Μέσα σε μια περίοδο κοινωνικής νηνεμίας, με τη μοιρολατρεία και την απογοήτευση να κυριαρχούν σε πλατιά κοινωνικά στρώματα που την προηγούμενη περίοδο εμπιστεύτηκαν, πίστεψαν ή ανέθεσαν τις μοίρες τους σε μια δήθεν φιλολαϊκή/προοδευτική διαχείριση που “αποκαθιστά αδικίες” και συγκρούεται με μνημόνια και άλλα πολλά όμορφα και ωραία, οι αγώνες των “από κάτω” αυτής της κοινωνίας είναι εδώ για να ξαναδείξουν τον δρόμο της συλλογικότητας, της αντίστασης, της αξιοπρέπειας. Δειλά-δειλά, οι εργατικές αντιστάσεις οργανώνονται μπροστά στην σκληρή αλήθεια της γενικευμένης ταξικής λεηλασίας: απλήρωτοι εργαζόμενοι, απελευθέρωση απολύσεων, περαιτέρω μειώσεις μισθών και επιδομάτων, πλήρης ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, βαριά φορολογία. Αντιστάσεις που συνθέτουν το απαραίτητο μωσαϊκό αγώνων και αρνήσεων απέναντι στην καλπάζουζα καπιταλιστική βαρβαρότητα υπό το προσωπείο της αναγκαίας “εθνικής αναδιάταξης”. Σ’ αυτή την δυναμική έρχεται να προστεθεί η προσπάθεια αγωνιζόμενων από τις ανατολικές συνοικίες να σταθούν στο πλάι των απληρωτων εργαζόμενων στις ιδιωτικές κλινικές των γειτονιών μας αλλά και να αναδείξουν τις όποιες αγωνιστικές τους πρωτοβουλίες. Το μοίρασμα των εμπειριών από την εργοδοτική τρομοκρατία, το άπλωμα της ταξικής αλληλεγγύης και η οργάνωση των αυτονόητων συλλογικών απαντήσεων αποτελούν τα πρώτα βήματα για την ταξική μας αντεπίθεση…

για το καθεστώς της απλήρωτης εργασίας στις ιδιωτικές κλινικές είχαμε αναφερθεί και πριν καιρό στο blog μας https://paapty.squat.gr/?p=2669

παρακάτω δημοσιεύουμε την αφίσα και το κείμενο αντιπληροφόρησης της συνέλευσης αλληλεγγύης που κάνει τα πρώτα της βήματα στους δρόμους των γειτονιών μας, στους δρόμους του αγώνα…

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΛΗΡΩΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

ΣΤΟΝ ΟΜΙΛΟ EUROMEDICA ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ «ΝΕΟ ΑΘΗΝΑΙΟΝ»

Μέσα σε συνθήκη φτώχειας, ανεργίας και λεηλασίας της ζωής μας, ο εργασιακός μεσαίωνας είναι εδώ!

Ο όμιλος «EUROMEDICA», συμφερόντων Λιακουνάκου, -γνωστού από την εμπλοκή του στα εξοπλιστικά προγράμματα και τις προμήθειες του ελληνικού δημοσίου-, αρνείται μέχρι και σήμερα να καταβάλει τα δεδουλευμένα 8 μηνών στους εκατοντάδες εργαζόμενους του ομίλου ανά την Ελλάδα. Αν και οι εργαζόμενοι στη κλινική «ΑΘΗΝΑΙΟΝ» στο Βύρωνα καθώς και στα διαγνωστικά κέντρα σε Σύνταγμα, Αγία Παρασκευή, Λάρισα και Μυτιλήνη, έχουν προχωρήσει σε κινητοποιήσεις μαζί με το Σωματείο τους, η εργοδοσία παραμένει αδιάλλακτη απαντώντας με εκδικητικές απολύσεις.

Παράλληλα, στην ιδιωτική κλινική «ΝΕΟ ΑΘΗΝΑΙΟΝ» στο Παγκράτι, συμφερόντων Μ.Χριστοφορίδη, κυριαρχεί παρόμοια συνθήκη για τους περίπου 100 εργαζόμενους. Η εργοδοσία οφείλει δεδουλευμένα από 6 ως και 18 μήνες στον καθένα από το 2011 ως και σήμερα.

Και στις 2 περιπτώσεις, η εργοδοσία επικαλείται την καθυστέρηση αποπληρωμής από τον ΕΟΠΠΥ. Με τον εκβιασμό της ανεργίας, επιβάλλονται όροι απλήρωτης και εντατικοποιημένης εργασίας, «ανακύκλωσης» νέων εργαζομένων και επιβίωσης με … έναντι-ψίχουλα! Παράλληλα, πολλοί εργαζόμενοι μέσα στην απελπισία της απληρωσιάς, εξωθούνται σε παραίτηση. Τα παραπάνω δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά αλλά αποτελούν καθεστώς για το σύνολο των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα.

Δεν ξεχνάμε ότι οι ιδιωτικές κλινικές και τα διαγνωστικά κέντρα μεγιστοποίησαν τα κέρδη τους εκμεταλλευόμενες την απαξίωση του δημοσίου συστήματος υγείας και την εκχώρηση από το κράτος στους ιδιώτες βασικών λειτουργιών των δημοσίων νοσοκομείων. Ο όμιλος EUROMEDICA, με 72 κλινικές και διαγνωστικά κέντρα, την ίδια περίοδο που κρατά απλήρωτους τους εργαζόμενους, προχωρά στα εγκαίνια  λειτουργίας 8 νέων μονάδων.

Εμείς, οι κάτοικοι των ανατολικών συνοικιών, δεν ανεχόμαστε να λειτουργούν σύγχρονα εργασιακά κάτεργα στις γειτονιές μας. Δε θα μείνουμε άπραγοι απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία, τις εκδικητικές απολύσεις, την απλήρωτη εργασία. Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες δεν θα γίνουμε σκιές που χάνονται μέσα από τους χώρους εργασίας.

Καλούμε τους κατοίκους των γειτονιών μας, εργαζόμενους και άνεργους, να σταθούν έμπρακτα στο πλάι των απλήρωτων εργαζομένων και να στηρίξουν τον δίκαιο αγώνα τους.

ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ

ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ, ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΟ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΠΛΗΡΩΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ

Συνάντηση κάθε Πέμπτη στις 17.00

στη κατάληψη Ανάληψης στον Βύρωνα

Related Images:

Αφίσα που εκδόθηκε και κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβρη του 2015 από τον Συντονισμό Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα Νότιας-Ανατολικής Αθήνας.

Related Images:

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ

Από την (τσιμεντο)ανάπλαση της πλατείας Βαρνάβα ως την μετατροπή του Παγκρατίου σε ένα τεράστιο εναλλακτικό διασκεδαστήριο, οι πλατείες και οι δημόσιοι χώροι των γειτονιών μας τσιμεντοποιούνται, περιφράσσονται και παραδίδονται στην ορμή των τραπεζοκαθισμάτων και του εμπορεύματος. Χωρίς να ερωτηθούμς, δήμαρχοι, εργολάβοι και επιχειρηματίες μετατρέπουν τις πλατείες σε πεδία κερδοφορίας και εξανδραποδίζουν κάθε ελεύθερη δραστηριότητα των κατοίκων “σπρώχνοντας” το χαπάκι του εξευγενισμού και της ανάπτυξης.

Οι δημόσιοι χώροι είναι τα μόνα σημεία στη μητροπολιτική χαβούζα όπου μπορούμε να αναπνέουμε και να συναντιόμαστε ελεύθερα.Δε θα τους αφήσουμε στα χέρια τους.

ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΣΕ ΣΗΜΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ, ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ, ΣΕ ΕΣΤΙΕΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.

ΠΕΜΠΤΗ 9 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΤΟ ΕΡΓΟΤΑΞΙΟ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΒΑΡΝΑΒΑ

19.00 ΣΥΖΗΤΗΣΗ για την υπεράσπιση των δημοσίων χώρων με αφορμή την ανάπλαση της πλατείας Βαρνάβα.

21.30 ΠΡΟΒΟΛΗ του ντοκυμαντέρ EL FORAT -η αφήγηση της εμπειρίας μιας γειτονιάς στη Βαρκελώνη και τους τρόπους αντίστασης των κατοίκων απέναντι στην ανάπλασή τησ.

Related Images:

Το Κείμενο σε pdf

Related Images:

ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ.

Ο ιδιωτικός όμιλος παροχής υπηρεσιών υγείας EUROMEDICA (συμφερόντων Λιακουνάκου) μετρά 72 εν λειτουργία μονάδες ανά την Ελλάδα ενώ 8 μονάδες βρίσκονται υπό κατασκευή. Εδώ και χρόνια, οι εκατοντάδες εργαζόμενοι του ομίλου έχουν αντιμετωπίσει επανειλημμένως τον εκβιασμό της απλήρωτης εργασίας αφού η εργοδοσία συνεχώς επικαλείται την καθυστέρηση αποπληρωμής από τον ΕΟΠΠΥ. Το πρόσχημα αυτό αποτελεί πάγιο επιχείρημα της εργοδοσίας στις ιδιωτικές κλινικές ώστε να πιέζουν τους εργαζόμενους σε εντατικούς ρυθμούς εργασίας, σε επιβολή απλήρωτης ή κακοπληρωμένης εργασίας καθώς και σε συνεχή ανακύκλωση του εργατικού δυναμικού. Οι εργαζόμενοι του ομίλου (νοσηλευτές, γιατροί, διοικητικοί υπάλληλοι, βοηθητικό προσωπικό κ.α) ανά την Ελλάδα (Ρόδος, Λάρισα, Αθήνα κ.α) έχουν πολλές φορές βρεθεί σε θέση αγώνα μέσα από καταγγελίες στην επιθεώρηση εργασίας, στάσεις εργασίας και διεκδικήσεις σε επαφή με τα κατά τόπους κλαδικά τους σωματεία. Παρόλα αυτά, οι χρόνιες καθυστερήσεις δεδουλευμένων, οι αποπληρωμές με έναντι-ψίχουλα, οι απολύσεις εργαζομένων και η αντικατάσταση από νέους εκπαιδευόμενους, αποτελούν κανόνα μέχρι και σήμερα στον όμιλο EUROMEDICA ενώ η εργοδοσία (Λιακουνάκος) συνεχίζει το άνοιγμα και νέων μονάδων καθώς και την «πολύπλευρη επιχειρηματική της δραστηριότητα» στον τομέα των οπλικών συστημάτων, του χρηματιστηρίου και της οικιστικής ανάπτυξης μέσω του ομίλου AXON.
Πρόσφατα, στις 16/6, πραγματοποιήθηκε στάση εργασίας στην κλινική «ΑΘΗΝΑΙΟΝ» του ομίλου EUROMEDICA που βρίσκεται στην οδό Κόνωνος στον Βύρωνα και εργάζονται περίπου 100 εργαζόμενοι. Η κινητοποίηση πραγματοποιήθηκε από το κλαδικό σωματείο των εργαζομένων στις ιδιωτικές κλινικές Αθήνας και στηρίχτηκε από τους εργαζόμενους της κλινικής οι οποίοι έμειναν στην είσοδο της κλινικής ενημερώνοντας τους περίοικους αλλά και τους χρήστες υγείας για το καθεστώς απληρωσιάς που βασιλεύει εδώ και περίπου 8 μήνες στην κλινική. Την ίδια μέρα, κινητοποιήσεις έγιναν και στη κλινική «Αρωγή» στη Λάρισα, στη Μυτιλήνη καθώς και στο κεντρικό διαγνωστικό κέντρου της πλατείας Συντάγματος. Η ανακοίνωση του σωματείου τονίζει «η απλήρωτη εργασία ταλανίζει εδώ και 3 χρόνια τους εργαζόμενους του οµίλου. Έχει οδηγήσει στην εξαθλίωση εκατοντάδες συναδέλφους. Η εργοδοσία του οµίλου έδειξε µε τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τι πραγματικά σηµαίνουν για τον εργαζόμενο η ανάπτυξη, η κερδοφορία, η ανταγωνιστικότητα. Την ώρα που επενδύει εκατομμύρια ευρώ στον ιατρικό τουρισµό, την ώρα που θωρακίζει την ανταγωνιστικότητα, την ίδια ώρα οι συνάδελφοι ζουν µε “έναντι”, µε χαρτζιλίκια, τους οφείλονται δεδουλευμένα 8 µηνών, χωρίς προοπτική εξόφλησης». Παράλληλα, την Πέμπτη 26/6, πραγματοποιήθηκε συνάντηση των εκπροσώπων του Σωματείου με την εργοδοσία στα κεντρικά γραφεία της διοίκησης στη οδό Ρηγίλλης όπου κατέστη σαφής η προκλητική στάση της εργοδοσίας που αρνείται να δεσμευτεί για την αποπληρωμή των εργαζομένων.
Αναζητώντας τις συνθήκες εργασίας στα κάτεργα των ιδιωτικών κλινικών, αντιληφθήκαμε ότι το παράδειγμα του ομίλου EUROMEDICA δεν είναι το μόνο. Αντίθετα, και πάλι στις γειτονιές μας, στη κλινική «ΝΕΟ ΑΘΗΝΑΙΟΝ» που στεγάζεται στην οδό Αστυδάμαντος στο Παγκράτι, κυριαρχούν οι ίδιες, ίσως και χειρότερες, συνθήκες εργασίας για τους 100 περίπου εργαζόμενους της κλινικής. Πιο συγκεκριμένα, η εργοδοσία (η κλινική ανήκει στον αγγειοχειρούργο Μ.Χριστοφορίδη) χρωστά συνολικά δεδουλευμένα 12 μηνών κατά μέσο όρο στους εργαζομένους της κλινικής. Από το 2011 ως και σήμερα, οι εργαζόμενοι πληρώνονται με έναντι και χωρίς καμία δέσμευση για το ποσό και τη συχνότητα της αποπληρωμής των δεδουλευμένων εκ μέρους του εργοδότη. Και εδώ το πρόσχημα είναι οι καθυστερήσεις του ΕΟΠΠΥ ενώ την παρούσα χρονική συγκυρία, η εργοδοσία έχει υποβάλλει για 2η φορά αίτημα υπαγωγής της στο άρθρο 106Β για «την εξυγίανσή της» και βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με την Τράπεζα Πειραιώς για ενδεχόμενη εξαγορά της.
Είναι σαφές ότι αυτά τα «μικρά» αόρατα κάτεργα μέσα στις γειτονιές μας συγκροτούν τον πραγματικό εργασιακό μεσαίωνα που αντιμετωπίζει η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. Έχουμε βρεθεί πολλές φορές σε εργατικούς αγώνες και διεκδικήσεις που λαμβάνουν χώρα σε μικρά και μεγάλα κάτεργα των γειτονιών μας (και όχι μόνο) και έχουμε αντιληφθεί τη σημασία και το βάρος της αλληλεγγύης στους «από τα κάτω» αγώνες των εργαζομένων για τα ταξικά αυτονόητα. Μιας παραμέτρου που μπορεί να σπάσει το τείχος του εργασιακού κάτεργου, να αμφισβητήσει την γενικευμένη ανάθεση των υποθέσεων στα χέρια των ειδικών, να δώσει μια διαφορετική πνοή στην ταξική αλληλεγγύη μεταξύ των εκμεταλλευόμενων βλέποντας στον αγώνα του καθενός και τον δικό μας αγώνα. Από τα Daffy’s στο Παγκράτι και την ACS στην Αργυρούπολη μέχρι το Gamato στου Ζωγράφου και από την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας μέχρι τις κινητοποιήσεις στα καταστήματα του «ΑΒ Βασιλόπουλου» για την επαναπρόσληψη της Ελένης Σ., η αλληλεγγύη των «από κάτω» και η σύνδεση των αγώνων τους αποτελεί μονόδρομο για την αποτελεσματική οργάνωση της κοινωνικής-ταξικής αντεπίθεσης απέναντι στον εργοδοτικό τσαμπουκά, απέναντι στην ευρύτερη επίθεση κράτους και κεφαλαίου στους εκμεταλλευόμενους. Και σ’ αυτή τη μάχη θα’ μαστε παρόντες και παρούσες…

Related Images:

Το κείμενο-κάλεσμα της συλλογικότητάς μας

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΛΑ ΖΩΓΡΑΦΟΥ
τις καταλήψεις, τους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες, τους αγωνιζόμενους ανθρώπους
Στις 2/4/2015, το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Ζωγράφου εγκρίνει ομόφωνα (με σύσσωμες όλες τις δημοτικές παρατάξεις) την πρόταση του Ν.Π.Δ.Δ Αθλητισμού και Πολιτισμού για μεταστέγαση του δημοτικού Ωδείου στον, εδώ και 4 χρόνια, κατειλημμένο χώρο της Βίλας Ζωγράφου. Η Βίλα Ζωγράφου καταλαμβάνεται τον Οκτώβρη του 2011 από πρωτοβουλία φοιτητών/εργαζομένων/ανέργων που συναντήθηκαν στους δρόμους του Ζωγράφου συμμετέχοντας στους αγώνες ενάντια στην υπογραφή των μνημονίων (2010-11). Με δεδομένη την ύπαρξη και άλλων κατάλληλων χώρων για την στέγαση του Ωδείου, είναι σαφές, ότι η άθλια μεθόδευση της αριστερής δημοτικής αρχής εξυπηρετεί την στοχοποίηση και την κατασταλτική διαχείρισή της κατάληψης . Παράλληλα, παραγράφονται μονομιάς οι διαχρονικοί αγώνες της τοπικής κοινωνίας του Ζωγράφου απέναντι στις κερδοσκοπικές βλέψεις των κληρονόμων-τσιφλικάδων της οικογένειας Ζωγράφου και των εκάστοτε δημοτικών αρχών (βλ. σχέδια Καζάκου για ανέγερση parking-Mall). Όπως και σ’ άλλες περιπτώσεις (πχ. Μπαρουτάδικο Αιγάλεω), η αριστερή διαχείριση επικαλείται την εξυπηρέτηση «δημοτικών αναγκών» καλλιεργώντας συνθήκες κοινωνικού διχασμού και κανιβαλισμού.

Όλα αυτά τα χρόνια, η κατάληψη της Βίλας Ζωγράφου λειτουργεί ως αυτοδιαχειριζόμενος κοινωνικός χώρος αποτελώντας ένα σημείο ελεύθερης συνάντησης και έκφρασης των κατοίκων του Ζωγράφου, χωρίς κάγκελα και φράχτες, χωρίς αντίτιμα και εισιτήρια. Μέσα από ανοικτές εκδηλώσεις, πολιτιστικά δρώμενα, αθλητικές δραστηριότητες στο γηπεδάκι 5Χ5 (φτιαγμένο από τους ίδιους τους καταληψίες και αλληλέγγυους), αναδεικνύεται η πραγματική κοινωνική σημασία και αξία των κατειλημμένων εγχειρημάτων μέσα σε μια πόλη και έναν πολιτισμό που γεννούν και τρέφουν την αποξένωση, την αλλοτρίωση, τη μιζέρια και τη σιωπή. Παράλληλα, μέσα από τη δημιουργία δομών αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης (ανταλλακτικά παζάρια, αυτοοργανωμένα μαθήματα μουσικής/ξένων γλωσσών/ιστορίας, η συλλογική καλλιέργεια του περιβάλλοντος χώρου μέσω του εγχειρήματος του «Μπαξέ» κ.α), χτίζεται καθημερινά «από τα κάτω» ένας ζωντανός πολιτισμός αγώνα που αντιστέκεται δημιουργώντας: σχέσεις, συνειδήσεις, δομές και πολιτικές προτάσεις ανταγωνιστικές προς την επέλαση του εμπορεύματος σε έκφανση της ζωής μας. Οι αγωνιζόμενοι άνθρωποι που συμμετέχουν στο εγχείρημα της Βίλας Ζωγράφου αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνικών-ταξικών αγώνων και συμβάλλουν καθοριστικά στην τοπική οργάνωση και έκφρασή τους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι κινητοποιήσεις στο ταχυφαγείο GAMATO ενάντια στην εργοδοτική ασυδοσία, η στήριξη στον απεργιακό αγώνα των διοικητικών υπαλλήλων του ΕΚΠΑ & ΕΜΠ ενάντια στην διαθεσιμότητα, η υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας, η ανάδειξη του αίσχους της κοινωφελούς εργασίας στους Δήμους, η αντιφασιστική δράση και η αλληλεγγύη στους φυλακισμένους και τους αγώνες τους. Μ’ αυτόν τον τρόπο, η κατάληψη συμπληρώνει την ψηφίδα των κοινωνικών αντιστάσεων στις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας (καταλήψεις, συνελεύσεις κατοίκων, πολιτικές συλλογικότητες, αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι κ.α.) που, εδώ και χρόνια μέσα από τον συντονισμό τους, συγκροτούν ένα ακηδεμόνευτο μέτωπο αγώνα μακριά από δημοτικές παρατάξεις και κομματικές ντιρεκτίβες.
Οι καταλήψεις, οι κοινωνικοί-ταξικοί αγώνες, οι αγωνιζόμενοι άνθρωποι αποτελούσαν και αποτελούν αγκάθι στα πλευρά κάθε λογής εξουσιών, ότι προσωπείο κι αν φορούν, και διαχρονικά βρίσκονται στο στόχαστρό τους. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ως συνεχιστές του κράτους, ταυτίζονται με τους φασίστες προκατόχους τους στον στρατηγικό στόχο της κοινωνικής-ταξικής ειρήνευσης, στην καθυπόταξη των «από κάτω». Η συκοφάντηση των αγωνιζόμενων και η προσπάθεια αποπολιτικοποίησης των αγώνων τους πλάι στην απαρέγκλιτη εφαρμογή της αστικής νομιμότητας (και των ειδικών κατασταλτικών νομοθεσιών της) αποτελούν τα κυρίαρχα ιδεολογικά και κατασταλτικά όπλα της νέας αριστερής διαχείρισης του καθεστώτος. Στόχος τους ο πολιτικός αφοπλισμός, η ενσωμάτωση των ρηξιακών χαρακτηριστικών των αγώνων και των εγχειρημάτων που δρουν πέρα από τις λογικές της συνδιαλλαγής, της θεσμικής οδού, του κοινοβουλευτικού κρετινισμού. Σ’ αυτό το πλαίσιο, οποιαδήποτε κατασταλτική μεθόδευση ενάντια στη Βίλα Ζωγράφου αποτελεί χτύπημα στον κόσμο του αγώνα, αποτελεί σαφή κίνηση αναχαίτισης του διευρυμένου καταληψιακού κινήματος ανά την Ελλάδα, που την τελευταία περίοδο εμπλουτίστηκε από μια σειρά νέων κατειλημμένων εγχειρημάτων (Βύρωνας, Γαλάτσι, Ν. Φιλαδέλφεια, Θεσσαλονίκη, Λάρισα κ.α). Που αμφισβητούν έμπρακτα τις σχέσεις ιδιοκτησίας, κέρδους και εκμετάλλευσης που συγκροτούν τον πυρήνα του καπιταλισμού, ενώ ταυτόχρονα χτίζουν καθημερινά και καθρεφτίζουν τον πολιτισμό μιας επαναστατημένης κοινωνίας: την αμφισβήτηση κάθε λογής εξουσίας, την απαλλοτρίωση του χώρου, του χρόνου και του πλούτου, την διαμόρφωση πολιτικής «από τα κάτω», δημιουργώντας την κοινωνία της ισότητας, της αλληλεγγύης, της ελευθερίας.

Καθημερινά, η βίαιη αναδιάρθρωση των ζωών μας αποτυπώνεται στους δρόμους και τους χώρους που κατοικούμε, ζούμε, αναπνέουμε. Με πρόσχημα το χαπάκι της ανάπτυξης και της αξιοποίησης, οι γειτονιές μας μετατρέπονται σε πρόσφορο έδαφος για την κερδοφορία των αφεντικών και την κυρίαρχη κουλτούρα της αποξένωσης και του ατομισμού που εξαγοράζεται μόνο με αντίτιμο. Η εκμετάλλευση των δημόσιων χώρων και η επέλαση του εμπορεύματος, οι αστικές αναπλάσεις των πλατειών (πλ. Βαρνάβα), η επέκταση των τραπεζοκαθισμάτων (πλ. Καισαριανής, πλ.Αγ.Λαζάρου), η μετατροπή ολόκληρων γειτονιών σε «εναλλακτικές» εμπορικές ζώνες (πλ. Προσκόπων, Υμηττού), διαταράσσει την σχέση των κατοίκων με την ίδια την πόλη, εξανδραποδίζοντας κάθε ελεύθερη ανθρώπινη δραστηριότητα από τους δημόσιους χώρους.

Η υπεράσπιση των δημοσίων χώρων, των σημείων μέσα στη πόλη όπου μπορούμε ελεύθερα να συναντηθούμε, να επικοινωνήσουμε και να εκφραστούμε χωρίς διαμεσολαβητές, αφέντες και εξουσίες είναι ένας καθημερινός πόλεμος. Κομμάτι του πολέμου αυτού είναι και η μάχη υπεράσπισης των καταλήψεων, των στεκιών, των αυτοδιαχειριζόμενων δομών αγώνα ενάντια σε έναν πολιτισμό που θέλει να καθυποτάξει κάθε ελεύθερη έκφραση, κάθε εστία αντίστασης, κάθε απόπειρα κοινωνικής χειραφέτησης. Ο πλούτος των κοινωνικών-ταξικών αγώνων, ο πολιτισμός που χτίζουμε καθημερινά οι «από τα κάτω» με τους αγώνες μας είναι τα όπλα μας απέναντι στον παρηκμασμένο κόσμο της εξουσίας που επιδιώκει να μας συμπαρασύρει στην μιζέρια του, άλλοτε με την ορμή της βίας του άλλοτε με την υπόσχεση του εξανθρωπισμού του. Και σ’ αυτόν τον αγώνα, δεν παραδίδουμε τα όπλα μας. Δεν πρόκειται να παραδώσουμε ένα τεράστιο ελεύθερο σχολείο αγώνα, αλληλεγγύης, αξιοπρέπειας που φτιάξαμε με τα δικά μας χέρια, με δικά μας μέσα, χωρίς την ανάγκη χρηματοδοτήσεων και εξουσιών, βασισμένοι στις δικές μας ανάγκες και επιθυμίες για ελευθερία, αξιοπρέπεια, ισότητα. Την Βίλα Ζωγράφου δεν θα την πάρετε, ούτε στα όνειρα σας!

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ:
ΣΑΒΒΑΤΟ 27 ΙΟΥΝΙΟΥ, 12.00 Μ.Μ.
ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΑΡΔΕΝΙΑΣ, ΖΩΓΡΑΦΟΥ

Related Images:

Το κείμενο-κάλεσμα στη διαδήλωση της αναρχικής συλλογικότητας Ναμούς

ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

Εδώ και αρκετό καιρό σε διάφορες περιοχές αλλά και στη γειτονιά μας διεξάγεται ένας αγώνας για την κατάργηση των κέντρων κράτησης μεταναστών. Στην περιοχή μας συγκεκριμένα το κρατητήριο του Α.Τ. Ελληνικού έχει μετατραπεί σε τέτοιο, με κελιά 3×3, προαυλισμό 2 ώρες την ημέρα, άθλιες συνθήκες υγιεινής, να συμβάλλουν στην περαιτέρω εξαθλίωση και στον συνεχή βασανισμό αυτών των ανθρώπων μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν χαρτιά.

Μέσα από αυτό το καθεστώς κράτησης, τα σύγχρονα Νταχάου χρησιμεύουν στην επιβολή του φόβου στους μετανάστες, έγκλειστους και μη, που δεν έχουν χαρτιά και λειτουργούν ως μέσο καταστολής οποιασδήποτε εξέγερσης του πιο εξαθλιωμένου κομματιού της κοινωνίας. Το κράτος μέσω της φυλάκισης παρουσιάζει τους μετανάστες ως παρείσακτους και επικίνδυνους για την δημόσια ασφάλεια, προκειμένου να αποκοπούν από την υπόλοιπη κοινωνία, να περιθωριοποιούνται και να αντιμετωπίζονται ως κατώτερα όντα.

Για τον καπιταλισμό τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αποτελούν βασικό κομμάτι της διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών σε περίοδο κρίσης. Μέσω των πολέμων για τον έλεγχο των παγκόσμιων φυσικών πόρων και των πλουτοπαραγωγικών πηγών και τη φτωχοποίηση ολόκληρων λαών (που αποτελούν δομικά χαρακτηριστικά του),δημιουργεί ο ίδιος το φαινόμενο της μετανάστευσης. Δηλαδή ένα σύστημα υπερ-εκμετάλλευσης της εργασίας. Ένα σύστημα που σε κατάλληλο χώρο και χρόνο εξασφαλίζει την απαιτούμενη ποσότητα από φθηνά και πειθαρχημένα εργατικά χέρια για τα αφεντικά, στο χαμηλότερο δυνατό κόστος.

Το κεφάλαιο και τα κράτη, με σκοπό να διατηρούν την παραγωγικότητά τους, χρειάζονται έναν πληθυσμό φτηνού και εξαθλιωμένου εργατικού δυναμικού το οποίο να βρίσκεται σε ένα καθεστώς συνεχούς ”παρανομίας”, έτσι ώστε να μην μπορεί να διεκδικήσει τίποτα πέραν της επιβίωσης του. Όταν ο μετανάστης εισέρχεται στην εκάστοτε χώρα υποδοχής αποτελεί ”καθαρό κέρδος” γι’ αυτήν, καθώς το κράτος δεν έχει ξοδέψει τίποτα για την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη, ασφάλεια, εκπαίδευση κλπ. Έρχεται λοιπόν να προσφέρει καθαρή την εργατική του δύναμη χωρίς να έχει λάβει προηγουμένως απολύτως τίποτα.

Οι μετανάστες λοιπόν αποτελούν πηγή υποτιμημένης και πειθαρχημένης εργασίας, η οποία διοχετεύεται ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες ανάπτυξης του παγκόσμιου κεφαλαίου. Έτσι μέσω της εκμετάλλευσης, το κεφάλαιο συνεχίζει να αναπαράγεται και να συσσωρεύεται.

Εδώ και χρόνια ασκείται μια έντονη ξενοφοβική πολιτική που συμβάλλει στην διαστρέβλωση της κοινωνικής πραγματικότητας. Το κράτος αναπαράγει τον ρατσισμό και με την βοήθεια των ΜΜΕ τον διοχετεύει σε ολόκληρη την κοινωνία πλασάροντας την εύκολη λύση ότι ‘’για όλα φταίνε οι ξένοι μετανάστες που μας παίρνουν τις δουλειές’’.

Έτσι, στρέφουν κομμάτια των καταπιεσμένων το ένα ενάντια στο άλλο, ( τον φτωχό ενάντια στον φτωχότερο), με αποτέλεσμα μεγάλο μέρος του κόσμου να θεωρεί τους μετανάστες υπαίτιους της δικής του εξαθλίωσης και των οικονομικών προβλημάτων του. Αποτρέπεται έτσι και η σύνδεση των αγώνων ντόπιων και μεταναστών, αντί η οργή των καταπιεσμένων να ενοποιείται κάτω από τα κοινά ταξικά συμφέροντα και να στρέφεται ενάντια στους κεφαλαιοκράτες, τους πραγματικούς υπαίτιους για την εξαθλίωση μας. Άστεγοι, φτωχοί, άνεργοι και ό,τι έχει έρθει ως επακόλουθο της παγκόσμιας συστημικής κρίσης έχουν μια κοινή αφετηρία, την εκμετάλλευση των από τα κάτω.

Λίγα λόγια για τους τροπαιοφόρους της ελπίδας.. . Η νέα πολιτική διαχείριση μπορεί φαινομενικά να υπόσχεται κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης και την αντικατάστασή τους από “κέντρα φιλοξενίας”, δεν παύει όμως να διαπνέεται από το ίδιο πνεύμα αναγκαιότητας περιορισμού των μεταναστών και να ξεκινά από την ίδια αφετηρία με αυτή των υποστηρικτών των στρατοπέδων συγκέντρωσης
Δεν αποτελεί όμως ένα ζήτημα αυτού του κράτους αλλά ολόκληρης της Ε.Ε, η οποία είναι αυτή που ορίζει τις μεταναστευτικές πολιτικές όσων κρατών ανήκουν σε αυτή. Σύμφωνα με την συνθήκη Σένγκεν τα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε πρέπει να προστατεύονται καλύτερα, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι η Ελλάδα, όπως και κάθε άλλη χώρα που εφαρμόζει τη συνθήκη, υποχρεούται να ασκεί αυστηρούς ελέγχους και να αναβαθμίσει την ασφάλεια των εξωτερικών συνόρων, με κατασκεύη συνοριακών φραχτών, αισθητήρες και άλλα υλικοτεχνικά εμπόδια. Αυτές οι δολοφονικές πολιτικές της Ε.Ε έχουν προκαλέσει τον θάνατο χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών, θυσίες στο βωμό του κεφαλαίου. Μονάχα μέσα στους πρώτους μήνες του 2015 πάνω από 1700 μετανάστες βρέθηκαν νεκροί στα νερά της Μεσογείου, προσπαθώντας να φύγουν από τους τόπους τους και να προσεγγίσουν τις ευρωπαϊκές χώρες. 900 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους σε ναυάγιο στα ανοιχτά της Λαμπεντούζα, 200 κοντά στις ακτές της Λιβύης, 500 ανοιχτά της Μάλτας , 3 νεκροί στο ναυάγιο της Ρόδου και χιλιάδες ακόμα τα τελευταία χρόνια στην Μεσόγειο.

Μέσα στον καπιταλισμό με λίγα λόγια δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει φιλομεταναστευτική πολιτική.

Στην ουσία, η νέα διαχείριση του ζητήματος που εξαγγέλλει η νέα κυβέρνηση συνεχίζει να έχει αντιμεταναστευτικά χαρακτηριστικά, που διαμορφώνονται με τους περιοριστικούς όρους για τους μετανάστες μέσω της διαρκούς παρουσίας τους σε αστυνομικά τμήματα, του περιορισμού τους σε συγκεκριμένες περιοχές (άρα και κοινωνική απομόνωση) ή της υποχρεωτικής δήλωσης μόνιμου τόπου κατοικίας. Σε κάθε περίπτωση, το νέο πλαίσιο άσκησης της υποτιθέμενης καλής διαχείρισης του μεταναστευτικού δεν σταματάει να εξυπηρετεί τις ανάγκες του κεφαλαίου, αφού η συνθήκη παρανομοποίησης των μεταναστών ευνοεί τα συμφέροντα των αφεντικών, ενώ παράλληλα τους αφήνει έκθετους απέναντι στην κρατική καταστολή, τις φασιστικές συμμορίες που καραδοκούν έχοντας τους από καιρό στοχοποιήσει και σε κάθε είδους δουλεμπορικές μαφίες, καθώς και στην πιθανότητα εγκλεισμού τους σε ένα άλλο στρατόπεδο συγκέντρωσης από τα εκατοντάδες που υπάρχουν στο εσωτερικό της ευρωπαϊκής επικράτειας.

Δεν θα αφήσουμε ανενόχλητο το κράτος να αιχμαλωτίζει ανθρώπινες ψυχές στο όνομα μιας αντιμεταναστευτικής πολιτικής που σκοπό έχει την παρανομοποίηση και την περαιτέρω εξαθλίωση αυτών των ανθρώπων. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο πιο εξαθλιωμένο κομμάτι του προλεταριάτου.

Δεν επαναπαυόμαστε σε κυβερνητικούς σωτήρες για την λύση των κοινωνικών προβλημάτων ούτε αναθέτουμε τις ζωές μας και τους αγώνες μας σε αυτούς. Οργανωνόμαστε αδιαμεσολάβητα, οριζόντια, και αντιιεραρχικά. Μόνη λύση είναι ο ανένδοτος και συνεχής αγώνας από τα κάτω. Παλεύουμε για μία κοινωνία ισότητας αλληλεγγύης ελευθερίας, χωρίς σύνορα και εξουσίες.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
Άμεση κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης
Άμεση απελευθέρωση όλων των κρατουμένων
Καμία εφαρμογή των κέντρων ‘’φιλοξενίας’’
Χαρτιά και ίσα δικαιώματα ντόπιων και μεταναστών

Καλούμε σε ΠΟΡΕΙΑ προς το κέντρο κράτησης Ελληνικού.
ΣΑΒΒΑΤΟ 20 ΙΟΥΝΙΟΥ2015, Πλατεία Σουρμένων 11πμ

ΠΡΟΤΑΣΣΟΥΜΕ ΚΟΙΝΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΩΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
Ως το ολοκληρωτικό γκρέμισμα κάθε φυλακής…
ναμούς.
Αναρχική συλλογικότητα από
Ελληνικό, Άνω Γλυφάδα, Αργυρούπολη

Παρακάτω,αναδημοσιεύουμε το κείμενο της συλλογικότητας “Αλληλέγγυοι κρατουμένων στα Νότια” με το οποίο γνωστοποιούν τις συνθήκες κράτησης των μεταναστριών στο κολαστήριο του Ελληνικού.

Όλοι εμείς που αποτελούμε τη συλλογικότητα «Αλληλέγγυοι κρατουμένων στα Νότια», έχουμε αποφασίσει με αιχμή το κέντρο κράτησης που βρίσκεται στο χώρο του Ελληνικού – χώρος κράτησης πλέον αποκλειστικά γυναικών-, ως πολιτικά αλληλέγγυοι στους μετανάστες-κάτοικοι της περιοχής, να πραγματοποιούμε, επισκεπτήρια προκειμένου ναείμαστε δίπλα στις μετανάστριες που ζουν έγκλειστες εκεί.

Από τις συνεχείς επισκέψεις μας διαπιστώσαμε και δημοσιοποιούμε τις άθλιες και διαρκώς επιδεινούμενες -με την αύξηση των κρατούμενων- συνθήκες κράτησης στο κέντρο Κράτησης Αλλοδαπών Ελληνικού:

• Το φαγητό είναι ανεπαρκές και άθλιο (νεροζούμι, βρώμικο-ακόμα και με τρίχες, ενώ τους δίνεται ελάχιστο κρέας)

• Όσες γυναίκες-κρατούμενες πάσχουν από βαρύτατες ασθένειες, στερούνται την κατάλληλη πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη και φάρμακα, αφού δεν υπάρχει γιατρός στο Κέντρο (έχουμε δει κρατούμενες χλωμές, να τρέμουν και με εμφανή σημάδια από τις ασθένειές τους ).

• Έχουν πρόσβαση την νύχτα στην τουαλέτα μόνο ζητώντας από τους δεσμοφύλακες να τους ανοίξουν την πόρτα του κελιού τους, με αποτέλεσμα  -και ανάλογα με την βάρδια- οι δεσμοφύλακες να κάνουν ότι δεν ακούν τις κρατούμενες, ώστε να αποφεύγουν το πήγαινε-έλα από το γραφείο τους. Οι κρατούμενες αναγκάζονται να φωνάζουν και να χτυπάνε τα κάγκελα για να πάνε τουαλέτα, ώστε ξυπνάνε όλες οι συγκρατούμενες διαρκώς μέσα στην νύκτα.

• Η σωματική υγιεινή και η πρόσβαση σε είδη καθαριότητας είναι εξαιρετικά δύσκολη και οι κρατούμενες διαμαρτύρονται ότι δεν μπορούν να πλυθούν επαρκώς. Οι μετανάστριες κρατούμενες δεν δικαιούνται να φυλάσσουν οι ίδιες το σαμπουάν ή το σαπούνι τους και κάθε φορά που θέλουν να τα χρησιμοποιήσουν είναι αναγκασμένες να το ζητούν από το δεσμοφύλακα της βάρδιας. Αυτό μετατρέπει την καθαριότητα σε μέσο πειθάρχησης. Στη δημιουργία συνθηκών σαν τις παραπάνω συντελεί το συγκεκριμένο καθεστώς κράτησης (κλειστού τύπου), που είναι πιο περιοριστικό ακόμα και από αυτό των κέντρων κράτησης ανοιχτού τύπου, όπου οι κρατούμενοι έχουν ελεύθερη πρόσβαση στα προσωπικά τους αντικείμενα.

• Ζητήματα συμπεριφοράς δεσμοφυλάκων : οι κρατούμενες χωρίζουν τις βάρδιες σε «καλές» και «κακές» ανάλογα με την συμπεριφορά των δεσμοφυλάκων!

• Οι κρατούμενες υφίστανται γραφειοκρατικό βασανισμό με επ’ αόριστο κράτηση, μη γνωρίζοντας τον ακριβή χρόνο αποφυλάκισής τους, αφού οι γραφειοκράτες του Αλλοδαπών, από τους οποίους εξαρτάται η διάρκεια του εγκλεισμού, ευθυνόφοβα εξαντλούν κάθε τυπικό λόγο για την συνέχιση τη κράτησης, αντί να συμβαίνει το αντίθετο.

Για παράδειγμα ακόμα και όσες ζουν στην χώρα πολλά χρόνια (π.χ. οικιακοί βοηθοί ηλικιωμένων) και έχουν δηλώσεις φιλοξενίας σε δικά τους ή φιλικά σπίτια κρατούνται έως την εξέταση της αιτήσεως ασύλου!

• Πλέον έρχονται διαρκώς αποφάσεις παράτασης της κράτησης των γυναικών έως και ένα έτος (με δυνατότητα περαιτέρω εξαμηνιαίας παράτασης) επιστρέφοντας ξανά στο παλαιό καθεστώς! Έτσι, ενώ αμέσως πριν και μετά τις εκλογές, ο αριθμός των κρατουμένων στο Κέντρο Κράτησης περιορίστηκε από 120 σε 13, μέσα σε ελάχιστους μήνες ο αριθμός τους εκτοξεύτηκε και πέραν των 50 και αυξάνεται ραγδαία.

Η συλλογικότητα «Αλληλέγγυοι κρατουμένων στα Νότια» έχει ως βασικό στόχο το κλείσιμο των Κέντρων Κράτησης Αλλοδαπών / κολαστήρια ψυχών, αλλά θεωρεί και υποστηρίζει πως οι μετανάστριες κρατούμενες έχουν δικαιώματα μέχρι  την τελική απελευθέρωση τους τα οποία υπερασπίζουμε από κοινού.

Στο πλαίσιο δημοσιοποίησης του προβλήματος και ενδυνάμωσης του αγώνα μας θα δημοσιοποιήσουμε τις επόμενες ημέρες κείμενο της συλλογικότητάς μας.

allileggyoikratoumenon@gmail

Related Images: