Category Archives: Προκυρήξεις
Κινήσεις αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό στα Ανατολικά
Το κίνημα αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Ν.Ρωμανό και στους συντρόφους Μπουρζούκο, Πολίτη, Μιχαηλίδη επίσης απεργούς πείνας αποτέλεσε την πιο πρόσφατη «ανάσα ελευθερίας» για το ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα που κατάφερε να σταθεί στο πλάι των αγωνιζόμενων κρατουμένων. Με την δυναμική, την έκταση και την ένταση των καθημερινών κινήσεων αλληλεγγύης (παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης, συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, καταλήψεις δημ.κτιρίων, επιθέσεις σε κρατικούς/καπιταλιστικούς στόχους κ.α.) σε πανελλαδικό επίπεδο, το κίνημα αλληλεγγύης κατάφερε πλάι στη μαχητικότητα και την αποφασιστικότητα των απεργών πείνας να διεμβολίσει την κοινωνική-πολιτική πραγματικότητα θέτοντας στο κέντρο της τον αγώνα των συντρόφων. Η δημοσίευση αυτή δεν έχει σκοπό να αποτιμήσει την πορεία και τα αποτελέσματα του αγώνα αλλά να καταγράψει στην κινηματική ιστορία και μνήμη τις κινήσεις και τα εγχειρήματα που ξεπήδησαν στις ανατολικές συνοικίες επ’ αφορμής της απεργίας πείνας των συντρόφων.
Μόλις το πρωί της 5/12, σύντροφοι-ισσες προχώρησαν σε ολιγόωρη κατάληψη του δημαρχείου Βύρωνα καλώντας ταυτόχρονα σε απογευματινή πορεία με εκκίνηση το άλσος Παγκρατίου. στην ανακοίνωσή τους αναφέρουν
«Σήμερα, Παρασκευή 05/12, καταλάβαμε το δημαρχείο του Βύρωνα ως ένδειξη αλληλεγγύης στον απεργό πείνας από 10/11 Ν. Ρωμανό. Χρησιμοποιήσαμε το χώρο ως κέντρο αντιπληροφόρησης μοιράζοντας το κείμενο του ίδιου και αναρτώντας πανό. Το κράτος επιλέγει να βασανίσει οδηγώντας στο θάνατο το Νίκο Ρωμανό, ο οποίος με όπλο το ίδιο του το σώμα διεκδικεί το αυτονόητο και δίκαιο με βάση τους ίδιους τους τους νόμους αίτημα για εκπαιδευτικές άδειες. Η τακτική αυτή του κράτους πάγια στοχεύει στην εξόντωση οποιουδήποτε αγωνιζόμενου κομματιού της κοινωνίας, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τη δημιουργία φυλακών τύπου Γ” και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η πράξη αυτή εντάσσεται μέσα στα πλαίσια των πολύμορφων δράσεων αλληλεγγύης που πραγματοποιούνται πανελλαδικά και όχι μόνο αυτό το χρονικό διάστημα.
“Ο αγώνας κυοφορεί και απώλειες αφού στα μονοπάτια προς μία αξιοπρεπή ζωή πρέπει να πάρουμε από το χέρι το θάνατο, ρισκάροντας να τα χάσουμε όλα για να κερδίσουμε τα πάντα. Ο αγώνας συνεχίζεται με γροθιά στο μαχαίρι ξανά και ξανά. “ “Εγώ από την πλευρά μου συνεχίζω να προσπερνάω την οποιαδήποτε πιθανότητα να κάνω πίσω και απαντάω με ΑΓΩΝΑ ΩΣ ΤΗ ΝΙΚΗ Ή ΑΓΩΝΑ ΩΣ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ”
Κείμενο του Νίκου Ρωμανού, 03/12/2014
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ Ν. ΡΩΜΑΝΟΥ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ Ν. ΡΩΜΑΝΟΣ Δ. ΠΟΛΙΤΗΣ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ Α. ΜΠΟΥΡΖΟΥΚΟΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ ΠΟΥ ΧΑΡΑΞΕ Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ
Αλληλέγγυες/ αλληλέγγυοι
Η απογευματινή διαδήλωση πορεύτηκε σε κεντρικούς δρόμους του Παγκρατίου, του Βύρωνα και της Καισαριανής με την συμμετοχή 150 διαδηλωτών περίπου από τις συλλογικότητες των γειτονιών μας αλλά και αρκετούς αλληλέγγους-ες. Μοιράστηκαν τα κείμενα των απεργών πείνας και πετάχτηκαν τρικάκια, ενώ κατά τη διαδρομή γράφτηκαν συνθήματα αλληλεγγύης σε προσόψεις τραπεζών και σαμποταρίστηκαν τα μηχανήματα αυτόματης ανάληψης χρημάτων (ΑΤΜ).
Μετά το τέλος της διαδήλωσης, με πρωτοβουλία των συναγωνιστών από τη Συνέλευση Άλσους Παγκρατίου, πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στο κινηματογράφο Coronet κατά την διάρκεια της προβολής της ταινίας Hunger Games. Μοιράστηκαν και διαβάστηκαν ανακοινώσεις των απεργών πείνας και αναρτήθηκε πανό πάνω στη σκηνή της αίθουσας.
Μετά τις 6/12, η πρακτική των καταλήψεων δημοσίων/δημοτικών κτιρίων εξαπλώθηκε με εντυπωσιακή ταχύτητα σε όλη την επικράτεια όπου καταλαμβάνονταν καθημερινά δημαρχεία, εργατικά κέντρα, πολιτιστικά κέντρα και άλλοι χώροι που αποτέλεσαν σημεία συσπείρωσης και οργάνωσης του κινήματος αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας. Στις ανατολικές συνοικίες, τον χορό άνοιξε το κατειλημμένο Δημαρχείο Ζωγράφου το πρωί της 8/12 και αποτέλεσε για 4 μέρες κέντρο αντιπληροφόρησης και αγώνα για τις γειτονιές του Ζωγράφου και των Ιλισίων. Παραθέτουμε το απολογιστικό κείμενο της κατάληψης που καταγράφει την δράση και το περιεχόμενο του εγχειρήματος .
Ο σύντροφος Νίκος Ρωμανός, απεργός πείνας 31 μέρες, από τις 10/11/2014 διεκδίκησε ως «ανάσα ελευθερίας» το δικαίωμα που του στέρησαν να παρακολουθήσει μαθήματα και εργαστήρια στα ΤΕΙ, όπου πέρασε μετά από εξετάσεις που έδωσε μέσα από τις φυλακές του Αυλώνα.
Η ανυποχώρητη στάση του απέναντι στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό, που αποφάσισε να βάλει ταφόπλακα στους πολιτικούς κρατουμένους και σε όσους κρατουμένους αντιστέκονται στην ποινική καταστολή συνέβαλε καθοριστικά στην ανάπτυξη αλληλεγγύης και αντιπληροφόρησης, με προκηρύξεις, αφισοκολλήσεις, μαζικές διαδηλώσεις, καταλήψεις κρατικών κτιρίων και πολύμορφες δράσεις αγώνα.
Σε αυτό το πλαίσιο, σε πολλές πόλεις καταλαμβάνονται δημαρχεία, εργατικά κέντρα, σχολές, δημοτικοί πολιτιστικοί χώροι. Στις 8 του Δεκέμβρη, άνθρωποι που δραστηριοποιούνται στις γειτονιές Ζωγράφου, Ιλισίων και τις γύρω σχολές καταλαμβάνουμε το δημαρχείο Ζωγράφου ως πράξη αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας Νίκο Ρωμανό, Δημήτρη Μπουρζούκο, Γιάννη Μιχαηλίδη, Δημήτρη Πολίτη εκφράζοντας και τη συμπαράστασή μας στους σύριους απεργούς πείνας. Παρεμποδίζουμε τη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού στο Δήμο Ζωγράφου. Το Δημαρχείο 3 μέρες λειτουργεί ως χώρος αντιπληροφόρησης και αδιαμεσολάβητης δράσης. Ζητάμε από τους εργαζομένους να συμμετέχουν στην κινητοποίηση. Λειτουργεί καθημερινά ανοιχτή συνέλευση μέχρι το βράδυ της Τετάρτης 10 του Δεκέμβρη, ισότιμα, αδιαμεσολάβητα και αντιιεραρχικά.
Η συνέλευση της κατάληψης θεωρεί ότι η απεργία πείνας των συντρόφων πολιτικών κρατουμένων ανέδειξε την κρατική βαρβαρότητα των φυλακών τύπου Γ, όπου το καθεστώς θέλει να εξοντώσει όσους αγωνίζονται για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και του κράτους του.
Στον αγώνα αυτό επιχειρήθηκε να δοθεί ανθρωπιστικό πρόσημο, να αναχθεί σε θεσμικό ζήτημα, ώστε να αφομοιωθεί και να χειραγωγηθεί ο αγώνας, αναιρώντας τον αντικαθεστωτικό του χαρακτήρα.
Σήμερα 10 του Δεκέμβρη το πρωί, ο σύντροφος Νίκος Ρωμανός ανακοινώνει ότι προχωρά και σε απεργία δίψας, ενώ δεκάδες κατειλημμένα κτίρια και καλέσματα για μαζικές πορείες ανακοινώνονται. Η κυβέρνηση οδηγείται σε τακτική υποχώρηση, για να αποφύγει την πολιτική κρίση που θα δημιουργούσε η εμμονή της στην αρχική αμετακίνητη στάση της. Καταθέτει τροπολογία η οποία αλλάζει το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο, αίροντας τους περιορισμούς στους υποδίκους να έχουν δυνατότητα να σπουδάσουν, θεσμοθετώντας, όμως, «βραχιολάκι» παρακολούθησης. Αν και δεν παραγνωρίζουμε τις επιπτώσεις από την εξέλιξη αυτή, το αποτέλεσμα της μάχης είναι να δοθεί η δυνατότητα στον σύντροφο Νίκο Ρωμανό και σε κάθε κρατούμενο, χωρίς εξαίρεση, να μπορεί να σπουδάσει. Ο σύντροφος διεκδίκησε «ανάσα ελευθερίας» για όλους τους κρατουμένους.
Μετά την ανακοίνωση του συντρόφου Νίκου Ρωμανού ότι σταματά την απεργία πείνας και δίψας έγινε μαζική πορεία στους δρόμους του Ζωγράφου. Κατά τη διάρκεια της κάναμε δράσεις αντιπληροφόρησης για την απεργία πείνας, τις φυλακές τύπου Γ΄, τον αγώνα ενάντια στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση των 5μηνων «κοινωφελών» προγραμμάτων σκλαβιάς στους δήμους μέσω ΟΑΕΔ και των voucher της δουλοπαροικίας με τζάμπα εργασία για τους εργοδότες στον ιδιωτικό τομέα, σταματήσαμε έξω από το κατάστημα της wind και δημοσιοποιήσαμε την απεργία στις 11 του Δεκέμβρη για την υπογραφή της ΣΣΕ, σταματήσαμε έξω από τον Κωτσόβολο, Μarket in και Mikel καταγγέλλοντας τον εργασιακό μεσαίωνα, αναδείξαμε την απεργία την Κυριακή 14 του Δεκέμβρη στον κλάδο των εργαζομένων στο εμπόριο (Απεργούμε-δεν καταναλώνουμε), καταγγείλαμε τη δήθεν αξιολόγηση στο δημόσιο και στους ΟΤΑ με τις μαζικές απολύσεις. Στη διάρκεια της διαδήλωσης, έγινε παρέμβαση στο ταχυφαγείο «Gamato» στη Λεωφ. Παπάγου, όπου καταγγείλαμε τις άθλιες συνθήκες εργασίας και την εργοδοτική τρομοκρατία: καταγγείλαμε την εκδίωξη από το χώρο εργασίας απλήρωτων για μήνες εργαζομένων, οι οποίοι, όταν διεκδίκησαν να τους καταβληθούν τα δεδουλευμένα, αντιμετωπίστηκαν από τη μαφία των αφεντικών με μπράβους με όπλα.
Εν κατακλείδι, η μάχη που δόθηκε σε όλη τη χώρα, έδωσε τη δυνατότητα, μετά από πολλά χρόνια να συναντηθούν στους δρόμους του αγώνα χιλιάδες αγωνίστριες και αγωνιστές, συνελεύσεις γειτονιάς και αυτοοργανωμένες συλλογικότητες. Αυτή η μάχη αποτελεί παρακαταθήκη για τον αγώνα που συνεχίζεται ενάντια στην κρατική βαρβαρότητα και την καπιταλιστική αναδιάρθρωση για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας χωρίς τοίχους φυλακών…
Ο αγώνας συνεχίζεται…
Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες της 6ης του Δεκέμβρη.
Να σταματήσει κάθε δίωξη.
Αλληλεγγύη στους σύριους απεργούς πείνας
Συνέλευση του Κατειλημμένου Δημαρχείου Ζωγράφου
Τέλος, την Τρίτη 9/12 καταλήφθηκε και το Πνευματικό κέντρο του Δήμου Καισαριανής στην συμβολή των οδών Υμηττού και Εθν.Αντιστάσεως. για 3 μέρες, αποτέλεσε σημείο αντιπληροφόρησης λόγω του κεντρικού σημείου του αλλά και των εξωστρεφών δράσεων των καταληψιών. Από τις πρώτες ώρες της κατάληψης έγιναν ολιγόλεπτοι αποκλεισμοί των κεντρικών οδικών αρτηριών όπου μοιράζονταν κείμενα αλληλεγγύης της κατάληψης ενώ οργανώθηκαν μια σειρά ενημερωτικών παρεμβάσεων με κείμενα, τρικάκια, σπρέϋ και ντουντούκα.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=7jhDRYQFjWo[/youtube]
Παραθέτουμε το τελευταίο κείμενο της κατάληψης που γράφτηκε λίγες ώρες μετά την λήξη της απεργίας πείνας του Ν.Ρωμανού.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ
ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
Στις 9/12, αγωνιζόμενοι άνθρωποι, αλληλέγγυοι από τις ανατολικές συνοικίες στον αγώνα του αναρχικού απεργού πείνας Ν. Ρωμανού, προχωρήσαμε σε κατάληψη του Πνευμ.Κέντρου Καισαριανής. Στόχος μας να συσπειρώσουμε τις δυνάμεις μας και να ενώσουμε την φωνή μας με την φωνή όλων αυτών που στέκονται στο πλάι στον Νίκου σ’ ολόκληρο τον κόσμο, που δημιουργούν εστίες αντίστασης και επίθεσης ενάντια στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό που σφίγγει όλο και πιο έντονα την θηλιά του γύρω μας.
Ο Ν.Ρωμανός από τις 10/11 ξεκίνησε απεργία πείνας με αίτημα την χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών. Δικαίωμα που η ίδια η “δημοκρατία” τους εξασφαλίζει σε όλους αυτούς τους οποίους στοιβάζει στα μπουντρούμια της για να προστατεύσει την εύρυθμη λειτουργία της. Ένα δικαίωμα που η “δημοκρατία” του στερεί με μόνη δικαιολογία το δίκαιο της πυγμής. Δικαίωμα κατακτημένο, και όχι παραχωρημένο, που κάλυπτε την κόλαση του εγκλεισμού με ένα δημοκρατικό και ανθρωπιστικό προσωπείο. Το προσωπείο αυτό έχει πλέον πέσει, είτε με την στέρηση εκπαιδευτικών αδειών, είτε με εκδικητικές προφυλακίσεις, και κυρίως με την δημιουργία ειδικών φυλακών τύπου Γ που έχουν σαν κύριο στόχο την εξόντωση των πολιτικών κρατουμένων και όσων φυλακισμένων αντιστέκονται στην συνθήκη του εγκλεισμού τους.
Το σκληρό πρόσωπο του κράτους δεν μας εκπλήσσει. Το δείχνει καθημερινά σε όλους τους ανθρώπους που τολμούν να αγωνιστούν για την αξιοπρέπεια τους, ενάντια στην έρημο που επιβάλλουν οι σύγχρονοι κρατικοί μηχανισμοί, στην απαξίωση της ζωής των από κάτω. Σε μια παγκόσμια συνθήκη που θέλει τα “δημοκρατικά” κράτη να δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να κρύψουν το πρόσωπο του ολοκληρωτισμού τους. Από το Φέργκιουσον και τους 43 δολοφονηθέντες στο Μεξικό, ως τον Ρεμί Φρες στην Γαλλία και τον Μπ. Ελβάν στην Τουρκία, ο παγκόσμιος δημοκρατικός ολοκληρωτισμός διατηρεί την κοινωνική ειρήνη δολοφονώντας όσους περισσεύουν, είτε επειδή αντιστέκονται είτε απλά επειδή είναι φτωχοί.
Για αυτό, δεν στεκόμαστε δίπλα στον Νίκο Ρωμανό για να υπερασπιστούμε ένα αόριστο δικαίωμα στην μόρφωση. Η βαθιά ανάσα που πήρε ο Νίκος, μας γέμισε με θάρρος και ελπίδα για να ξαναβγούμε στους δρόμους, να διεκδικήσουμε μαζί του και μαζί με όλους τους καταπιεσμένους την αξιοπρέπεια μας. Ο αγώνας του Νίκου βρήκε πολλά ευήκοα ώτα μέσα στη κοινωνία αλλά ταυτόχρονα, αντιμετώπισε τα τείχη του κοινωνικού εκφασισμού: όλων αυτών που φτύνουν και απαξιώνουν όσους σηκώνουν κεφάλι και αγωνίζονται, όλων όσων έχουν χάσει κάθε ανθρώπινο προσωπείο και μοιάζουν με κανίβαλους. Είναι αγώνας όσων αποφάσισαν να πάρουν θέση μάχης ενάντια σε όσα μας επιβάλλουν αυτοί που θέλουν να ορίσουν τις ζωές μας. Έτσι και εμείς αποφασίσαμε να πάρουμε θέση, να συνταχθούμε με όλους αυτούς που καταλαμβάνουν κτήρια, κλείνουν δρόμους, κάνουν επιθέσεις και σαμποτάρουν την κανονικότητα σε ολόκληρη την χώρα, ενάντια στην αυταρχικότητα του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης που επιβάλλεται μέσα και έξω από τις φυλακές.
Σήμερα, Τετάρτη 10/12, μετά από μια βδομάδα συνεχών κοινοβουλευτικών παζαριών και ασκήσεων επίπλαστου ανθρωπισμού, το πολιτικό προσωπικό αναγκάστηκε να κάνει μια υπαναχώρηση νομοθετώντας την εξ αποστάσεως φοίτηση κρατουμένων, κατάδικων ή υπόδικων καθώς και την χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών σε κρατούμενους φοιτητές με ηλεκτρονική παρακολούθηση (βραχιολάκι). Εκεί τους οδήγησε ο φόβος δημιουργίας συνθηκών κοινωνικής αστάθειας από τις δυναμικές που ανέδειξαν η μαχητική στάση των απεργών πείνας καθώς και το πολύμορφο κίνημα αλληλεγγύης. Γνωρίζουμε, όπως και ο σύντροφος, ότι η πρόβλεψη για τα βραχιολάκια ανοίγει την δυνατότητα συνθηκών γενικευμένης παρακολούθησης και καταστολής όσων μπαίνουν στα δίχτυα του νόμου του σύγχρονου καθεστώτος. Και η συνθήκη αυτή αποτελεί ακόμα μια θέση μάχης για το κίνημα μέσα και έξω από τις φυλακές.
Με ή χωρίς αυτήν την τροπολογία, με ή χωρίς την απεργία πείνας του Ν.Ρωμανού, οι επιλογές μας δεν περιλαμβάνουν στο ελάχιστο τη συνθηκολόγηση. Ο πόλεμος ενάντια στις φυλακές και τις ειδικές συνθήκες κράτησης, ενάντια στον κόσμο της εξουσίας, ενάντια στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό συνεχίζεται και είναι στα χέρια των εξεγερμένων.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΡΩΜΑΝΟ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, ΜΠΟΥΡΖΟΥΚΟ, ΠΟΛΙΤΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ
ΝΙΚΟ ΓΕΡΑ, ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ ΠΕΜΠΤΗ 11/12, 18:00, ΟΜΟΝΟΙΑ
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 17:00, ΣΤΟ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ
Related Images:
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
Για τη σημερινή παρέμβαση στο πρώην ΙΘ Αστυνομικό Τμήμα του Βύρωνα, ενόψει της δίκης των 65 μεταναστών για την εξέγερση του 2013, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας.
Είναι στη γειτονιά σου. Ξέρεις τι γίνεται εκεί μέσα;
Στο πρώην ΙΘ Αστυνομικό Τμήμα του Βύρωνα (Αλλατσατών και Καλλιπόλεως),πλέον στεγάζεται η δευτεροβάθμια επιτροπή για τη χορήγηση ασύλου σε πρόσφυγες, η οποία αποτελεί υπηρεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.Πρόκειται για έναν ακόμη μηχανισμό καταπίεσης της εξουσίας που στοχεύει στον διαχωρισμό του πιο αδύναμου κομματιού των από κάτω της κοινωνίας. Είναι ουσιαστικά ένας σταθμός στο δρόμο για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, αφού οι περιπτώσεις που το άσυλο εγκρίνεται από την εν λόγω επιτροπή είναι από ελάχιστες έως μηδαμινές.
Τι σημαίνει στρατόπεδο συγκέντρωσης;
Σημαίνει σύγχρονο κολαστήριο. Οι συνθήκες κράτησης είναι αποτρόπαιες. Οι φυλακισμένοι μετανάστες στοιβάζονται ανά 20 σε λυόμενα των 10-20 τ.μ. με ένα γέυμα των 25 γρ. την ημέρα. Η περίθαλψη που τους παρέχεται εξαρτάται αποκλειστικά από τη θέληση των φυλάκων και είναι μόνο χάπια depon. Οι κανόνες υγιεινής των ελληνικών στρατοπέδων συγκέντρωσης επιτρέπουν χρήση μιας τουαλέτας ανά 70 άτομα, 1 φορά το 2μηνο ντουζ και 1 φορά το 6μηνο πλύσιμο ρούχων και κουβερτών.
Ακόμη, η αγωνία τους για τη διάρκεια παραμονής τους σ΄αυτό το καθεστώς αυξάνεται καθ’ότι επεκτείνεται συνεχώς η υποτιθέμενη προσωρινή τους κράτηση. Από την αρχική 3μηνη κράτηση, με τις συνεχείς αλλαγές στη νομοθεσία, η ομηρία των ανθρώπων αυτών δείχνει να μην έχει τελειωμό καθότι η κράτησή τους έγινε πλέον αορίστου χρόνου.
Στις 10 Αυγούστου του 2013, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας, με τον ένα χρόνο λειτουργίας του να στιγματίζεται από διαρκή σωματικά και ψυχικά βασανιστήρια, οι μετανάστες εξεγείρονται. Πυρπολούν τα conteiner, επιτίθενται στους δεσμώτες τους με πλαστικά μπουκάλια και χαλίκια, προσπαθούν να σπάσουν τις σιδερένιες πόρτες και τους φράχτες και 10 από αυτούς βρίσκουν προσωρινά το δρόμο της ελευθερίας.
Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι μια μαύρη τρύπα που όποιος πέσει μέσα δεν έχει φωνή, δεν είναι άνθρωπος και όλη του η καθημερινή ζωή-βασανιστήριο μένει επιτηδευμένα στην αφάνεια, με σκοπό την αποφυγή αντιδράσεων, συγκρούσεων και εξεγέρσεων. Με την εξέγερσή τους, οι μετανάστες επέλεξαν να αντισταθούν σε αυτή την πραγματικότητα και να διεκδικήσουν τα αυτονόητα, πέρα από τη θυματοποιημένη νομιμότητα στην οποία τους θέλει βουτηγμένους η αριστερά.
Όμως τα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν προορίζονται μόνο για τους μετανάστες. Κι αν και είναι ακόμα μακρινό, ξέρουμε καλά ότι το βέλος στοχεύει προς εμάς, τους καταπιεσμένους και τους αγωνιζόμενους. Η καπιταλιστική κρίση οδήγησε στη φτωχοποίηση της κοινωνίας, η οποία είναι εντονότερη στο πιο εξαθλιωμένο κομμάτι της, τους μετανάστες. Το κράτος πατώντας σε εθνικιστικά, ρατσιστικά καθώς και ιδεολογήματα ελέγχου και πειθάρχησης μεθόδευσε και μεθοδεύει πέρα από τη βίαιη εκμετάλλευση, την καλά οργανωμένη εξόντωση των μεταναστών – αυτών που περισσεύουν. Το “έργο” ξεκινούν οι παρακρατικοί μηχανισμοί με ρατσιστικά πογκρόμ, ξυλοδαρμούς, μαχαιρώματα, εισβολές σε σπίτια και δολοφονίες και το ολοκληρώνουν κρατικοί μηχανισμοί συλλαμβάνοντάς τους με επιχειρήσεις σκούπες και στοιβάζοντάς τους στα κρατητήρια .
Τη Δευτέρα 3/11 δικάζονται οι 65 μετανάστες που συνελλήφθησαν κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά την εξέγερση. Αρκετοί από αυτούς βρίσκονται προφυλακισμένοι σε φυλακές της επικράτειας ,ενώ άλλοι παραμένουν υπό διοικητική κράτηση ή έχουν απελαθεί.
Απέναντι στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ως ένα ακόμη σύμβολό του,επιλέγουμε να στεκόμαστε δίπλα σε πρόσφυγες και μετανάστες, καθώς το ίδιο το σύστημα που τους φυλακίζει με ή χωρίς συρματοπλέγματα σχεδιάζει και τη δική μας υποταγή. Απέναντι στην εκμετάλλευση και την καταπίεση που επιβάλλουν κράτος και αφεντικά επιλέγουμε να προτάξουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη μας.Δημιουργούμε κοινότητες αγώνα ντόπιων και μεταναστών για να οικοδομήσουμε σχέσεις αλληλεγγύης και να επιτεθούμε μαζί ενάντια σε ότι μας θέλει απομονωμένους και διαχωρισμένους.
ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ,
ΝΑ ΧΤΙΣΟΥΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΠΟΡΕΙΑ
Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 18.00 πλ.Βικτωρίας
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
Δευτέρα 3 Νοεμβρίου, πρωτοδικείο Αθηνών, Δέγλερη (Αλεξάνδρας),9:00 π.μ.
Πρωτοβουλία αναρχικών-αντιεξουσιαστών από τους πρόποδες του Υμηττού.
Related Images:
Κείμενο – Κάλεσμα της συλλογικότητας μας στη διαδήλωση ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα και την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας ΤΕΤΑΡΤΗ 22 ΟΚΤΩΒΡΗ, 6μμ Χαυτεία (Σταδίου & Αιόλου).
Δ Ι Α Δ Η Λ Ω Σ Η ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα και την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας ΤΕΤΑΡΤΗ 22 ΟΚΤΩΒΡΗ, 6μμ Χαυτεία (Σταδίου & Αιόλου)
ΠΕΙΘΑΡΧΗΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟ ΣΤΑΝΙΟ; ΟΥΤΕ ΜΕ ΣΦΑΙΡΕΣ!
Τα ξημερώματα της Δευτέρας 22/9 μαθητές-τριες από το 1ο-2ο ΓΕΛ και το ΕΠΑΛ Καισαριανής αποφασίζουν να κάνουν κατάληψη ως αντίδραση στο καταπιεστικό και ασφυκτικό σχολικό τους περιβάλλον. Μετά από καταγγελία κάποιου ρουφιάνου, καταφθάνουν 3 περιπολικά και οι μαθητές τρέχουν προς το Σκοπευτήριο ενώ ένας απ’ τους μπάτσους πυροβολεί 3 φορές προς το μέρος τους. Οι μπάτσοι πηδούν μέσα στο προαύλιο και ακινητοποιούν 4 μαθητές σημαδεύοντας τους με τα όπλα τους. Εξαπολύουν βρισιές κι απειλές και δε διστάζουν να τους φορέσουν χειροπέδες. Η «αντιτρομοκρατική» επιχείρηση ολοκληρώνεται όταν οι μαθητές μεταφέρονται στο Α.Τ Καισαριανής, όπου και κρατούνται όλο το βράδυ, χωρίς να τους επιτραπεί να επικοινωνήσουν με κανέναν. Οι μαθητές αφήνονται ελεύθεροι υπό τις απειλές των μπάτσων ώστε να μη μιλήσουν σε κανέναν για τους πυροβολισμούς που δέχτηκαν.
Ο φόβος σπάει. Το πρωί της Τρίτης, οι μαθητές του ΕΠΑΛ και των ΓΕΛ Καισαριανής (καθώς και του 4ου και 5ου ΓΕΛ Βύρωνα) αποφασίζουν να κάνουν κατάληψη για το συγκεκριμένο περιστατικό, καθώς και για «τις φασιστικές συμπεριφορές κάποιων καθηγητών, τις απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής, (..), τα κάγκελα που μας χωρίζουν σαν φυλακισμένους, (…), τις πληρωμές των βιβλίων από τις τσέπες», όπως αναφέρουν οι ίδιοι στην ανακοίνωσή τους. Την Πέμπτη πραγματοποιείται και
πορεία προς το Α.Τ Καισαριανής από μαθητές και αλληλέγγυους των γειτονιών μας.
Καθόλη την διάρκεια των κινητοποιήσεων, οι αγωνιζόμενοι μαθητές έχουν ν’ αντιμετωπίσουν ένα τεράστιο τείχος καχυποψίας και υποτίμησης από τους ίδιους τους καθηγητές τους, διάφορους αγανακτισμένους γονείς και τοπικούς κομματικούς παράγοντες. Όλοι μαζί, σαν μια παρέα δικαστών και εισαγγελέων ζητούν «απτές αποδείξεις και στοιχεία», «ομολογίες και μαρτυρίες» και όταν αυτές διατυπώνονται, αρνούνται να τις ακούσουν και συκοφαντούν τους μαθητές μιλώντας για «φημολογίες». Για 3 συνεχόμενες μέρες, κουνούν απειλητικά το δάχτυλο στους μαθητές που σήκωσαν το κεφάλι, απαξιώνουν πλήρως τις επιλογές τους και κάνουν νουθεσίες για τους «σωστούς τρόπους αντίδρασης». Ουσιαστικά, συντάσσονται με τους μπάτσους που τα βλέπουν «όλα μέλι-γάλα» και αντιμετωπίζουν τον αγώνα των μαθητών σαν μια τεράστια «σκανταλιά» όπου τα πράγματα πρέπει να επανέλθουν γρήγορα στην τάξη τους. Και οι μαθητές με σκυμμένο κεφάλι στις τάξεις τους…Για την ιστορία, ν’ αναφέρουμε ότι ακόμα και ο νέος αριστερός δήμαρχος Καισαριανής Κοντόσταυλος επιστρατεύθηκε ώστε να επιβλέψει την τάξη και να εκτιμήσει την «ορθότητα» των αιτημάτων των μαθητών (!). Το πρωί της Παρασκευής, οι καθηγητές του ΕΠΑΛ παίρνουν τη μοναδική πρωτοβουλία αυτών των ημερών: σπάνε την κατάληψη χωρίς τον παραμικρό διάλογο με τους μαθητές. Βέβαια, πολλοί είναι και οι μαθητές που όλες αυτές τις μέρες παρακολουθούν παθητικά τις εξελίξεις χωρίς να τους αγγίζει τίποτα. 3 σφαίρες ενάντια σε συμμαθητές τους, αυταρχισμός και συκοφαντίες από τους καθηγητές και άλλα πολλά δεν στέκονται ικανά να τους ταρακουνήσουν και να τους ξυπνήσουν από
τον λήθαργο. Το γνωρίζουμε, δεν εκπλησσόμαστε: το σχολείο είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας. Εκεί μέσα εκπαιδευόμαστε στον καθημερινό ανταγωνισμό, στον ατομισμό, την ιεραρχία.
«Η μεγαλύτερη απειλή για το ανθρώπινο είδος είναι το παγκόσμιο μονοπώλιο της κυριαρχίας πάνω στα μυαλά των ανθρώπων»
Οι πυροβολισμοί σε μαθητές δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό, ούτε απλή αυθαιρεσία κάποιων μπάτσων. Τα όπλα των μπάτσων οπλίζονται από το δόγμα της ησυχίας/τάξης/ασφάλειας που πρέπει κυριαρχήσει σ’ όλη την κοινωνία ώστε να πειθαρχούμε και να υπακούμε αδιαμαρτύρηταστις εντολές των «από πάνω». με σφαίρες! Πολύ περισσότερο στο σύγχρονο σχολείο που αποτελεί το εκκολαπτήριο των πειθήνιων και αναλώσιμων εργαζομένων του αύριο. Δε χρειαζόμασταν τράπεζες θεμάτων και εξετάσεις από την 1η Λυκείου για να το διαπιστώσουμε. Το σχολείο ανέκαθενπροωθούσε τη στείρα και κατακερματισμένη γνώση, την αδράνεια και την υπακοή στην «αυθεντία» του καθηγητή, την εμπέδωση του ελέγχου και της καταστολής μέσω της διαδικασίας των εξετάσεων και την απειλή της τιμωρίας, αντίστοιχα. Ο μαθητής πρέπει να μαθαίνει να πειθαρχεί και να σκύβει το κεφάλι, όπως θα κληθεί να κάνει κι αύριο στο χώρο εργασίας του. Πρέπει να μένει απαθής και να κοιτάει «τη δουλειά του» απαξιώνοντας κάθε προσπάθεια συλλογικής αντίστασης. Σήμερα είναι οι καταλήψεις που τον εμποδίζουν να πετύχει στις εξετάσεις, αύριο θα ‘ναι κάποια απεργία που θα του στερεί το μεροκάματο. Πρέπει, λοιπόν, να συνηθίσει στις επιστρατεύσεις απεργών, στις συλλήψεις διαδηλωτών, στα μαχαίρια των φασιστών, στον ανταγωνισμό, το γλείψιμο, τον ατομισμό. Και κάπως έτσι η κοινωνία μας αρχίζει να βρωμά φασισμό όπου ο έλεγχος και η πειθάρχηση μας πρέπει να θεωρούνται αυτονόητα. Ήδη το αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ προωθεί ολοήμερες περιπολίες μπάτσων γύρω από σχολικά συγκροτήματα, δημόσιους χώρους, πάρκα και πλατείες ώστε να συνηθίσουμε την παρουσία της αστυνομίας σε κάθε στιγμή της ζωής μας: στο σχολείο, στη δουλειά μας, στη βόλτα μας, στη διασκέδασή μας. Ώστε να μας τρομοκρατούν καθημερινά και να αντιμετωπίζουν «παραβατικές συμπεριφορές» όπως μαθητικές καταλήψεις, συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις για όσα μας πνίγουν και μας αδικούν. Θα το ανεχτούμε;
Δε μπορούμε να περιμένουμε οι σφαίρες να βρουν τον στόχο τους για να αντιδράσουμε. Δε μπορούμε να θεωρούμε ότι η κρατική καταστολή, η αδικία, η φτώχεια, ο ρατσισμός είναι τα αυτονόητα που πρέπει να καταπιούμε αμάσητα. Δεν μπορούμε να πειθαρχήσουμε στο συνεχές άγχος, στους εξοντωτικούς ρυθμούς ζωής, στην αδράνεια και τον φόβο που θέλουν να μας επιβάλλουν. Δε μπορούμε να θεωρούμαστε παράνομοι όταν αγωνιζόμαστε, κάνουμε καταλήψεις και διαδηλώσεις, όταν έχουμε όλα τα δίκια για να κάνουμε τον κόσμο άνω-κάτω! Μέσα κι έξω από τα σχολεία, στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές μας να αναπτύξουμε τις συλλογικές μας αντιστάσεις με όπλο την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση. Να υπερασπιστούμε τα όνειρα και τις ανάγκες μας και να μην στριμωχνόμαστε σ’ αυτά που μας παραχωρούν ως ελεημοσύνη. Να διδάξουμε το μάθημα της συλλογικής διεκδίκησης, της ανυπακοής, της απειθαρχίας, της ελευθερίας. Η κοινωνία που ζούμε χρειάζεται αυτό το μάθημα όσο κανένα άλλο…