Παρέμβαση αντιπληροφόρησης – προβολή ταινίας στην Πλατεία Βαρνάβα την Παρασκευή 12/09 στις 19:30.

 

ΑΦΙΣΑ_b

 

Για την ομοφοβική επίθεση στην πλατεία Βαρνάβα…

Πλατεία Βαρνάβα 22 Αυγούστου: λίγο μετά τις 2 τα ξημερώματα ομάδα 15 τραμπούκων επιτέθηκε σε ζευγάρι ομοφυλόφιλων που καθόταν σε παγκάκι της πλατείας. Οι «ανδροπρεπείς» νταήδες αφού πρώτα τους περιέλουσαν μ’ ένα κουβά που περιείχε βρομόνερα κι απορρυπαντικό, προχώρησαν σε άγριο ξυλοδαρμό συνοδευόμενο από υβριστικά, σεξιστικά σχόλια , ενώ δε δίστασαν να ληστέψουν έναν εξ αυτών. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς τα σκατά που κουβαλάνε στο κεφάλι τους τα εν λόγω υποκείμενα. Οι πράξεις μιλούν από μόνες τους: η παρουσία του ζευγαριού προφανώς και «προκαλούσε», αφού στις ρατσιστικές αντιλήψεις του στον δημόσιο χώρο δεν χώρα τίποτα που να εκφεύγει της πατριαρχικής κανονικότητας. Οτιδήποτε παρεκκλίνει ή αμφισβητεί τις νόρμες της ανδροπρέπειας πρέπει να εξοβελιστεί: είτε κρυφτεί στα βάθη της ιδιωτικότητας είτε να εξαφανιστεί με όρους πογκρόμ.

Από τις εποχές που το διαφορετικό στιγματιζόταν με πίσσα και πούπουλα(!) φτάνουμε στο σήμερα, καθώς η «αντρίλα» που επιτάσσει η πατριαρχική κοινωνία βρωμάει όσο κι ο φασισμός της. Τέτοιες ομοφοβικές επιθέσεις ξεχειλίζουν από «ανδρική υπερηφάνεια», μια υπερηφάνεια που πάει χέρι-χέρι με τις εμετικές αντιλήψεις περί «φυλετικής καθαρότητας», «εθνικής ανωτερότητας» και επιβάλλουν εν είδη χρέους και καθήκοντος (πες το εθνικό, ανδρικό κ.λ.π) την πάταξη του διαφορετικού.

Ο πόλεμος ενάντια στο διαφορετικό είναι το θεμέλιο του ολοκληρωτισμού, με ή χωρίς προσωπείο.
Και οι εμπνευστές του αναθέτουν στα καλά εκπαιδευμένα παπαγαλάκια τους να διαχύσουν τη ρατσιστική τους προπαγάνδα ενάντια στους πιο αδύναμους και τους διαφορετικούς αυτής της κοινωνίας: τους «παράνομους» εργάτες, τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, τους τοξικοεξαρτημένους, τις οροθετικές γυναίκες, τους ομοφυλόφιλους κ.α. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις, όπως αυτή της πλατείας Βαρνάβα,  που οι κυρίαρχοι αποφασίζουν να προβάλλουν το «ανθρώπινό» τους πρόσωπο και να υπερασπιστούν με φιλευσπλαχνία τα «θύματα». Ακόμα και τότε όμως το  φτηνό προσωπείο αδυνατεί να κρύψει τα μικροπολιτικά και ψηφοθηρικά τους συμφέροντα. Με αηδία λοιπόν παρακολουθήσαμε πώς έσπευσαν να εκμεταλλευτούν το εν λόγω περιστατικό για να προωθήσουν το πολυπροβαλλόμενο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Η θεσμοποίηση του κάλπικου κρατικού αντιφασισμού από ένα καθεστώς που ζέχνει ολοκληρωτισμό είναι τόσο μεγάλο ανέκδοτο όσο και η «κατασταλτική και ποινική μάχη» που διεξάγει ενάντια στα χρυσαυγίτικα τσιράκια του εδώ και ένα χρόνο.

«Παντού φασίστες, βρε παιδί μου;»…
Ας μην παραλείψουμε μία ακόμη παράμετρο της επίθεσης αυτής. Με προεξάρχοντα τα κυρίαρχα ΜΜΕ, πολλοί είναι αυτοί που έσπευσαν ν’ ανακαλύψουν πίσω από την επίθεση «μαυροφορεμένους νεαρούς με ξυρισμένα κεφάλια» ώστε να εγκλωβίσουν οποιαδήποτε ερμηνεία μέσα στον αντιχρυσαυγίτικο χυλό της εποχής. Κι όμως, τέτοιες πρακτικές παρά τις βαθιά ριζωμένες φασιστικές αντιλήψεις που κουβαλάνε, δεν αποτελούν μονοπώλιο της χρυσαυγίτικης συμμορίας. Αντίθετα, ο διάχυτος σεξισμός και οι ομοφοβικές συμπεριφορές, οι διακρίσεις και οι επιθέσεις έναντι σε gay, λεσβίες, bi και τρανς αποτελούν μια πραγματικότητα που αναπαράγεται και νομιμοποιείται από τους «καθημερινούς ανθρώπους» σε κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής: στο σχολείο, στο χώρο εργασίας, στην πλατεία της γειτονιάς, στο γήπεδο κ.α.

 «Σε ποιόν ανήκει τελικά η Βαρνάβα;»

Εν προκειμένω, πλάι στα ομοφοβικά κίνητρα της επίθεσης, φαίνεται οι τραμπούκοι αυτοί να ζουν στην πλάνη ότι ο δημόσιος χώρος που λέγεται πλατεία Βαρνάβα αποτελεί τσιφλίκι τους και ως νταβάδες μπορούν να εκδιώξουν καθετί έξω από τη σάπια κανονικότητα που έχουν μέσα στο στενό μυαλό τους. Είμαστε εδώ για να τους διαψεύσουμε. Η πλατεία Βαρνάβα (και κάθε πλατεία) ανήκει σε όλους κι όλες τους κατοίκους και τους θαμώνες της που σέβονται τον ανοιχτό, δημόσιο και ελεύθερο χαρακτήρα της. Και έχουν δοθεί αγώνες για να κατακτηθεί αυτός ο χαρακτήρας της. Αγώνες ενάντια στις αναπλάσεις των κατά καιρούς δημάρχων που επιθυμούσαν να την τσιμεντοποιήσουν και να εξανδραποδίσουν την παιδική ζωντάνια και το πράσινο από την πλατεία. Αγώνες ενάντια στην επέλαση των τραπεζοκαθισμάτων των γύρω μαγαζιών, ενάντια στη κυριαρχία του χρήματος και του εμπορεύματος που θέλει την Βαρνάβα (και άλλες πλατείες του Παγκρατίου) να μετατρέπεται σε μια «εναλλακτική διασκεδασούπολη». Αγώνες ενάντια σε κάθε λογής φασιστοειδή που φιλοδοξούσαν να μετατρέψουν την πλατεία Βαρνάβα σε φιλόξενο μέρος για τις μισάνθρωπες αντιλήψεις και πρακτικές τους. Αγώνες που διαμόρφωσαν ανεξίτηλα τον χαρακτήρα της και θα συνεχίζουν να τον καθορίζουν αντιμετωπίζοντας οποιαδήποτε νέα απόπειρα αστικής ανάπλασης που προτάσσει το τσιμέντο, το εμπόρευμα και το κέρδος εις βάρος της ελεύθερης οικειοποίησης των δημοσίων χώρων από τους κατοίκους.

Όσοι συνεχίζουν να πιστεύουν ότι μπορούν να επιβάλλουν τις ρατσιστικές/ομοφοβικές απόψεις και πρακτικές στην καθημερινότητα μας, να μετατρέψουν τους δημόσιους χώρους σε ελεγχόμενες/αποστειρωμένες ζώνες στις γειτονιές μας, είναι γελασμένοι και θα μας βρουν μπροστά τους.  Οι δημόσιοι χώροι είναι και θα συνεχίσουν να αποτελούν ελεύθερα και προσβάσιμα σε όλους πεδία διαλόγου, έκφρασης και δημιουργίας ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας σεξουαλικών προτιμήσεων και  σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να μετατραπούν και να αποτελέσουν φέουδο κανενός. Η  αποδοχή και η υπεράσπιση της διαφορετικότητας αποτελεί τη βάση του αγώνα για την ισότητα και την ελευθερία, ενός αγώνα που  θα συνεχίσουμε να δίνουμε συλλογικά και μαχητικά στις γειτονιές και την καθημερινότητά μας πέρα και ενάντια από διακρίσεις και διαχωρισμούς.

 

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ

« MybeautifulLaundrette – Ωραίο μου πλυντήριο»

“….Ο Omar και ο Johnny. Η περιπέτεια ενός gay ζευγαριού

στην Αγγλία της Θάτσερ και των skinheads.”

Πλατεία Βαρνάβα

Παρασκευή 12/09 στις 19:30

 

Πρωτοβουλία Αναρχικών-Αντιεξουσιαστών από τους Πρόποδες του Υμηττού

Related Images:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *