σ.Υ. Να αγωνιστούμε για την κατάργηση των φυλακών και των στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστ(ρι)ών, εντός των οποίων εντείνονται οι αποκλεισμοί σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Ένα κέντρο υγείας σε κάθε γειτονιά!

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους αγώνες των εργαζομένων στις δομές υγείας και σε όσους μάχονται για να γίνουν τα αυτονόητα, δεδομένα. Απαιτούμε και αναζητούμε τρόπους για την κοινοτική λειτουργία κέντρων υγείας σε κάθε γειτονιά με βάση τις ανάγκες των κατοίκων και όχι τους προϋπολογισμούς των υπουργείων. Να διεξάγουμε μαζί με τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στα κέντρα υγείας και τα νοσοκομεία ανοικτές ενημερώσεις και διαβουλεύσεις με τη γειτονιά ώστε να σπάσει ο φόβος, η άγνοια αλλά και η απόσταση ιατρού-”ασθενή”. Η άμεση σχέση και η αλληλεγγύη μεταξύ εργαζομένων και χρηστών των υπηρεσιών υγείας είναι το μόνο εχέγγυο για την εξασφάλιση πραγματικής φροντίδας και περίθαλψης μέσα στο ανθυγιεινό περιβάλλον του φόβου, των αποκλεισμών, των κρατικών περιορισμών. Ας θυμηθούμε ότι το 2011, εν μέσω νεοφιλελεύθερης λαίλαπας με λουκέτα σε νοσοκομεία και απολύσεις ιατρικού προσωπικού, αυτή ακριβώς η δυναμική εξασφάλισε την συνέχιση της λειτουργίας του Κέντρου Υγείας Βύρωνα. Γιατί για εμάς, η μόνη «ατομική ευθύνη» είναι αυτή της συλλογικοποίησης των ζωών και των αγώνων μας, εκείνη που κοιτάζει την ανατροπή και την ελευθερία, εκείνη που μας προστάζει να μην πειθαρχήσουμε σε όσα μας επιβάλλουν, να σπάσουμε τον φόβο και να ξαναβρεθούμε στον δρόμο.

Την στιγμή που ευαγγελίζονται και πάλι προσωρινές ασπιρίνες και εμβόλια που θα δοκιμαστούν πρώτα σε εξαθλιωμένους πληθυσμούς-πειραματόζωα του “Tρίτου κόσμου” για την πολυπόθητη διάσωσή μας, ας αναζητήσουμε την θεραπεία της ανθρώπινης ελευθερίας, την κατάργηση της καταστροφής ανθρώπου και φύσης. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου…

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΥΓΕΙΑΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΥΓΕΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ-ΟΛΕΣ

Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΕΧΘΡΟΙ

Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ

Η ΑΤΟΜΙΚΗ ΜΑΣ ΕΥΘΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Related Images:

ΤΡΙΤΗ 28/4, 10.30 π.μ, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στο ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ΒΥΡΩΝΑ (Κορυτσας 3)

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΥΓΕΙΑΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΥΓΕΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ-ΟΛΕΣ
 
Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΕΧΘΡΟΙ
Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ
 

Η ΑΤΟΜΙΚΗ ΜΑΣ ΕΥΘΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Related Images:

Καλλιτεχνικη παρεμβαση σε supermarket της γειτονιας

Το βράδυ στις 20/3/2020 supermarket σε Βύρωνα και Καισαριανή βάφτηκαν με αφορμή τις νέες εργασιακές συνθήκες που προσπαθεί να επιβάλει το κράτος με πρόσχημα τη κατάσταση που έχει δημιουργήσει χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία τον Covid-19.

Related Images:

Συνολική ενημέρωση για την υπόθεση Leroy Merlin

Τα γεγονότα.

Το μεσημέρι της Παρασκευής 12/7, στο κατάστημα της γαλλικής πολυεθνικής «Leroy Merlin» στην οδό Πειραιώς, μια απλή απόπειρα κλοπής μερικών εμπορευμάτων συνολικής αξίας 180 ευρώ στέκεται η αφορμή ώστε να διαμορφωθεί ένα κακοστημένο σενάριο «ληστρικής κλοπής από κοινού» μετά από μια σειρά εργοδοτικών, διωκτικών και εισαγγελικών μεθοδεύσεων. Οι δύο «δράστες», ο Χριστόφορος Κορτέσης και ο Θύμιος Α. αφού γίνονται αντιληπτοί από τους securitάδες του καταστήματος, οδηγούνται στο γνωστό «δωματιάκι ασφαλείας»- που διαθέτουν όλες οι μεγαλοεταιρείες για περιπτώσεις που πιάνουν ανθρώπους να αφαιρούν προϊόντα ανάγκης για την επιβίωση τους- με σαφή σκοπό να «επιλυθεί το ζήτημα» με την απόδοση του χρηματικού αντιτίμου των εμπορευμάτων. 

Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, και ανάλογα με την τακτική της κάθε εταιρείας, απαιτείται από τους «δράστες» το χρηματικό αντίτιμο ενώ τους ασκείται ψυχολογική (ενίοτε και σωματική) πίεση ώστε να μην επαναλάβουν το «φοβερό» αδίκημα της προσπάθειάς τους να επιβιώσουν με τους πενιχρούς μισθούς που λαμβάνουν ή όντας άνεργοι. Μια πράξη στην οποία καθημερινά και διαχρονικά χιλιάδες προλετάριοι προσφεύγουν ή επιλέγουν για την επιβίωσή τους, μια πράξη που έχει διαδοθεί ακόμη περισσότερο στην περίοδο της οικονομικής κρίσης. Δεν είναι, βέβαια, λίγες οι περιπτώσεις στις οποίες φτωχοδιάβολοι σέρνονται στα δικαστήρια για αφαίρεση ειδών πρώτης ανάγκης ή για λίγα ευρώ με σκοπό τον παραδειγματισμό χιλιάδων άλλων. Ως εδώ, φαίνεται πως πρόκειται για ένα κοινό συμβάν «απλής απόπειρας κλοπής» από τα εκατοντάδες καθημερινά σε αλυσίδες σουπερμάρκετ και μεγάλα καταστήματα.

Εν προκειμένω,  η εξόφθαλμα «παράνομη» αλλά ουσιαστικά ανήθικη και απάνθρωπη κράτηση των δύο συντρόφων στο δωματιάκι ασφαλείας της Leroy Merlin παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις όταν η εταιρεία security OVIT A.E μετέρχεται αναβαθμισμένες ανακριτικές μεθόδους και εκβιασμούς ώστε να πετύχει διαφορετικούς σκοπούς από τους «συνηθισμένους». Αρχικά, οι κάμερες ασφαλείας του καταστήματος καταγράφουν την συνομιλία και την εξυπηρέτηση του Χ.Κορτέση από συγκεκριμένο εργαζόμενο της εταιρείας, με τον όποιο συνδέεται και με προσωπική-πολιτική γνωριμία και φιλία. Ο σύντροφος εργαζόμενος Γιάννης Α., εργάζεται στην εταιρεία για πάνω από 6 χρόνια και έχει ενεργή πολιτική-συνδικαλιστική δράση στον κλάδο του εμπορίου ως απεργός, ως αλληλέγγυος στους συναδέλφους του μέσα στον χώρο εργασίας του, όντας και μέλος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Πειραιά, καθώς και μέσα από την συμμετοχή του σε εργατικές συλλογικότητες βάσης και στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες, ευρύτερα. H στάση του αυτή είναι αρκετή ώστε η εταιρεία να τον στοχοποιήσει για την συνδικαλιστική του δράση και να επιχειρήσει με διάφορες μεθόδους να τον εξοντώσει.

Πάνω σ’ αυτό το πλαίσιο, στήνεται αρχικά η επιχείρηση στιγματισμού και ενοχοποίησης του εργαζόμενου από την διεύθυνση της Leroy Merlin σε συμπαιγνία με την εταιρεία security OVIT A.E. Ενώ το ζήτημα της κλοπής φαινόταν να διευθετείται με τον «τυπικό τρόπο» (της άμεσης επιστροφής των προϊόντων και της καταγραφής του περιστατικού), η εταιρία security OVIT, καθ’ υπόδειξη της εργοδότριας εταιρείας Leroy Merlin, αλλάζει κάθε λίγο και λιγάκι τακτική. Από την μία, δεν επιτρέπει στους «δράστες» να φύγουν όταν φίλοι και σύντροφοι τους ήρθαν να καταβάλλουν το ποσό της αξίας των προϊόντων και από την άλλη, εκβιάζουν τον σύντροφο εργαζόμενο να υποβάλει την παραίτησή του λόγω της δήθεν συμμετοχής του στο περιστατικό. 

Συγκεκριμένα, ο υπεύθυνος και συν-ιδιοκτήτης της εταιρείας security OVIT Δρίβας, ο οποίος φτάνει εσπευσμένα στο κατάστημα για να διαχειριστεί προσωπικά την «υπόθεση», κατά την ομηρία των 2 συντρόφων στο «δωματιάκι ασφαλείας» για 2 ώρες, τους υποδεικνύει να υπογράψουν υπεύθυνη δήλωση με την οποία θα υποδείκνυαν ως συνεργό τους τον εργαζόμενο Γιάννη Α. στο περιστατικό της κλοπής. Στην άρνηση των 2 συντρόφων, ο Δρίβας απαντά με απειλές, βρισιές και με άσκηση σωματικής βίας εναντίον τους με την ανοχή της Leroy Merlin. Ταυτόχρονα, αποδέκτες απειλών και βρισιών από τους securitάδες γίνονται και οι σύντροφοι που βρίσκονταν έξω από το κατάστημα με σκοπό να συνδράμουν οικονομικά τους 2 συντρόφους καθώς και να διαμαρτυρηθούν για τις μεθοδεύσεις του Δρίβα. Μετά από 2 ώρες εκβιασμών και απειλών, μέσα σε μια συνθήκη ιδιότυπου βασανισμού με τραμπουκισμούς, κεφαλοκλειδώματα και ψυχολογικό εκβιασμό προς τον Κορτέση με αφορμή το καθεστώς αναστολής ποινής στο οποίο βρίσκεται, οι σύντροφοι καταφέρνουν να απεμπλέξουν τους δύο ανθρώπους από την παράνομη ομηρία τους και αποχωρούν. 

Λίγη ώρα πριν, σε άλλο όροφο του καταστήματος, ο εργαζόμενος Γιάννης  αρνείται να ενδώσει στους εκβιασμούς της εργοδοσίας για παραίτηση, υπερασπιζόμενος την θέση εργασίας του, την συνδικαλιστική-αγωνιστική του δράση, καθώς και την φιλική-συντροφική του γνωριμία με τον Χ.Κ. Μάλιστα, επί τόπου καλείται στην ασφάλεια Πειραιά για να καταθέσει ως μάρτυρας για το περιστατικό, όπως και συμβαίνει.

Η υπόθεση παίρνει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις όταν οι αστυνομικές αρχές «ανακαλύπτουν» πως ένας εκ των δύο εμπλεκόμενων είναι ο Χριστόφορος Κορτέσης. Ένας αναρχικός με πολύχρονη συμμετοχή στους κοινωνικούς – ταξικούς αγώνες, που βρίσκεται σε καθεστώς «αναστολής ποινής» για την κατηγορία και, εντέλει, καταδίκη του για συμμετοχή στην επαναστατική οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας». Ο σύντροφος το απόγευμα της επόμενης μέρας, Σάββατο 13/7, συνελήφθη στο κέντρο της Αθήνας από ασφαλίτες και η μεταφορά του με περιπολικό της ΕΛ.ΑΣ στην ασφάλεια Πειραιά διαρκεί παραπάνω από 1 ώρα, γίνεται με κουκούλα στο κεφάλι και χειροπέδες στα χέρια ενώ ο σύντροφος ξυλοκοπείται με γροθιές στο πρόσωπο και όλο το σώμα. Το ίδιο βράδυ, γίνεται αιφνιδιαστική έρευνα στο σπίτι του στην Κυψέλη, και κάποια κομμένα κουρτινόξυλα στοιχειοθετούν την κατηγορία της οπλοκατοχής!

Οι ανακριτικές διαδικασίες, οι εισαγγελικές μεθοδεύσεις και το διογκωμένο κατηγορητήριο.

Την Κυριακή 14/07, ο σύντροφος Χριστόφορος Κορτέσης οδηγείται στην εισαγγελία Πειραιά στα πλαίσια της αυτόφωρης διαδικασίας, με 3 πλημμεληματικές κατηγορίες (κλοπή, παράνομη χρήση βίας και σωματικές βλάβες). Η εισαγγελέας Αγγελούδη βασιζόμενη στις καταθέσεις των seuritάδων και, κυρίως, στη μακροσκελή κατάθεση του Δρίβα, απλώς ανακοινώνει μετά από 1,5 ώρα την αναβάθμιση και διόγκωση του κατηγορητηρίου στη κακουργηματική δίωξη της «ληστρικής κλοπής από κοινού», και παραπέμπει τον σύντροφο σε ανακριτή. Πρόκειται για την πρώτη συνειδητή πράξη διόγκωσης και διεύρυνσης του κατηγορητηρίου με σκοπό την εξόντωση και την ομηρία 7 συνολικά αγωνιζόμενων ανθρώπων. Η εισαγγελέας Αγγελούδη αναβαθμίζοντας την κατηγορία σε «ληστρική κλοπή από κοινού» βάζει τα θεμέλια για την εκ νέου προφυλάκιση του συντρόφου Χ.Κ., ενώ διευρύνει τις διώξεις σε άλλα 6 πρόσωπα: η ίδια απαγγέλει την κατηγορία της «άμεσης συνέργιας σε ληστρική κλοπή» στον εργαζόμενο Γιάννη Α. ο οποίος μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν απλός μάρτυρας, ενώ για «υπόθαλψη εγκληματία» κατηγορούνται και οι 4 σύντροφοι-ισσες που έσπευσαν στο κατάστημα της Leroy Merlin να συνδράμουν οικονομικά τους 2 συντρόφους καθώς και να βάλουν τέλος στην ιδιότυπη αιχμαλωσία τους δημοσιοποιώντας τα γεγονότα.

Την Τρίτη 16/7 ο σύντροφος Χ.Κ. οδηγείται στον ανακριτή για ν’ απολογηθεί. Οι εισαγγελικές μεθοδεύσεις και ακροβασίες επικυρώθηκαν και από τον ανακριτή, ο οποίο αποφάσισε την προφυλάκιση του συντρόφου. Σε μια διαδικασία που κράτησε 3 ολόκληρες ώρες, ο Χ.Κ. αποδέχεται την κατηγορία της απόπειρας κλοπής  αντικειμένων χρήσιμων στην εργασία του, καθαρά για βιοποριστικούς λόγους και αρνείται κατηγορηματικά τόσο την άμεση συνέργια του εργαζόμενου Γ.Α., όσο και τις μαρτυρίες των σεκιουριτάδων της OVIT σχετικά με τη χρήση  βίας που «οδήγησε» τον εισαγγελέα να αναβαθμίσει το κατηγορητήριο. Στην μακρά ανακριτική διαδικασία, ο ανακριτής Παντελίδης επέμεινε σε ερωτήσεις φρονηματικού χαρακτήρα αναφορικά με την πολιτική ταυτότητα και δράση του συντρόφου: την άποψή του για τη χρήση βίας, τον τρόπο λειτουργίας και οργάνωσης μιας αντιεξουσιαστικής συλλογικότητας, αν η συλλογικότητα που συμμετέχει συνδέεται με τον «Επαναστατικό Αγώνα» και αν χρηματοδοτείται από παράνομες ενέργειες. Μάλιστα, έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την εδώ και 1,5 χρόνο τελεσίδικη απόφαση του Εφετείου Αθηνών εναντίον του συντρόφου για συμμετοχή στην οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας». Σε όλη τη διάρκεια της ανάκρισης, ο σύντροφος υποστήριξε τις πολιτικές αρχές και θέσεις του, αρνούμενος κατηγορηματικά από την πρώτη στιγμή να καταδείξει τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους. Παράλληλα, προσπάθησε να αποδομήσει το αναβαθμισμένο κατηγορητήριο και να αποκαλύψει τον τρόπο με τον οποίο οι κατηγορίες μία προς μία συνθέτουν ξεκάθαρα το πλαίσιο της πολιτικής του δίωξης. Μάλιστα, καταγγέλθηκε επανειλημμένως η χρήση βίας από τον Δρίβα και τους securitαδες καθόλη την διάρκεια της «ομηρίας» του συντρόφου ενώ καταρρίφθηκε μονομιάς η γελοία κατηγορία της «ληστρικής κλοπής» αφού σε κανένα σημείο της υπόθεσης δεν προέκυψε η αφαίρεση προϊόντων μιας και τα δήθεν «κλοπιμαία» παραδόθηκαν επί τόπου στην εταιρεία security, εκδόθηκαν παραστατικά πληρωμής και, εντέλει, βρέθηκαν…στην Ασφάλεια Πειραιά (!).

Την Πέμπτη 18/7 πέρασε από ανακριτική διαδικασία ο σύντροφος εργαζόμενος στα Leroy Merlin, Γιάννης Α. O σύντροφος ανέδειξε την στοχοποίηση και την απόπειρα ενοχοποίησής του από την εργοδότρια εταιρία Leroy Merlin και την εταιρία security OVIT που απορρέει από την πολυετή συνδικαλιστική του δράση. Παράλληλα, κατέθεσε έγγραφο της εργοδότριας εταιρείας το οποίο βεβαιώνει ότι ουδέποτε έχει απασχολήσει ή του έχει κοινοποιηθεί οποιαδήποτε αναφορά γύρω από περιστατικά κλοπής, αποδομώντας έτσι τις μεθοδεύσεις του επικεφαλής της OVIT A.E, Δρίβα, αλλά και της εισαγγελίας. Υπερασπίστηκε στο ακέραιο την συντροφική σχέση του με τον Χ.Κ, αρνούμενος οποιαδήποτε εμπλοκή του στην υπόθεση. Τέλος, κατέθεσε ότι η πολιτική του γνωριμία και οι προσωπικές του σχέσεις με τον Χ.Κ είναι γνωστές και καταγεγραμμένες στους φακέλους των διωκτικών αρχών αφού ο ίδιος έχει παραστεί 2 φορές ως πολιτικός μάρτυρας υπεράσπισης του Χ.Κ. στο ειδικό δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού όπου συνεχίζεται μέχρι και σήμερα το φακέλωμα των παρευρισκομένων και εμπλεκομένων σε δίκες αγωνιστών και πολιτικών κρατουμένων. Με το πέρας της διαδικασίας, ο σύντροφος αφέθηκε ελεύθερος χωρίς περιοριστικούς όρους.

Στον ανακριτή παρουσιάστηκε στις 26/7 και ο σύντροφος Θύμιος Α. που ήταν μαζί με τον Χ.Κορτέση στο περιστατικό και έτσι μετά την ταυτοποίησή του αλλά και του Παύλου Χ. μετά από «ανώνυμο τηλεφώνημα» στη ΓΑΔΑ, καλέστηκαν και οι δύο να απολογηθούν για την υπόθεση στις 29/7. Άπο την πλευρά των διωκτικών αρχών, το μοτίβο παραμένει παραπλήσιο με παρελκυστικές ερωτήσεις, άλλοτε με επίταση και σε άλλες περιπτώσεις με χαλαρές νουθεσίες, που κατά κύριο λόγω αφορούν  την πολιτική δραστηριότητα των συντρόφων και την γνωριμία τους με τον Χ.Κ. όπως και την πολιτική τους θέση πάνω σε ζητήματα όπως η άσκηση πολιτικής βίας και η κλοπή προϊόντων.

Και οι 2 επέλεξαν να παρουσιαστούν στον ανακριτή ώστε να ρίξουν φως στις σκοτεινές μεθοδεύσεις της Leroy Merlin-OVIT A.E καθώς και να βάλουν φρένο στην επιχείρηση εξόντωσης 7 συνολικά αγωνιζόμενων ανθρώπων μέσα από στημένα και αναβαθμισμένα κατηγορητήρια. Ο Θύμιος Α. περιέγραψε τα πραγματικά γεγονότα σε αντιδιαστολή με την ενορχηστρωμένη κατάθεση του Δρίβα αναφέροντας τα πραγματικά κίνητρα της ειδικής και βίαιης τακτικής της εταιρείας security με σκοπό να ενοχοποιηθεί ο ίδιος καθώς και να στηθεί όλο το κατασταλτικό σενάριο εναντίον άλλων 6 ανθρώπων. Ο Παύλος Χ. έκανε μια πολιτική κατάθεση σχετικά με την υπόθεση που κινήθηκε στα πλαίσια της δημόσιας τοποθέτησής του για την υπόθεση και επικεντρώθηκε στην διασαφήνιση των γεγονότων και την εμπλοκή του. Στάθηκε στη γελοία μέθοδο της αντιτρομοκρατικής, αυτή του «ανώνυμου τηλεφωνήματος», η οποία δήθεν οδήγησε στην «ταυτοποίησή» του ως εμπλεκομένου στο περιστατικό αντιπαραβάλλοντας την αυτονόητη και δημόσια καταγεγραμμένη από δεκάδες κάμερες και φυσικά πρόσωπα, αλληλέγγυα στάση του απέναντι στους 2 συντρόφους που βρισκόντουσαν όμηροι στα χέρια μερικών αφιονισμένων securitάδων που βαφτίστηκε ως «υπόθαλψη εγκληματία». Και οι 2 αποδόμησαν με την σειρά τους το διάτρητο κατηγορητήριο και κατέδειξαν πώς μια προς μία οι κατηγορίες συνθέτουν με ξεκάθαρους όρους το πολιτικό πλαίσιο της δίωξης όλων των εμπλεκόμενων. Παράλληλα και οι δύο σύντροφοι αρνήθηκαν να κατονομάσουν τους αλληλέγγυους που συνέδραμαν για λόγους αρχής. ο σύντροφος Παύλος Χ. αφέθηκε χωρίς περιοριστικούς όρους ενώ στον σύντροφο Θύμιο Α. επεβλήθησαν οι περιοριστικοί όροι της παρουσίας στο Α.Τ 2 φορές το μήνα καθώς και η απαγόρευση εξόδου από την χώρα.

Ήδη, ο σύντροφος Χ. Κορτέσης έχει προσφύγει ενάντια στην απόφαση προσωρινής κράτησής η οποία αναμένεται να εξεταστεί το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.

Κάποια πολιτικά συμπεράσματα

Δεν θα βάλουμε τα κέρδη των αφεντικών πάνω από τις ζωές και τις ανάγκες μας, πάνω από την αξιοπρέπεια και την ελευθερία μας. Η γαλλική πολυεθνική εταιρεία LeroyMerlin φέρει ακέραιη την ευθύνη που της αναλογεί για ότι έχει συμβεί ως τώρα: για την στοχοποίηση ενός αγωνιζόμενου εργάτη, για την προφυλάκιση ενός αναρχικού αγωνιστή, για την δικαστική και διωκτική ομηρία 7 συνολικά αγωνιζόμενων ανθρώπων. Και το κατηγορητήριο για το οποίο θα απολογηθεί η συγκεκριμένη πολυεθνική στον κόσμο του αγώνα, στους εκμεταλλευόμενους και τους καταπιεσμένους που σηκώνουν κεφάλι απέναντι στη δικτατορία των αφεντικών, είναι βαρύ και διευρυμένο. Θα απολογηθεί για τα δεκάδες εργατικά ατυχήματα που συμβαίνουν καθημερινά στα καταστήματά της που κοστίζουν ανυπολόγιστα στη σωματική και ψυχολογική ακεραιότητα εκατοντάδων εργαζομένων σ’ αυτήν. Θα απολογηθεί για τον πρωταγωνιστικό ρόλο που’ χει μαζί με άλλα επιχειρηματικά συμφέροντα στην προσπάθεια κατάργησης της κυριακάτικης αργίας για χιλιάδες εργαζόμενους-ες στο εμπόριο και ευρύτερα. Θα απολογηθεί για την επιβολή 9ωρου εργασίας σε εργαζόμενούς της, για την απόλυση εργαζόμενης που πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας από το κατάστημα του αεροδρομίου για δήθεν «μειωμένη απόδοση», για τη συνεργασία της με δουλεμπορικές εταιρίες πχ.Man Power και την εκμετάλλευση δεκάδων ενοικιαζόμενων σκλάβων στα κάτεργά της, για την εξώθηση σε παραίτηση εργαζομένων με σκοπό να προσληφθούν νέοι και «φτηνότεροι» στη θέση τους. Η συγκεκριμένη εταιρεία δεν μπορεί να κρυφτεί ούτε πίσω από την δήθεν «ανθρωποκεντρική φυσιογνωμία» της ούτε πίσω από τη μη άσκηση μήνυσης από την πλευρά της στους εμπλεκόμενους στο συγκεκριμένο περιστατικό. Η πρόθεσή της να εξοντώσει έναν εργαζόμενο με συνδικαλιστική-πολιτική δράση και να παραδειγματίσει το σύνολο του προσωπικού της μέσα από τον στιγματισμό του, καθώς και η εμμονή της να υπερασπιστεί προϊόντα αξίας 180 ευρώ με κάθε «θεμιτό ή αθέμιτο» μέσο, έδωσε πάτημα στην αστυνομική-δικαστική συμμορία να στήσει ένα διογκωμένο ποινικό σενάριο με δήθεν κλοπιμαία, συμμορίες, εγκληματίες και ομάδες υπόθαλψής τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι παρόμοια περιστατικά εργοδοτικής τρομοκρατίας και στοχοποίησης εργαζομένων για δήθεν κλοπές ή απώλειες εμπορευμάτων/χρημάτων με σκοπό την παραίτησή ή την απόλυσή τους είναι καθημερινά σε μια σειρά εργασιακών χώρων, στα ταμεία, στους διαδρόμους ή τις αποθήκες τους. Η μνήμη μας δεν μπορεί να μην σταθεί στον 49χρονο συνάδελφο Σ.Β στα Praktiker στο Αιγάλεω που αυτοκτόνησε τον Φλεβάρη του 2014 επειδή κατηγορήθηκε για κλοπή και πιέστηκε από την εργοδοσία να υπογράψει την παραίτησή του μετά από 12 χρόνια δουλειάς.

Η διεύθυνση της LeroyMerlin έχει βάλει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή της στην υπόθεση αυτή και η υπογραφή αυτή δεν σβήνεται με όποια παρελκυστική πολιτική και αν καταφύγει για να διαφυλάξει τα κέρδη της. Όσο αυτοί μιλάνε για κέρδη και ζημιές, εμείς θα μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Οι λογαριασμοί τους και οι λογαριασμοί μας, λοιπόν.

Απέναντι στα αφεντικά, μίσος ταξικό. Ενάντια τους ρουφιάνους τους, κανένα ελαφρυντικό! Η εταιρεία securityOVITA.E φέρει ακέραιη την ευθύνη που της αναλογεί για ότι έχει συμβεί ως τώρα. Κατά παραγγελία της Leroy Merlin, επιχείρησε να εξοντώσει έναν εργαζόμενο με συνδικαλιστική δράση «φορώντας» του την κατηγορία της συνέργειας σε κλοπή και μετήλθε κάθε μέσου ώστε να το επιτύχει τιμώντας το παχυλό οικονομικό συμβόλαιό της μ’ αυτήν. Άραγε ποια ρήτρα αυτού του συμβολαίου και ποιό είναι το οικονομικό bonus για την OVIT και την κάθε εταιρεία security ώστε να επιδιώξει με τόση επιμονή κάτι τέτοιο και μάλιστα υπό την άμεση καθοδήγηση και εμπλοκή ενός εκ των συν-ιδιοκτητών της, του πρώην καραβανά του ελληνικού στρατού κ. Κωνσταντίνο Δρίβα;Και η «παραγωγή έργου με απτές αποδείξεις» για την Leroy Merlin, ήταν η κατάλληλη εντολή ώστε ο Δρίβας να ξεδιπλώσει όλη την πολύχρονη επαγγελματική του πείρα γύρω από την άσκηση ειδικών ανακριτικών μεθόδων και βασανιστηρίων την οποία διδάχτηκε κατά την εκπαίδευσή του ως λοχαγός του ελληνικού στρατού σε ειδικά σεμινάρια άντλησης και διαχείρισης στρατιωτικών πληροφοριών κατά τα πρότυπα του ΝΑΤΟ, διδάσκει στο προσωπικό της εταιρείας του αλλά και ευκαιριακά σε μερικά Ι.Ε.Κ, και ασκεί ως συν-ιδιοκτήτης και επικεφαλής της εταιρείας OVIT A.E. έχοντας μια σειρά εργολαβιών με δημόσιους/ιδιωτικούς φορείς. Το βιογραφικό αυτού του επαγγελματία βασανιστή και ρουφιάνου είναι αρκετό ώστε να εξηγηθούν οι εκβιασμοί, οι απειλές, οι τραμπουκισμοί, τα κεφαλοκλειδώματα και κάθε μορφή σωματικής ή ψυχολογικής βίας που άσκησε ο ίδιος ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ στο δωματιάκι ασφαλείας του καταστήματος επί 2 ώρες στους 2 συντρόφους ώστε να επιτύχει την αποστολή του.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι ιδιωτικές εταιρείες security και το ευρύτερο σύμπλεγμα ιδιωτικών εταιρειών που εμπορεύονται το «αγαθό» της ασφάλειας στα καπιταλιστικά κράτη αποτελούν ένα πολύτιμο εφεδρικό στρατό ρουφιάνων και εντολοδόχων των απανταχού αφεντικών με σαφή αντεργατική αποστολή. Δεν υπάρχουν μόνο για να περιφρουρούν τις περιουσίες και τις ιδιοκτησίες, τα εμπορεύματα και τα κέρδη των αφεντικών αλλά και να ρουφιανεύουν και να εξοντώνουν όσους εργαζόμενους-ες μπαίνουν στο μάτι των αφεντικών. Γι’ αυτό και παραδοσιακά οι securitαδες σε κάθε χώρο εργασίας είναι μισητοί στους εργαζόμενους και σε περιόδους κοινωνικής έντασης παίρνουν ανοιχτά το ρόλο των απεργοσπαστικών μηχανισμών. Κι αυτή η θεμελιώδης φυσιογνωμία τους είναι που τους καθιστά αναπόσπαστο στοιχείο και σύμμαχο της κρατικής καταστολής και των μηχανισμών της. Γι’ αυτό και η κατάθεση του Δρίβα είναι αρκετή ώστε να συγκροτηθεί το ευφάνταστο εισαγγελικό σενάριο, γι’ αυτό και ο Δρίβας σουλάτσαρε στην Ασφάλεια Πειραιά σα να’ναι το 2ο σπίτι του περιφέροντας την φωτογραφία του Χρ.Κορτέση στο κινητό του και επιδεικνύοντας την σε κάθε διερχόμενο μπάτσο. Και όλα αυτά λίγες μέρες πριν η «κοινή γνώμη» της χώρας σειστεί από το «πολιτικό σκάνδαλο» που προκάλεσε η τοποθέτηση του πρώην επικεφαλής της εταιρείας security G4S, Π.Κοντολέων, στην θέση του διοικητή της Ε.Υ.Π. Με αφορμή την υπόθεση Leroy Merlin-ΟVIT A.E, το είπαμε και το ξαναλέμε: αφεντικά, ρουφιάνοι, κρατικοί μηχανισμοί, όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί! Και ήρθε το ίδιο το κράτος να μας απαντήσει θετικά, βάζοντας τους όλους στο ίδιο…μαγαζί! Και είναι τέτοια η ανυποληψία των διαχειριστών της κρατικής εξουσίας που η παραπάνω πράξη είτε καταγγέλλεται ως «ιδιωτικοποίηση της εθνικής ασφάλειας» είτε επιβραβεύεται ως «καινοτόμα σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα»; Από την πλευρά μας, θα παραμείνουμε στην ουσία: όταν η απάντηση είναι η ασφάλεια, η ίδια η ερώτηση βρωμά ολοκληρωτισμό…

Η σύλληψη και ο βασανισμός του Χ. Κορτέση από τα ανδρείκελα της ΕΛ.ΑΣ, η ενορχηστρωμένη αναβάθμιση του κατηγορητηρίου απέναντι σε 7 αγωνιζόμενους ανθρώπους, το ξεθάψιμο της γελοίας μεθόδου του «ανώνυμου τηλεφωνήματος» από την Αντιτρομοκρατική για την δήθεν ταυτοποίηση του συντρόφου Παύλου Χ. και η εντέλει προφυλάκιση του Χ.Κ αποκαλύπτουν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο την εκδικητικότητα των κρατικών μηχανισμών απέναντι σε ανθρώπους με πολυετή αγωνιστική δράση στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες και στο ευρύτερο αναρχικό κίνημα συγκεκριμένα. Το ίδιο το σκεπτικό της προφυλάκισης του Χ. Κορτέση που εκδόθηκε από την εισαγγελέα Καμηλιάρη και τον ανακριτή Παντελίδη είναι αποκαλυπτικό των κινήτρων και των επιδιωκόμενων στόχων τους. Σ’ αυτό αναφέρεται ότι υπάρχει κίνδυνος (αναφερόμενοι στον Χ.Κ) να επαναλάβει αντίστοιχες πράξεις, ότι είχε «αναπτύξει υποδομή με πρόθεση επανειλημμένης τελέσεως εγκλημάτων κλοπής και ληστείας με επιθέσεις απρόκλητες από κοινού, χρήση βίας και απειλών», ότι είχε «άμεση επικοινωνία με έτερα πρόσωπα για την παροχή άμεσης συνδρομής με ένα δίκτυο διαθέσιμων δραστών», «με τρόπο συστηματικό και μεθοδικό» και θεωρήθηκε πιθανόν να διαπράξει αντίστοιχες ενέργειες «εν όψει της οικονομικής αδυναμίας του για την αποκομιδή επαρκούς εισοδήματος βιοπορισμού». Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την προηγούμενη καταδίκη του για συμμετοχή σε «τρομοκρατική οργάνωση», έστησαν το πέπλο κάτω από το οποίο κρύβεται η στοχευμένη απόπειρα πολιτικής και φυσικής εξόντωσης ενός αναρχικού.

Είναι ξεκάθαρα τα χαρακτηριστικά της απόφασης προφυλάκισης του Χ.Κ. και εμπίπτουν στα εξής:

Α) Στην φρονηματική δίωξη του συντρόφου με όρους ιδιώνυμου με σκοπό την πολιτική και φυσική του εξόντωση

Β) Στην ποινικοποίηση και εγκληματοποίηση της φτώχειας ως συνθήκης που γεννά το έγκλημα

Γ) Στην ποινικοποίηση των φιλικών και συντροφικών σχέσεων και της αλληλεγγύης ως υπόθαλψη εγκληματιών


Η καταδίκη του Χ.Κ από ειδικό δικαστήριο για συμμετοχή στον «Επαναστατικό Αγώνα», παρά την άρνηση των κατηγοριών, καθώς και η διαρκής δραστηριοποίησή του στον αναρχικό χώρο και τους ευρύτερους κοινωνικούς- ταξικούς αγώνες, τον καθιστούν μόνιμο στόχο του κράτους και των μηχανισμών του. Και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους έχουν πάντα ανοιχτούς λογαριασμούς με τους δηλωμένους εχθρούς τους και με αγωνιστές που εδώ και χρόνια δίνουν μάχες σε κάθε πεδίο του κοινωνικού ανταγωνισμού. Είναι ξεκάθαρο πως στο πρόσωπο του Χριστόφορου επιβάλλεται για άλλη μια φορά το καθεστώς του ιδιώνυμου στους αναρχικούς. Καθεστώς που όλο και διευρύνεται, ενσωματώνοντας όχι μόνο αγωνιστές και κινήματα με δηλωμένη αντισυστημική δράση, αλλά και ολόκληρες πληθυσμιακές ομάδες που βαφτίζονται ανεπιθύμητες ή επικίνδυνες (πχ.ρομά, οροθετικές, μετανάστες) για την κανονικότητα που επιβάλλει η κυριαρχία κράτους και αφεντικών.

Πέρα από την εκδικητική στάση του κράτους μέσω της φυλάκισης  αγωνιστών, ο Χ.Κ είναι ένας από τους πολιτικούς κρατούμενους στον οποίο επιβλήθηκε το μέτρο της δέσμευσης των προσωπικών λογαριασμών (η εφαρμογή του οποίου περιλαμβάνεται στα μέτρα των διατάξεων του «αντιτρομοκρατικού» 187α), γεγονός που δυσχεραίνει τον βιοπορισμό τους. Η συνθήκη αυτή ενώ αναγνωρίστηκε ως τέτοια από το δίδυμο ανακριτή-εισαγγελέα ταυτόχρονα βαφτίστηκε ως η αιτία που μπορεί να επαναληφθούν αδικήματα που’χουν να κάνουν με κλοπή. Μ’ αυτά τα ταχυδακτυλουργικά τεχνάσματα της αστικής δικαιοσύνης, το θύμα βαφτίζεται θύτης και ο φτωχός, εγκληματίας. Συνειδητά, το δίδυμο εισαγγελέα-ανακριτή γίνεται ο αποκλειστικός απολογητής της συστημικής αδικίας και ανισότητας την οποία περιφρουρούν με τη νομική τους γλώσσα και επιστήμη. Και όλα αυτά με φόντο την συνεχιζόμενη και εντεινόμενη επίθεση κράτους και αφεντικών στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα και την επιχείρηση ποινικοποίησης με πιο σκληρούς όρους της ευρέως διαδεδομένης κοινωνικής πρακτικής της απαλλοτρίωσης στην οποία καταφεύγουν από ανάγκη ή επιλογή χιλιάδες προλετάριοι ως αναγκαίο μέσο επιβίωσής τους, ενώ παράλληλα το ίδιο το πολιτικό πρόταγμα της απαλλοτρίωσης διατηρεί ακέραια την επικαιρότητά του σε μια περίοδο ακραίας καταλήστευσης των «από κάτω» της κοινωνίας. Επιχείρηση που επιδιώκει να μετατρέψει την φτώχεια σε φυσικό φαινόμενο που γεννά το έγκλημα, τους φτωχούς σε φύσει και θέσει εγκληματίες και την κρατική οργάνωση και κυριαρχία ως υπερασπιστή της κοινωνίας απέναντι στα φαινόμενα αυτά. Αυτός είναι ο οργανωμένος ιδεολογικός καθαγιασμός της ταξικής ανισότητας, της εκμετάλλευσης και αδικίας την οποία φτύσανε σε μερικές γραμμές εισαγγελέας και ανακριτής για να δικαιολογήσουν την εξόντωση ενός αναρχικού.

Ακόμα, από το σκεπτικό της προφυλάκισης του συντρόφου διαφαίνεται και η έντονη προσπάθεια των δικαστικών μηχανισμών να ποινικοποιήσουν την αλληλεγγύη και τις φιλικές/ συντροφικές σχέσεις εγκολπώνοντας σε δήθεν οργανωμένες συμμορίες, δίκτυα υπόθαλψης και διαθέσιμες δομές προσώπων. Είναι σαφής η προσπάθεια να εγκληματοποιήσουν αντανακλαστικές και αυτονόητες κινήσεις αλληλεγγύης μεταξύ ανθρώπων προσδίδοντάς τους χαρακτηριστικά δομημένης μορφής και οργάνωσης. Διαφαίνεται ότι η συγκεκριμένη υπόθεση χρησιμοποιείται ως δοκιμαστικός σωλήνας για τη διεύρυνση της εφαρμογής του 187 και της στοιχειοθέτησης της εγκληματικής οργάνωσης (προτροπή, ηθική αυτουργία, συνέργεια κ.α). Για άλλη μια φορά, το καθεστώς επιλέγει να αναμετρηθεί με τους δηλωμένους αντιπάλους του βασισμένο στα τρομοσενάρια του και τις ιδεοληψίες του. Σε σενάρια που βαφτίζουν την αλληλεγγύη υπόθαλψη, τις συντροφικές σχέσεις συμμορίες, την αντίσταση στον βασανισμό παράνομη βία, την απόπειρα κλοπής ληστρική επιδρομή από κοινού.

Αυτό που γνωρίζουμε είναι, εν προκειμένω αλλά και διαχρονικά, είναι ότι τα αφεντικά, το κράτος και οι αστυνομικοί-διωκτικοί του έχουν αναπτύξει μια σταθερή, περιφρουρημένη και σφιχτή δομή με πρόθεση να τελούν επανειλημμένα την βίαιη και ληστρική επιδρομή εις βάρος των εκμεταλλευομένων αυτής της κοινωνίας με τρόπο συστηματικό και μεθοδικό μέσω της φορολογίας, της μισθωτής σκλαβιάς, της λεηλασίας της φύσης κ.α και διαθέτουν ένα πλέριο δίκτυο διαθέσιμων δραστών που συμμετέχουν ή στηρίζουν συνειδητά και κατά συρροή το διαχρονικό αυτό έγκλημα. Ας ψάξουν, λοιπόν, για συμμορίες και εγκληματίες στον καθρέφτη τους!

Μάλιστα, από τις πρώτες μέρες και ενώ οι σύντροφοί μας διαδοχικά παρουσιάζονταν ενώπιων του ανακριτή , έγινε σαφής η αγωνία των διωκτικών μηχανισμών να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα, ποινικά αλλά και επικοινωνιακά. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η εκκωφαντική σιωπή των ΜΜΕ γύρω από την υπόθεση αυτή αφού η γελοιότητα των κατηγοριών θα μπορούσε αυτοστιγμεί να εκθέσει ανεπανόρθωτα τους εμπνευστές της. Παράλληλα, η εμπλοκή μιας μεγάλης πολυεθνικής εμπορικής αλυσίδας, της Leroy Merlin, στον πυρήνα της υπόθεσης είναι αρκετή ώστε να ασκηθούν οι κατάλληλες πιέσεις και να κλείσει η, ούτως ή άλλως, ελεγχόμενη και κατευθυνόμενη στρόφιγγα ροής “ειδήσεων” από τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Τέλος, με δεδομένο το γεγονός ότι η δικογραφία της υπόθεσης παραμένει ανοικτή, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι αστυνομικές, οι ανακριτικές, οι εισαγγελικές αρχές και οι πολιτικοί τους εντολείς ψάχνουν εναγωνίως περιθώρια ώστε να αξιοποιήσουν επικοινωνιακά τα τρομοσενάριά τους στην χρονική-πολιτική συγκυρία που θα κρίνουν κατάλληλη. Προς το παρόν, η νέα διακυβέρνηση σπεύδει να διαφημίσει τις 1.500 νέες προσλήψεις μπάτσων και την ίδρυση μιας σειράς νέων μπατσοσυμμοριών με διάφορες γελοίες «κωδικές ονομασίες».

Από την πρώτη στιγμή, αναρχικές συλλογικότητες, σύντροφοι-ισσες και αλληλέγγυοι-ες, οργάνωσαν την απαραίτητη πολιτική διαδικασία ώστε να απαντήσουν οργανωμένα και αποτελεσματικά στις πολιτικές, οργανωτικές και κινηματικές απαιτήσεις της υπόθεσης. Άμεσα, εκδόθηκαν ενημερωτικές ανακοινώσεις και καλέσματα αλληλεγγύης για συγκεντρώσεις στα δικαστήρια Πειραιά τις ημέρες των ανακριτικών διαδικασιών των συντρόφων μας. Παράλληλα, οργανώθηκαν μια σειρά παρεμβάσεων και αφισοκολλήσεων σε σημεία της πόλης, 2 συγκεντρώσεις έξω από τα γραφεία της εταιρείας security OVIT A.E στο Νέο Κόσμο και στο κατάστημα της Leroy Merlin στο Μαρούσι, απέναντι από τα διοικητικά γραφεία της επιχείρησης. Με τις συνεισφορές των συμμετεχόντων-ουσών καλύφθηκαν τα δικαστικά έξοδα των διωκόμενων συντρόφων και τα έξοδα για τα υλικά αντιπληροφόρησης που εξέδωσε η συνέλευση. Παράλληλα, από πρωτοβουλίες συντρόφων και συντροφισσών οργανώθηκαν παρεμβάσεις σε εργασιακούς και δημόσιους χώρους ευρύτερα αλλά και στα καταστήματα της Leroy Merlin σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, συγκεκριμένα. Καθόλη την διάρκεια των ανοιχτών συνελεύσεων που διεξήχθησαν, κατέστη δυνατό να ανταλλάσσονται συνεχώς πολιτικά σκεπτικά, απόψεις και προτάσεις γύρω από το σύνολο των αιχμών και των επίδικων της υπόθεσης.

Όπως αναφέρεται και στην τελευταία ανακοίνωση που εξέδωσε η συνέλευση: «Η στοχοποίηση του αναρχικού κινήματος και των πολύμορφων εκφάνσεών του, η ενορχηστρωμένη προσπάθεια εγκληματοποίησης των κοινωνικών ταξικών αγώνων, η απόπειρα στοχοποίησης και εξόντωσης αγωνιστών-ριών, το τσάκισμα κάθε έκφανσης αυτοοργανωμένου και ακηδεμόνευτου αγώνα, η τρομοκράτηση και ο αφοπλισμός των κινημάτων βρίσκονται στον πυρήνα του δόγματος «τάξη-ανάπτυξη-ασφάλεια» που υπηρετεί εδώ και χρόνια το πολιτικό προσωπικό του ελληνικού κράτους εν μέσω συστημικής καπιταλιστικής κρίσης. Από τις κραυγές για πάταξη της ανομίας και ισοπέδωση των Εξαρχείων, την εκκένωση των καταλήψεων, με πρόσφατη την εκκένωση της στεγαστικής κατάληψης «Μπρούκλυν» στα Γιάννενα, την τρομοκράτηση των τοπικών αντιστάσεων (χτύπημα της πορείας γειτονιάς στο Κουκάκι ενάντια στο AirBnB και την τουριστική ανάπλαση) ως την ποινικοποίηση της απεργίας, την επικείμενη κατάργηση του ασύλου, την φρονηματική δίωξη με κριτήριο την πολιτικής τους ταυτότητα 20 πρώην και νυν πολιτικών κρατουμένων για λόγους δημόσιας έκφρασης της αλληλεγγύης σε αγώνες εντός της φυλακής, το κράτος και τα αφεντικά οικοδομούν το σύγχρονο ολοκληρωτικό πλαίσιο αντιμετώπισης κάθε κοινωνικής εστίας αμφισβήτησης και αγώνα.

Δηλώνουμε συλλογικά παρόντες και παρούσες στο μέτωπο του κοινωνικό – ταξικού πολέμου. Δηλώνουμε ότι δε θα αφήσουμε κανέναν σύντροφο μόνο του απέναντι στις κατασταλτικές μεθοδεύσεις, καμία αγωνιζόμενη ανυπεράσπιστη απέναντι στο κράτος, τα αφεντικά και τα τσιράκια τους, απέναντι σε αυτούς που διαπράττουν πραγματικά την μεγάλη ληστεία, απομυζώντας κέρδη δισεκατομμυρίων. Μια διαρκή και καθημερινή ληστεία των ζωών των εκμεταλλευόμενων με τη βία των κατασταλτικών και ιδεολογικών μηχανισμών. Καμία πρόκληση δεν θα μείνει αναπάντητη. Να τσακίσουμε την τρομοκρατία κράτους και αφεντικών.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ Χ. ΚΟΡΤΕΣΗ

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ – ΤΑΞΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

Συνέλευση αναρχικών συλλογικοτήτων, συντρόφων,

συντροφισσών και αλληλέγγυων

Αύγουστος 2019

Related Images:

Ανταπόκριση από την επιθεώρηση εργασίας μετά από καταγγελία πρώην εργαζόμενης στον παιδότοπο-κάτεργο Φρουτοπλανήτες.

Την Πέμπτη 6 Ιουνίου πραγματοποιηθήκε η εξ αναβολής εργατική διαφορά της πρώην εργαζόμενης από τον παιδότοπο Φρουτοπλανήτες (που βρίσκεται στο εμπορικό κέντρο Millenium στο Παγκράτι) , ύστερα από καταγγελία αυτής για να διεκδικήσει τα δεδουλεύμενα της, αλλά και προσαυξήσεις ,υπερωρίες και δώρο Πάσχα.

Υπενθυμίζουμε πως στο συγκεκριμένο παιδότοπο βασιλεύει η μαύρη-ανασφάλιστη εργασία,οι απλήρωτες υπερωρίες και προσαυξήσεις για την Κυριακάτικη εργασία, οι προσβολές και τα υποτιμητικά σχόλια από τα αφεντικά. Παράλληλα, οι εργαζόμενες οφείλουν να μετατραπούν σε πολυεργαλεία όπου καλούνται ταυτόχρονα να καθαρίζουν τον χώρο και τις τουαλέτες του, να σερβίρουν τους πελάτες , να απασχολούν δημιουργικά τα παιδιά. Ταυτόχρονα η εργοδοσία εφαρμόζει ειδική ρατσιστική πολιτική απέναντι στα παιδιά των μεταναστών: τα παιδιά των ντόπιων έχουν δικαίωμα 2ωρης παραμονής και πληρωμής μετά το πέρας αυτής , ενώ τα παιδιά των μεταναστών μπορούσαν να μείνουν 1 ώρα και να προπληρώνουν κατά την είσοδο τους στο κατάστημα.

Στη διαδικασία παρεβρέθηκαν οι 2(!) δικηγόροι που εκπροσωπούσαν το αφεντικό , η πρώην εργαζόμενη και ο δικηγόρος της. Παράλληλα, ύστερα από κάλεσμα των τοπικών συλλογικοτήτων από τα νότια και τα ανατολικά της Αθήνας καθώς και στέκια ,καταλήψεις,ταξικές και φοιτητικές ομάδες υπήρχε παρέμβαση καθόλη τη διάρκεια της εργατικής διαφοράς έξω από τη ΣΕΠΕ στην Πατησίων 37.

Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης 25 συντρόφισσες και σύντροφοι ανοίξαμε πανό, πετάξαμε τρικάκια και μοιράσαμε κείμενα στους περαστικούς γνωστοποιώντας τους τόσο την εργοδοτική αυθαιρεσία των αφεντικών όσο και την πολιτική ρατσιστικής διάκρισης του εν λόγω μαγαζιού. Η παρουσία μας όμως δεν περιορίστηκε στο εξωτερικό του κτιρίου . Μια ολιγομελής ομάδα συντροφισσών και συντρόφων ανεβήκαμε στο κτίριο πριν την έναρξη της εργατικής διαφοράς αρνούμενες να επιδείξουμε ταυτότητες όπου μοίρασαμε τα κείμενα της παρέμβασης. Ταυτόχρονα κάναμε σαφές σε επιθεωρητές και δικηγόρους πως η εργαζόμενη και συντρόφισσα μας δεν είναι μόνη της σε αυτόν τον αγώνα και ότι κανένα εργασιακό κάτεργο και καμία ρατσιστική διάκριση δεν θα γίνει ανεκτή στις γειτονίες μας αλλά και πουθενά.

Εντός της διαδικασίας η εργαζόμενη και συντρόφισσά μας τόνισε πως εμμένει στην καταγγελία της αναφερόμενη τόσο στις συνθήκες δουλείας που κυριαρχούν στο συγκεκριμένο κάτεργο, όσο και σ το γεγονός ότι προσλήφθηκε με άλλη σύμβαση και κατέληξε να είναι “το παιδί για όλες τις δουλειές και κυρίως να εκτελεί χρέη σερβιτόρας. Παράλληλα ,ανέφερε την υποτιμητική συμπεριφορά που βίωνε στο πρόσωπο της από τα αφεντικά ,την ενταντικοποίηση της εργασίας της καθώς και όλα όσα διεκδικεί. Ένα άλλο σημείο που πρέπει να αναφερθεί αφορά τα δεδουλεύμενα της όπου παρέθεσε τις πραγματικές ώρες εργασίας και ζήτησε να της αναγνωριστεί ο μισθός της σερβιτόρας ως την πραγματική εργασία που εκτελούσε εκεί.

Παράλληλα , στάθηκε στην ειδική ρατσιστική πολιτική διάκρισης που εφάρμοζε ο συγκεκριμένος παιδότοπος και συγκεκριμένα είπε ότι το Παγκράτι είναι μια γειτονιά που για χρόνια συμβιώνουν ντόπιοι και μετανάστες και πως αυτό δεν πρόκειται να άλλαξει από κανένα αφεντικό που θέλει να κρατήσει το μαγαζί του “καθαρό’’ από τους μετανάστες.

Επίσης η εργαζόμενη κατέστησε σαφές πως αυτή η διεκδίκηση αφορά όλες τις εργαζόμενες που εργάζονταν /εργάζονται και θα εργαστούν εκεί θέλοντας αυτός ο αγώνας να λειτουργήσει ως αντιπαράδειγμα και να αποτελέσει ανάχωμα στις βλέψεις των αφεντικών για περαιτέρω κέρδος πάνω στις πλάτες των εργαζομένων.

Από την τοποθέτηση των δικηγόρων υπήρξε η αναφορά στις παρεμβάσεις που έγιναν τόσο στο εν λόγω κατάστημα όσο και σε νηπιαγωγεία και δημοτικά της περιοχής, ζητώντας να σταματήσουν αυτές καθώς οι ιδιοκτήτες του παιδότοπου έχουν χάσει αρκετούς πελάτες και γενικά υπάρχει ο φόβος μήπως κλείσει το μαγαζί.

Παράλληλα, αρνήθηκαν τις κατηγορίες λέγοντας ψευδώς ότι το αφεντικό έχει ακολουθήσει κατά γράμμα την εργατική νομοθεσία και πως η σύμβαση που έχει υπογραφεί είναι και η πραγματική.Ακόμη είπαν πως το κατάστημα συνεργάζεται με συνεργείο καθαρισμού και ότι οι 2 εργαζόμενες εργάζονται πάνω στο αντικείμενο για το οποίο έχουν προσληφθεί.Τέλος, υπονόησαν ότι η εργαζόμενη είχε δώσει “δικαιώματα” καθώς είχε λείψει λόγω ασθενείας από την εργασία της στην αρχή της συνεργασίας της με τα αφεντικά και η ίδια προκάλεσε πρόβλημα στο μαγαζί καθώς το μαγαζί είναι όλες τις μέρες της βδομάδας ανοιχτό και έχει ανάγκες.

Σε αυτό το σημείο ο επιθεωρητής ρώτησε τις δικηγόρους πώς γίνεται να λειτουργεί ένα κατάστημα που είναι ανοιχτό 7 μέρες τη βδομάδα με 2 εργαζόμενες που έχουν 4ωρη απάσχοληση για 2 μέρες τη βδομάδα υπονοώντας ότι πέφτουν σε αντιφάσεις.

Ο επιθεωρητής έδωσε προφορικά διορία να καταβληθεί το ποσό που διεκδικεί η εργαζόμενη ώστε να κλείσει το ζήτημα. Παρά την προσπάθεια της εργαζόμενης και του δικηγόρου να καταγραφούν όλα αυτά στα πρακτικά η διαδικασία της εργατικής διαφοράς έλειξε με την προφορική “εγγύηση’’ του επιθεωρητή πως θα πιέσει την άλλη πλευρά να πληρώσει τα χρήματα που χρωστάει.

Ύστερα από ένα μήνα διαπραγματεύσεων, υπογράφηκε το κοινό συμφωνητικό και παράλληλα εξοφλήθει η εργαζόμενη για το σύνολο των οικονομικών της διεκδικήσεων.

Η νικηφόρα έκβαση της διεκδίκησης αυτής έρχεται ως επιστέγασμα των μικρών και μεγάλων παρεμβάσεων που την προηγούμενη περίοδο πραγματοποιήθηκαν από συντρόφους-ισσες, συναγωνιστές-στριες από μια σειρά πολιτικών, ταξικών, φοιτητικών συλλογικοτήτων που δρουν στις γειτονιές μας. Η οριζόντια συνάντηση των αγωνιζομένων, η στοχευμένη ενημερωτική δράση μέσα και έξω από χώρους εργασίας, οι δημόσιες μαζικές παρεμβάσεις έξω από το κάτεργο και την επιθεώρηση εργασίας συνέβαλλαν ώστε το αφεντικό να λάβει την απάντηση που αρμόζει σε κάθε αφεντικό: μαζική, μαχητική, ανυποχώρητη. Ο μικρός και σύντομος κύκλος αυτής της διεκδίκησης αποτελεί άλλη μια χρήσιμη παρακαταθήκη για τους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες, άλλο ένα παράδειγμα που συνηγορεί στην άμεση αναγκαιότητα της σύνδεσης των τοπικών αντιστάσεων και τις εργατικές-ταξικές διεκδικήσεις, και αντίστροφα, ενισχύοντας τα μέτωπα του κοινωνικού-ταξικού πολέμου.

Παραμένουμε εδώ, στον δρόμο του αγώνα. Στα εργασιακά κάτεργα, στα σχολεία, στις σχολές , τις πλατείες, τις γειτονιές. Θα νικήσουμε…

*Επισυνάπτονται η αφίσα και το κάλεσμα στην εργατική διαφορά.

Related Images:

Ενημέρωση από παρέμβαση στον παιδότοπο-κάτεργο “Φρουτοπλανήτες” στο Παγκράτι

Την Παρασκευή 19/4 συνελεύσεις, συλλογικότητες, στέκια, καταλήψεις, ταξικές και φοιτητικές ομάδες από τις ανατολικές και νότιες συνοικίες της Αθήνας πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στον παιδότοπο-κάτεργο “Φρουτοπλανήτες”, ιδιοκτησίας Π.Μπρίλη που βρίσκεται στο εμπορικό κέντρο Millenium στο Παγκράτι.

Στο κείμενο που επισυνάπτεται, καταγράφονται τόσο οι συνθήκες εργασίας που επικρατούν εκεί όσο και οι εργατικές διεκδικήσεις πρώην εργαζόμενης. Παράλληλα, αναδεικνύεται η πολιτική ρατσιστικής διάκρισης που εφαρμόζουν τα εν λόγω αφεντικά στη συγκεκριμένη επιχείρηση.

Η παρέμβαση πλαισιώθηκε περίπου από 60 συντρόφισσες και συντρόφους, συναγωνιστές και συναγωνίστριες και διήρκεσε συνολικά δύο ώρες. Ξεκινήσαμε από το Άλσος Παγκρατίου μοιράζοντας κείμενα σε περαστικούς εκθέτοντας τις συνθήκες που επικρατούν στον συγκεκριμένο κάτεργο. Ήρθαμε σε επαφή με εργαζόμενους /ες των γειτονιών μας στον άξονα της Ευτυχίδου και της Υμηττού καταλήγοντας στο παιδότοπο-κάτεργο “Φρουτοπλανήτες”. Εκεί κάναμε αισθήτη την παρουσία μας με συνθήματα, πανό, μικροφωνική,τρικάκια και μοίρασμα κειμένων.Η ανταπόκριση από τους πελάτες ήταν θετική καθώς κάποιοι θαμώνες του μαγαζιού επέλεξαν να φύγουν μόλις ενημερώθηκαν για τις συνθήκες εργασίας.Ταυτόχρονα, απευθυνθήκαμε σε όσους πέρασαν την ώρα της παρέμβασης από το σημείο, με πανό που είχαμε ανοίξει στην είσοδο του εμπορικού κέντρου και με μοίρασμα κειμένων στις περαστικές, τους εργαζόμενους και τις επισκέπτριες σε αυτό. Όσο για τη στάση των αφεντικών,μας έκαναν ξεκάθαρη την επιθετική τους διάθεση ενώ μας τραβούσαν βίντεο με τα κινητά τους,πράγμα που απαντήθηκε κατά τη διάρκεια της παρέμβασης.Μετά τη λήξη αυτής κατευθυνθήκαμε προς τον άξονα της Φιλολάου,μοιράζοντας κείμενα και συνομιλώντας με εργαζόμενους-ες στα τριγύρω καταστήματα.

Τις προηγούμενες μέρες, προηγήθηκαν μοιράσματα σε παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία των γύρω περιοχών όπου συνομιλήσαμε με πλήθος γονέων ενημερώνοντάς τους για τις σύνθήκες κάτεργου στον εν λόγω παιδότοπο, για τις διεκδικήσεις της πρώην εργαζόμενης και ζητώντας να πάρουν έμπρακτη θέση στο πλευρό της. Οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται την Τετάρτη 24/4 στις 9.30 π.μ. στην επιθεώρηση εργασίας Πατησίων 37 όπου έχει οριστεί η εργατική διαφορά για τις διεκδικήσεις της εργαζόμενης (δεδουλευμένα, απλήρωτες υπερωρίες ,προσαυξήσεις Κυριακών και δώρο Πάσχα).

ΚΑΝΕΝΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΚΑΤΕΡΓΟ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝΕΚΤΟ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ

ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ, ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΝΑ ΜΗ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΕΣ

Συνελεύσεις,συλλογικότητες ,στέκια,καταλήψεις,ταξικές και φοιτητικές ομάδες από τις ανατολικές και νότιες συνοικίες της Αθήνας

Εδώ το κείμενο της παρέμβασης:

Ο παιδότοπος “ ΦΡΟΥΤΟΠΛΑΝΗΤΕΣ”, ιδιοκτησίας Π.Μπρίλη, βρίσκεται στο εμπορικό κέντρο Millenium στο Παγκράτι, Υμηττού 108-110, και λειτουργεί ως παιδότοπος εδώ και 10 χρόνια.

…ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΚΑΤΕΡΓΟ; Η εν λόγω οικογενειακή επιχείρηση αποτελεί άλλο ένα μικρό εργασιακό κάτεργο των γειτονιών μας. Όπως και σε μια σειρά μικρών ή μεγάλων επιχειρήσεων, βασιλεύει η μαύρη-ανασφάλιστη εργασία, οι απλήρωτες υπερωρίες και προσαυξήσεις για την κυριακάτικη εργασία, οι προσβολές και τα υποτιμητικά σχόλια από το αφεντικό. Παράλληλα, οι εργαζόμενες οφείλουν να μετατραπούν σε πολυεργαλεία όπου καλούνται ταυτόχρονα να καθαρίζουν τον χώρο και τις τουαλέτες του, να σερβίρουν τους πελάτες, να απασχολούν δημιουργικά τα παιδιά ενώ παράλληλα να’ ναι συνεχώς διαθέσιμες στην καθημερινότητά τους με βάση “τις ανάγκες της επιχείρησης”. Πέραν της εντατικοποιημένης εργασίας τους, πρέπει να ξεδιπλώνουν το υποκριτικό τους ταλέντο δείχνοντας συνεχώς πρόθυμες, ευγενικές και χαμογελαστές προς τους πελάτες παρά την ρητή απαγόρευση για οποιαδήποτε προσωπική επικοινωνία μ’ αυτούς (!). …Ποιός βιώνει κάτι διαφορετικό; Η προπαγάνδα κράτους και αφεντικών περι “αποκατάστασης των αδικιών”, “μεταμνημονιακού τοπίου”και “δίκαιης ανάπτυξης” επιχειρεί να συσκοτίσει την ασφυκτική συνθήκη που βιώνουμε καθημερινά όλες και όλοι μέσα και έξω από τους εργασιακούς μας χώρους. Ξέρουμε πολύ καλά ότι η ταξική μας υποτίμηση, οι πετσοκομμένοι μισθοί, τα κλεμμένα ένσημα, η εντατικοποιημένη εργασία μας, οι κατηργημένες αργίες και τα ωράρια λάστιχο, οι εργατικές δολοφονίες στα εργοτάξια και τους δρόμους των πόλεων αποτελούν τις απαραίτητες θυσίες για τη δήθεν ανάκαμψη της εθνικής τους οικονομίας, τους πραγματικούς νόμους κράτους και κεφαλαίου πάνω στις ζωές μας. Όσο καταπιεστικές είναι οι παραπάνω συνθήκες εργασίας, άλλο τόσο καταπιεστικοί είναι και οι κοινωνικοί ρόλοι που προβλέπονται για όσες εργαζόμαστε ως νταντάδες σε σπίτια ή ως “παιδαγωγοί” σε παιδότοπους. Ρόλους που μας θέλουν κοντά στη “φύση” μας, γυναίκες “συναισθηματικές”, “στοργικές”, “υπομονετικές” και “έτοιμες να μεγαλώσουν παιδιά” ενώ αναγκαζόμαστε να δουλέψουμε για μερικά ψίχουλα και με το ζόρι να μας θεωρούν εργαζόμενες. Η αορατοποίηση της εκμετάλλευσής μας αφενός εντείνει το ξεζούμισμά μας και δυσχεραίνει την οργάνωση και την ανάδειξη των συνθηκών εργασίας μας αλλά και μας τοποθετεί στη σφαίρα του ιδιωτικού εκεί όπου σύμφωνα με την πατριαρχική αντίληψη εδράζονται όλα αυτά που είναι “κατώτερα”, όλα αυτά που είναι δουλειές του “αδύναμου φύλου”.

…ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ; Στον παιδότοπο “Φρουτοπλανήτες” πέραν της “ειδικής εργατικής νομοθεσίας,” ισχύουν και ειδικές συνθήκες κοινωνικών διακρίσεων. Συγκεκριμένα, η εργοδοσία της επιχείρησης, περήφανη για την ελληνική καταγωγή της και πεισμένη για την ανωτερότητα του δυτικού πολιτισμού, εφάρμοζε ειδική πολιτική απέναντι στα παιδιά των μεταναστών: τα παιδιά των ελλήνων έχουν δικαίωμα 2ωρης παραμονής και πληρωμής μετά το πέρας αυτής ενώ τα παιδιά μεταναστών μπορούσαν να μείνουν 1 ώρα και να προ-πληρώνουν κατά την είσοδό τους στον παιδότοπο. Και όλα αυτά σε μια γειτονιά που συμβιώνουν αρμονικά εδώ και δεκαετίες ντόπιοι και μετανάστες κάτοικοι από κάθε άκρη της γης. Μα συμβαίνουν όλα αυτά σε “ευαίσθητους χώρους” όπως οι παιδότοποι, θα αναρωτηθεί κανείς. Κι όμως, ο ρατσισμός , η ξενοφοβία και οι κάθε λογής διακρίσεις και επίπλαστοι διαχωρισμοί στις τάξεις των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων όλου του κόσμου διδάσκονται από νωρίς: στα σχολεία που δεν δέχονται προσφυγόπουλα για “λόγους υγιεινής”, στις οικογένειες που δεν ανέχονται τα καμάρια τους να παίζουν με παιδιά μεταναστών στις πλατείες, στην καθημερινότητα πολλών πόλεων και χωριών της ελλαδικής επικράτειας, όπου οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι αρκεί να επιβιώνουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.Και οι μικρές αυτές ιστορίες του καθημερινού ρατσισμού συνθέτουν τη μεγάλη εικόνα της εθνικοπατριωτικής έξαρσης με κάθε λογής αφορμή: Από την “ελληνικότητα της Μακεδονίας” και τα πρόσφατα συλλαλητήρια μέχρι την καθημερινή προπαγάνδα των ΜΜΕ για την “Τούρκικη επιθετικότητα” κτλ. Και αυτές οι δυο όψεις του νομίσματος είναι που παράγουν συνεχώς νέους εχθρούς, μέσα και έξω από τα σύνορα, στα πρόσωπα των γύρω μας είτε αυτοί είναι ολόκληροι γειτονικοί λαοί. Είναι τα ίδια ιδεώδη του εθνικισμού , του ρατσισμού ,και της μισαλλοδοξίας που μας κρατούν φοβισμένους και αδύναμους απέναντι στα αφεντικά αυτού του κόσμου.

ΚΑΙ ΤΑ 2 ΜΑΖΙ! Κανένα εργασιακό κάτεργο δεν θα γίνει ανεκτό, ούτε στο Παγκράτι ούτε και πουθενά. Και ο παιδότοπος Φρουτοπλανήτες δεν θα αποτελέσει εξαίρεση σ’ αυτό το αυτονόητο. Η συλλογικοποίηση των αντιστάσεων μας σε όλα τα πεδία της ζωής μας αποτελεί την έμπρακτη απάντηση στην βίαιη εκμετάλλευση και υποτίμηση που βιώνουμε καθημερινά η καθεμία και ο καθένας ξεχωριστά. Η συλλογική αντίσταση και οργάνωση μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς είναι η απάντησή μας, ώστε να βάλουμε φρένο στις ορέξεις των αφεντικών για κέρδη αλλά και για να αποτελέσουμε ένα αντιπαράδειγμα και για άλλες εργαζόμενες/ους, ώστε να καταφέρουμε να υψώσουμε τις φωνές μας ενάντια σε κάθε μικρό ή μεγάλο αφεντικό. Παράλληλα, η δημιουργία αναχώματος σε κάθε κοινωνικό αποκλεισμό όπως οι ρατσιστικές διακρίσεις και οι έμφυλοι διαχωρισμοί είναι υπόθεση όλων μας, ώστε να μην αναβιώσουν συνθήκες απαρτχάιντ τόσο στις γειτονιές μας όσο και ευρύτερα αλλά και να μην αφήσουμε κανένα σεξιστή να αναπαράγει την κυριαρχία της πατριαρχίας πάνω στα σώματά μας. Η ανάδειξη τέτοιων ζητημάτων είναι μια ευκαιρία να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας και να σταθούμε ο ένας δίπλα στην άλλη δημιουργώντας γέφυρες αλληλεγγύης, χτίζοντας κοινότητες αγώνα σε κάθε γειτονιά.

ΤΕΤΑΡΤΗ 24 ΑΠΡΙΛΗ στις 9.30 π.μ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΠΑΤΗΣΙΩΝ 37 στην εργατική διαφορά πρώην εργαζόμενης στην επιχείρηση-κάτεργο “ΦΡΟΥΤΟΠΛΑΝΗΤΕΣ” που διεκδικεί δεδουλευμένα, απλήρωτες υπερωρίες ,προσαυξήσεις Κυριακών και δώρο Πάσχα.

ΚΑΝΕΝΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΚΑΤΕΡΓΟ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝΕΚΤΟ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ

ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ, ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΝΑ ΜΗ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΕΣ

Συνελεύσεις, συλλογικότητες, στέκια, καταλήψεις, ταξικές και φοιτητικές ομάδες από τις ανατολικές και νότιες συνοικίες της Αθήνας

Related Images: