Εκδήλωση-Συζήτηση “Η αναδιάρθρωση των ΜΜΜ, η γενίκευση του ελέγχου και των πολιτικών αποκλεισμού, προοπτική του αγώνα” || Παρασκευή 19/1/2018 19:30, Φιλολάου 99

Συγκέντρωση-Παρέμβαση Σάββατο 20/1/2018 11:00, Πλ. Βαρνάβα

Related Images:

Related Images:

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΩΡΑ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΣΠΟΥΤΝΙΚ ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ ΓΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΕΡΜΙΤΑ (ΒΟΛΟΣ)

Καλούμε σε ενίσχυση της παρέμβασης που πραγματοποιείται από τις 18.00, από δεκάδες συντρόφους και συντρόφισσες, στον πολυχώρο Σπούτνικ, Κεραμεικού 46 και Μυλλέρου στο Μεταξουργείο, τον οποίο διαχειρίζεται η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, με σκοπό την ματαίωση ομιλίας του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ και προέδρου της βουλής Νίκου Βούτση, σήμερα στις 19.00, με θέμα: «το πολιτικό μας σχέδιο με προτεραιότητα την κοινωνία και τους πολίτες». Οι ιδιαίτερες ευαισθησίες (;!) της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ στα κινήματα και στα ανθρώπινα δικαιώματα (sic), το θέμα της ομιλίας και η παρουσία του ανώτατου αυτού κυβερνητικού στελέχους κρίθηκαν ικανός συνδυασμός για να αποφασίσουμε τον αποκλεισμό της εισόδου με σκοπό τη ματαίωση της εκδήλωσης. Όπως οι κρατικές δυνάμεις εισβάλλουν στα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα έτσι κι ο κόσμος του ακηδεμόνευτου αγώνα πηγαίνει σε κομματικά, κυβερνητικά και κρατικά εδάφη σε μια στοιχειώδη συλλογική απάντηση στην καταστολή.
Αλληλεγγύη

Καταλήψεις – Αυτοδιαχειριζόμενοι Χώροι

ΑΛΛΗΛΛΕΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΑ
(για την αστυνομική εκκένωση και κατεδάφιση της κατάληψη ΤΕΡΜΙΤΑ στον Βόλο)
Η αστυνομική εισβολή και εκκένωση της κατάληψης Τερμίτα στον Βόλο, την Πέμπτη 4/1/18, σε παρατημένο εδώ και χρόνια κτιριακό συγκρότημα ιδιοκτησίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, η προσαγωγή 3 καταληψιών και η άμεση κατεδάφισή του με προφανή σκοπό να μην ανακαταληφθεί, αποτελεί το πιο πρόσφατο επεισόδιο στο κατασταλτικό σερί εκκενώσεων αυτοοργανωμένων καταλήψεων τα τελευταία δυόμιση χρόνια από την κυβερνώσα αριστερά του κράτους.
Έχουν προηγηθεί:
Στις 26/11 η αστυνομική εκκένωση της κατάληψης GARE στα Εξάρχεια (η οποία ανακαταλήφθηκε λίγες μέρες μετά), με τη σύλληψη και απόδοση κατηγοριών σε 4 καταληψίες.
Στις 27/5/17, η εκκένωση της στεγαστικής κατάληψης Barricada στην οδό 28ης Οκτωβρίου στη Λάρισα.
Στις 5/4/17, η εκκένωση της κατάληψη ALBATROS στο Τσινάρι Θεσσαλονίκης, η οποία είχε πραγματοποιηθεί 6 μήνες νωρίτερα από αλληλέγγυους και μετανάστες με σκοπό να καλύψει τις στεγαστικές τους ανάγκες, με τη σύλληψη 14 καταληψιών.
Στις 13/3/17, η εκκένωση της “Βίλα Ζωγράφου” και η σύλληψη 7 καταληψιών κατόπιν αιτήματος της αριστερής δημάρχου Ζωγράφου Τίνα Καφατσάκη-Βλάχου. Ένα διατηρητέο κτίριο με μεγάλο περίβολο, χρόνια παρατημένο, που ζωντάνεψε ξανά με την κατάληψη από το 2011, ένα διαφιλονικούμενο “φιλέτο” ανάμεσα σε ιδιωτικά εμπορικά συμφέροντα που ήθελαν να το κάνουν εμπορικό κέντρο και “ευαίσθητους” αριστερούς τοπικούς αρχοντίσκους που θέλουν να το μετατρέψουν σε δημοτικό ωδείο, τη στιγμή που στον χώρο της κατάληψης λειτουργούσε και αυτοδιαχειριζόμενο μουσικό στούντιο.
Την ίδια μέρα (13/3/17), η εκκένωση της κατάληψης στέγης προσφύγων/μεταναστών στην οδό Αλκιβιάδου 9 στην Αθήνα, κατόπιν αιτήματος του “Ερυθρού Σταυρού”, ο οποίος δήλωσε ότι θέλει να χρησιμοποιήσει το κτίριο για τη φιλοξενία ανήλικων προσφυγόπουλων! Οι πρόσφυγες/μετανάστες, ανάμεσά τους και 37 παιδιά, οδηγήθηκαν στη Διεύθυνση Αλλοδαπών και Κέντρο Κράτησης της Πέτρου Ράλλη, κάποιοι/ες κατέληξαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι υπόλοιποι/ες αφέθηκαν στην Ομόνοια να αναζητήσουν την τύχη τους.
Επίσης, την ίδια μέρα (13/3/17), η αστυνομική εισβολή στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αγρινίου με την πρόκληση φθορών στο εσωτερικό του και την αφαίρεση ποσού 600 ευρώ. Λίγη ώρα αργότερα σύντροφοι/ισσες και αλληλέγγυοι/ες απελευθέρωσαν εκ νέου τον χώρο, τον οποίο συνεχίζουν να λειτουργούν καθημερινά με κινητοποιήσεις, εκδηλώσεις και λειτουργία των αυτοδιαχειριζόμενων δομών του.
Στις 17/2/17, η αστυνομική εισβολή μαζί με συνεργείο καθαρισμού του δήμου στην κατάληψη του εγκαταλειμμένου πρώην δημοτικού σχολείου “Ανοιχτό 3ο” στη Σύρο, με καταστροφή του εσωτερικού του χώρου και των υποδομών, με προφανή σκοπό να καταστεί το πεπαλαιωμένο κτίριο αντιλειτουργικό και να μην ανακαταληφθεί. Ένα ανοιχτό κοινωνικό εγχείρημα που για περισσότερα από δύο χρόνια αποτέλεσε ένα αυτοοργανωμένο κύτταρο συλλογικοποίησης, αυτομόρφωσης και αγώνα.
Τον Αύγουστο του 2016, οι εκκενώσεις των στεγαστικών καταλήψεων προσφύγων/μεταναστών στη Θεσσαλονίκη “Ορφανοτροφείο”, “Hurriya” και “Νίκης”, μετά το No Border Camp που είχε πραγματοποιηθεί στην πόλη.
Παράλληλα, όλο αυτό το διάστημα, ξεδιπλώνεται η τακτική στοχοποίησης των καταλήψεων με υπαγορευμένα δημοσιεύματα ονομαστικής αναφοράς εγχειρημάτων σε διάφορες πόλεις, με προφανή σκοπό να δημιουργήσουν, μαζί με τις εισαγγελικές εντολές και την ετοιμότητα των κατασταλτικών δυνάμεων, ένα κλίμα ανησυχίας, εκφοβισμού και εσωστρεφούς αναδίπλωσης των καταλήψεων και ευρύτερα των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων.
*
Η ενίσχυση του νομικού οπλοστασίου του κράτους, η διαστολή και σκλήρυνση του ποινικού κώδικα, διαμορφώνει διαρκώς νέες οριοθετήσεις, για να συμπεριλαμβάνει τις εξελισσόμενες μορφές κοινωνικής αντίστασης και ανυπακοής, διαμορφώνοντας το πλαίσιο ασφυξίας, ποινικοποίησης και καταστολής τους, ειδικά όταν αυτές κινούνται αυτόνομα και ρηξικέλευθα. Με απώτερο στόχο την ειρήνευση του κοινωνικού ανταγωνισμού, την ενσωμάτωση-αφομοίωση της κοινωνικής αμφισβήτησης στα θεσμικά πλαίσια και όργανα. Στην κατεύθυνση αυτή κινούνται τα νομοσχέδια για το νέο σωφρονιστικό κώδικα και τον αντισυνδικαλιστικό νόμο που προωθούνται αυτό το διάστημα.
«Το κράτος έχει συνέχεια» όπως εμφατικά έχουν δηλώσει οι σημερινοί κυβερνητικοί εταίροι, της «πρώτης φορά αριστερά» με το ακροδεξιό της δεκανίκι. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, στο πλάνο καταστολής των καταλήψεων που εκπονήθηκε την άνοιξη του 2009 μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008, είναι που η αριστερά του κράτους συνεχίζει απρόσκοπτα τις βίαιες εκκενώσεις καταλήψεων. Αυτό που διαφοροποιείται είναι το ιδεολογικό περίβλημα της κατασταλτικής στρατηγικής. Οι σημερινοί (αριστεροί) κρατικοί διαχειριστές επιχειρούν να χειραγωγήσουν και να κατευνάσουν τις αντιδράσεις, επικαλούμενοι σχέδια για άλλες χρήσεις των κτιρίων, «ανοιχτές» και «κοινωνικές» (παρότι αρκετά τα κατεδαφίζουν), για πλάνα που υπάρχουν από θεσμικούς φορείς (δήμους, οργανισμούς, πανεπιστήμια κ.α.) για την αξιοποίησή τους, σε σχέση με τον «ανεξέλεγκτο χαρακτήρα» και την «κλειστότητα» των καταλήψεων, τον «μικρό αριθμό των καταληψιών» και άλλα τραγελαφικά. Με παράλληλη επικέντρωση των κατασταλτικών μεθοδεύσεων στις καταλήψεις προσφύγων/μεταναστών και αλληλέγγυων, για τη βίαιη μεταφορά τους σε κρατικές δομές (δηλαδή στρατόπεδα) στο όνομα της «φροντίδας» και της «τακτοποίησης» των ζητημάτων τους, σε μια περίοδο που η πρακτική και το πρόταγμα της κατάληψης διασταυρώνεται με την αλληλεγγύη στους μετανάστες.
Κάποια χρόνια νωρίτερα, τον χειμώνα του 2012-13 και το καλοκαίρι του 2013, σε ένα πογκρόμ αστυνομικών εκκενώσεων καταλήψεων στην Αθήνα, σε πόλεις του δυτικού ελλαδικού χώρου και στην Θεσσαλονίκη, η τότε δεξιά διακυβέρνηση (με τον κεντρώο εταίρο της) είχε αναπτύξει την ατζέντα της δημόσιας τάξης και ο προπαγανδιστικός της λόγος επικέντρωνε στον χαρακτηρισμό των καταλήψεων και εν γένει των αυτοοργανωμένων χώρων ως «εστιών ανομίας». Ο λόγος της δεξιάς του κράτους αρθρώνεται πάνω στο δόγμα «Νόμος και Τάξη» και η καθεστωτική «επιχειρηματολογία» περί (εν δυνάμει) άλλων χρήσεων των κτιρίων εμφανίζεται συμπληρωματικά, ενώ της αριστεράς του κράτους στην αφήγηση ότι οι θεσμικοί παράγοντες υπόσχονται με «καλύτερους», «ανοιχτότερους», πιο «κοινωνικούς» όρους ό,τι ήδη γίνεται με αυτοοργανωμένους όρους.
Σε κάθε περίπτωση, ο κρατικός έλεγχος, η θεσμικότητα, η διαμεσολάβηση, η ανάθεση, οι ειδικοί, η «ιερότητα» της ατομικής ιδιοκτησίας, συνιστούν εξίσου (και αναμενόμενα) τον πυρήνα των επιλογών κάθε κρατικού διαχειριστή, ανεξαρτήτως κόμματος. Οι ανά διαστήματα τηλεοπτικές συνεντεύξεις του «ψύχραιμου» κύριου Τόσκα, υπουργού δημόσιας τάξης, είναι κατατοπιστικές ως προς αυτό, όπως και η προαναγγελία της όξυνσης της κατασταλτικής πολιτικής και των βίαιων εκκενώσεων καταλήψεων, με το πρόσχημα της «επιστροφής των κτιρίων στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους εφόσον αυτοί τα ζητήσουν».
*
Για τους λόγους αυτούς αποφασίσαμε σήμερα Δευτέρα 8/1/18 να πραγματοποιήσουμε παρέμβαση στον πολυχώρο Σπούτνικ, Κεραμεικού 46 και Μυλλέρου στο Μεταξουργείο, που διαχειρίζεται η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ (όπως το ομώνυμο περιοδικό και ετήσιο φεστιβάλ), μία ώρα πριν την ανακοινωμένη ομιλία του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ και προέδρου της βουλής Νίκου Βούτση, με θέμα: «το πολιτικό μας σχέδιο με προτεραιότητα την κοινωνία και τους πολίτες». Οι ιδιαίτερες ευαισθησίες (;!) της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ στα κινήματα και στα ανθρώπινα δικαιώματα (sic), το θέμα της ομιλίας και η παρουσία του ανώτατου αυτού κυβερνητικού στελέχους κρίθηκαν ικανός συνδυασμός για να αποφασίσουμε τον αποκλεισμό της εισόδου με σκοπό τη ματαίωση της εκδήλωσης. Όπως οι κρατικές δυνάμεις εισβάλλουν στα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα έτσι κι ο κόσμος του ακηδεμόνευτου αγώνα πηγαίνει σε κομματικά, κυβερνητικά και κρατικά εδάφη σε μια στοιχειώδη συλλογική απάντηση στην καταστολή.

Η κατάληψη δεν είναι απλά ένα μέσο αγώνα αλλά το ίδιο του το περιεχόμενο. Η αμφισβήτηση της ιδιοκτησίας, της διαμεσολάβησης κάθε είδους διάκρισης και διαχωρισμού. Η απαλλοτρίωση-επανοικειοποίηση ενός τμήματος του κλεμμένου χώρου και χρόνου, μέχρι τη συνολική κοινωνική και ατομική απελευθέρωση μέσων, τρόπων, δυνατοτήτων, του ίδιου μας του εαυτού, από το κεφάλαιο, το κράτος και κάθε μορφή εξουσίας. Η συλλογικοποίηση και συνδιαμόρφωση μέσα από οριζόντιες-αντιιεραρχικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Η δημιουργία ριζοσπαστικών κοινοτήτων αγώνα, χειραφετημένης καθημερινής ζωής, δημιουργικότητας, αυτομόρφωσης, νέου τύπου σχέσεων, βασισμένων στην ισοτιμία, την αμοιβαιότητα, την αλληλεγγύη. Στην προοπτική μιας αυτοοργανωμένης κοινωνίας ελευθερίας, αλληλοβοήθειας, κοινοκτημοσύνης.

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΑΝΤΟΥ, ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

αυτοοργανωμένα στέκια & καταλήψεις,
αναρχικές & αντιεξουσιαστικές συλλογικότητες,
συντρόφισσες/οι από την αθηναϊκή μητρόπολη

Related Images:

Η αφίσα εδώ

Related Images:

Εικαστική παρέμβαση στο δρομολόγιο της γραμμής 732. Συμβολή στον αγώνα ενάντια στα νέα συστήματα ελέγχου και αποκλεισμού στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς…

Related Images:

Related Images:

Πίσω από τις λέξεις Κατωπόδη, κρύβεται και λίγο… Αλέξης

“Το βασικό εργαλείο για τη χειραγώγηση της πραγματικότητας

είναι η χειραγώγηση των λέξεων” Φίλιπ Ντικ (συγγραφέας Επ.Φαντασίας)

Στις 28-9-2017 ο αριστερός δήμαρχος της γειτονιάς μας Γρηγόρης Κατωπόδης , επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά ότι ο καλύτερος υπηρέτης του καπιταλισμού σε συνθήκες κοινωνικής όξυνσης είναι μια αριστερή κυβέρνηση, η οποία υπνωτίζει με τα δεκάδες ψέμματά της περι κοινωνικού κράτους, μέριμνας ή πρόνοιας μια ολόκληρη φτωχοποιημένη κοινωνία. Στην εξελιγμένη της έκδοση αυτή ονομάζεται “Σύριζα”, και πλασάρει με κυριλέ τρόπο τους όρους υποδούλωσής μας πάντα με πράο ύφος και χαμόγελο.Ψήφιση δύο μνημονίων, εφαρμογή ανελεύθερων μέτρων (βλ μπάρες στα ΜΜΜ και ηλεκτρονικό εισιτήριο), αντεργατικές πολιτικές, πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας,δημιουργία κέντρων κράτησης μεταναστών και υπογραφή συμφωνιών επαναπροώθησης με την ΕΕ, εκκένωση καταλήψεων και καταστολή με “αέρα εκσυγχρονισμού” σε σημείο που θα ζήλευε ακόμα και δεξιά κυβέρνηση, όπως ανοιγμένα κεφάλια, σπασμένα χέρια και πόδια.Η μοντέρνα αυτή έκδοση της αριστεράς, περιβάλλεται από ένα σωρό μυθοπλαστικά στοιχεία όπως τα “όχι” που βαφτίζονται “ναι”, την υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων που μετατρέπεται σε περίφραξη. Την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων που μεταφράζεται σε εντατικοποίηση της εργασίας, εργατικά “ατυχήματα” (εργοδοτικές δολοφονίες) και απλήρωτες εργατώρες.Τον σεβασμό στην φύση που μετατρέπεται σε ακόμα μεγαλύτερη λεηλασία και περαιτέρω μόλυνση.

Περνώντας στα πιο δικά μας τώρα, ο Γρηγόρης Κατωπόδης δεν μπορεί παρά να ακολουθήσει αυτό το αφήγημα βαφτίζοντας με τη σειρά του το κρέας ψάρι. Σε ένα ρεσιτάλ προσπάθειας χειραγώγησης της κοινής γνώμης, ο υπάλληλος του Σύριζα δηλώνει δημόσια σε συνέντευξή του στην εκπομπή “Δημοσκοπήσεις” του AtticaTV, ότι θα απαιτήσει από τον κόσμο της κατάληψης της Ανάληψης να προχωρήσει στην εκκένωση του κατειλημμένου αναψυκτηρίου καθώς του τον ζητήσανε συλλογικότητες (δεν μας είπε όμως ποιες) για να το χρησιμοποιήσουν γενικά και αόριστα ως χώρο στήριξης ΑμεΑ.

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Η Κατάληψη της Ανάληψης, πλυντήριο του Σύριζα δεν θα γίνει. Αναφερόμαστε στην τακτική των αριστερών διαχειριστών του κράτους από τη μία να επιβάλλουν δυσβάστακτες πολιτικές για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, και από την άλλη τα τοπικά τσιράκια τους να μετατρέπουν σε “κοινωνικά πλυντήρια” τα δημόσια κτήρια, σε χώρους δηλαδή που διαφημίζουν ότι παράγουν κοινωνικό έργο ενάντια στην φτώχεια και την εξαθλίωση, σε λογικές αλληλεγγύης!!! Από τη μία μας παίρνουν ολόκληρες τις ζωές δηλαδή, και από την άλλη μας προσφέρουν “απλόχερα” ένα φιλοδώρημα για να φυτοζωούμε. Αυτή η μοντέρνα αθλιότητα προφανώς και δεν θα μας βρει συνένοχους. Οπότε ας ξεχάσουμε τα σενάρια περί ”οικειοθελής” αποχώρησής μας, τα οποία ούτως η άλλως για τα επόμενα χρόνια δεν τα συζητάμε καν. Απλά λέμε: ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΒΓΑΛΕΤΕ.

Χυδαιότητα δεύτερη. Και που ξεπερνά τα όσα μέχρι τώρα γνωρίζαμε. Σε μια ρητορική στην καλύτερη τύπου Τίνας Καφατσάκη, εκείνης της Συριζαίας δημάρχου Ζωγράφου θυμίζουμε που εκκένωσε τον χώρο της Βίλλας Ζωγράφου με μπροστάρη τον πολιτισμό, ξεχνώντας γρήγορα τις όποιες πολιτιστικές της ανησυχίες (καθώς η ΒΖ επέστρεψε μετα την εκκένωση στην ερημοποίηση), και στην χειρότερη, ρητορική δεξιάς εμπνεύσεως τύπου Γώγου, ο οποίος πριν ένα χρόνο για να ζητήσει την εκκένωση της κατάληψης μας, έβαζε μπροστά τις ευάλλωτες ομάδες των προσφυγόπουλων, ο κος Άκης βάζει μπροστά μια διαφορετική κοινωνική ομάδα, αυτη των συνανθρώπων μας που χαρακτηρίζονται ΑμεΑ. Η αλληλεγγύη βέβαια της δημοτικής αρχής για τους ανθρώπους που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία αρχίζει και εξαντλείται στην εκκένωση της κατάληψης της Ανάληψης, καθώς πέρα από τα παχυά λόγια στις τηλεοπτικές εκπομπές δεν έχει γίνει η παραμικρή τροποποίηση σε δρόμους και παράδρομους, η παραμικρή παρέμβαση σε πλατείες η πάρκα, το ελάχιστο σε σχέση με τα τραπεζοκαθίσματα που ο δήμος επιτρέπει εκτός από το να περιορίζουν τη διέλευση στα αναπηρικά αμαξίδια, και το να καλύπτουν τις γραμμές – οδηγούς για τους τυφλούς. Κάτι μας λέει ότι το ποσοστό ευαισθητοποίησης για αυτό το ζήτημα εξαντλείται εκεί που “μπαίνουν στην τσέπη” τα φράγκα για τους τοπικούς άρχοντες από το άπλωμα των τραπεζοκαθισμάτων.

Και εδώ αρχίζει η σφαίρα του παραλόγου, ή του λογικού για εμάς. Σύμφωνα με τα απατηλά όνειρα του κου Άκη, εκεί που σήμερα στεγάζεται η κατάληψή μας, θα γίνει “ένα σπουδαίο” όπως ειπε έργο το οποίο θα διαχειρίζεται μια προφανώς Συριζαϊκή “συλλογικότητα”. “Ένας χώρος ειδικά διαμορφωμένος για ΑμεΑ” ανέφερε στα γρήγορα στην εν λόγω συνέντευξη, ξεπερνώντας εντέχνως τις λεπτομέρειες, αυτές δηλαδή του “Σύριζα κερνάει και Σύριζα πίνει”! Ενημερώνουμε λοιπόν σε αυτό το σημείο ότι ο χώρος της κατάληψης από την πρώτη κιόλας μέρα, όχι μόνο είναι προσβάσιμος και ανοικτός σε ΑμεΑ (ανεξαρτήτως ηλικίας), αλλά είναι και ο χώρος που παιδιά όχι πολύ διαφορετικά από εμάς έχουν νιώσει άνετα και ασφαλή, έχουν παίξει και γεμίσει αρκετές φορές με γέλια. Είναι ένας χώρος της γειτονιάς που όποια κοινωνική ομάδα καποιοι μετατρέπουν σε “αόρατη”, γίνεται ορατή, καθώς η πρόσβαση είναι ανεμπόδιστη και ελεύθερη, ανεξαρτήτως φύλου/φυλής/χρώματος οικονομικής κατάστασης και ο λόγος της είναι ισότιμος με όλων των άλλων. Ρωτάμε σε αυτό το σημείο, αν και ξέρουμε ήδη την απάντηση. Τα σχέδια του δημάρχου για το ζήτημα αρχίζουν και τελειώνουν στην εκκένωση της Ανάληψης; Αν ναι, τα δικά μας επαναστατικά σχέδια, ως κόσμος που θέλουμε μια κοινωνία ισοτιμίας, δηλώνουμε πως όχι. Κι αυτό γιατί θέλουμε κάθε παιδική χαρά και κάθε σημείο της πόλης του Βύρωνα και της κάθε συνοικίας να είναι προσβάσιμο από τον καθένα και καθεμία ανεξαρτήτως δυσκολιών ή περιορισμών που μπορεί να συναντά στη ζωή του. Θέλουμε γειτονιές πραγματικής αλληλεγγύης και όχι γειτονιές που η αλληλεγγύη είναι ένα μικροπολιτικό ψηφοθηρικό παιχνίδι. Μας προκαλεί και μας εξοργίζει λοιπόν ότι από τις 12 παιδικές χαρές που ο δήμος ανακατασκευάζει η μόνη που σκέφτηκε να προχωρήσει σε κάποια τροποποίηση και “ξεχωριστή παιδική χαρά για παιδιά με ειδικές ανάγκες”, είναι αυτή της “απόμακρης” σημειωτέον γεωγραφικα Ανάληψης, και όχι όλες. Για του λόγου το αληθές, σε όσες παιδικές χαρές έχει ήδη γίνει ανακατασκευή, δεν έχει δημιουργηθεί καμία “ξεχωριστή παιδική χαρά για ΑμεΑ”, πόσο μάλλον να εμφανιστεί κάποια “συλλογικότητα” συριζαίικης προέλευσης που ασχολείται με το θέμα. Αυτά προβλέπονται μόνο για την Ανάληψη, και δεν είναι τυχαίο. Στην Ανάληψη υπάρχουν Αναρχικοί και Αναρχικές, που για να διατηρηθεί το κοινωνικό προσωπείο του Σύριζα δεν μπορούνε να εκδιώξουν με τα ΜΑΤ, αλλά αναζητώντας άλλες συνταγές.

Μας εξοργίζει όσο δεν πάει επίσης η αθλιότητα της μοντέρνας αριστεράς ,καθώς στην εν λόγω συνέντευξη γίνεται μια προσπάθεια απονοηματοδότησης των αγώνων μας ως αναρχικών στις γειτονιές, μπαίνοντας σε λογικές σύγκρισης παράλληλα με το αντίστοιχο πρώην αναψυκτήριο της Λαμπηδόνας όπου για αυτό, όπως δήλωσε ο κος Άκης, δεν παίζει θέμα καθώς “καταλήφθηκε στην θητεία του προηγούμενου δημάρχου από συλλογικότητες και εκεί … ασκούταν πολιτική αλληλεγγύης και εκδηλώσεων.. εκεί μπορείς να πιεις και έναν καφέ…δεν μπορώ να πω κάτι αρνητικό” … “ρε αδερφέ” συμπληρώνουμε! Και σχολιάζουμε ότι: Σε μια εποχή που χιλιάδες οικογένειες είναι θύματα των μνημονίων και της αγοράς, σε μια εποχή που από τη μία σε εξαθλιώνουν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές και οι αριστερές πολιτικές σε στέλνουν στην λαιμητόμο. Σήμερα, που όχι λεφτά για καφέ δεν έχει κόσμος να πιει, αλλά του λείπουν τα βασικά για την στέγαση και την σίτιση, αυτό που μια αριστερή δημοτική αρχή ενδιαφέρει είναι να υπάρχουν χώροι που να μπορεί να πιει ο κόσμος τον καφέ της παρηγοριάς.

Σε άλλη περίπτωση θα αποφεύγαμε να μπούμε σε συγκρίσεις. Επειδή όμως, η περίσταση δεν μας το επιτρέπει, εμείς λέμε οτι πίσω από τις λέξεις κρύβεται και λίγο…. Αλέξης. Στην κατάληψη του ΚΠΚΒ που αναφέρεται ο κος Άκης προφανώς και δεν βλέπει κάτι αρνητικό, διότι “καταληψίας” σε αυτή ήταν και ο… τοπικός Σύριζα (ως αντιπολίτευση τότε), ενώ εκεί σχηματίστηκαν και συσχετισμοί συμμαχίας για την υποστήριξή του κατά τον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών. Επίσης εκεί ήταν που ο κος Κατωπόδης μπορούσε να κάνει εκδηλώσεις και παρουσιάσεις, ενώ εκεί ήταν που έκανε μέχρι και το γλέντι της εκλογικής του νίκης!!! Προ μνημονίων βέβαια (γιατί τώρα και εκεί όπως λένε οι φήμες είναι ανεπιθύμητος). Το ΚΠΚΒ, χωρίς να είμαστε αρνητικοί σε αυτό που σήμερα έχει μετατραπεί, ήταν ένας κομβικός χώρος για την άνοδο του ποσοστού του αντιμνημονιακού (!) Σύριζα κατά την πρώτη του εκλογή. Είναι ένας χώρος επίσης, που κόμματα και παρατάξεις μπορούν να φιλοξενηθούν για να κάνουν εκδηλώσεις. Επίσης είναι και ο χώρος που (αν και έχει γίνει “αποσυριζοποίηση”) ακόμα Συριζαϊκά στελέχη, σύμβουλοι του πρωθυπουργικού γραφείου, πίνουν τα ποτά τους χωρίς να εκδιωχθούν, ή στελέχη του γραφείου της κας Δούρου μπορούν να διαφημίζουν ανεμπόδιστα τα “κοινωνικά πλυντήρια της αλληλλεγγύης” τους!

Προφανώς και η Κατάληψη της Ανάληψης δεν είναι ένας τέτοιος χώρος. Αντίθετα είναι ο χώρος που όλοι οι προαναφερθέντες/ισες ειναι ανεπιθυμήτοι/ες. Είναι ο χώρος που κόμματα, παρατάξεις, σύμβουλοι της δημοτικής αρχής που απολύουν από τις οικογενειακές τοπικές επιχειρήσεις τους αβέρτα προσωπικό, δεν διανοούνται καν να περάσουν απ‘ έξω. Είναι ένας απο τους χώρους που αυτά τα τρία χρόνια νέων μέτρων και μνημονίων αντιστάθηκε, μαζί με συντρόφους/ισσες, στην παρουσία Συριζαϊκών στελεχών στις γειτονιές μας. Είναι μία ακόμα από τις καταλήψεις αναρχικών, που αντιστέκονται τόσο στις νεοφιλελεύθερες όσο και στις αριστερές πολιτικές της εξαθλίωσης και του ελέγχου, του κατακερματισμού και της υποτίμισης των ζωών μας.

Σε αυτόν τον χώρο που ο κος Άκης δεν μπορεί να καταλάβει τι κάνουμε, έχει γεννηθεί μια νεα κοινότητα αντίστασης, αλληλεγγύης, δημιουργίας και αξιοπρέπειας στη γειτονία. Του προτείνουμε αρχικά για να μάθει τι κάνουμε, να κάνει απλά μια βόλτα στην ευρύτερη περιοχή για να του λυθεί η απορία, και στη συνέχεια προσφερόμαστε να του κάνουμε σεμινάρια επιμόρφωσης για το τι συμβαίνει στο δήμο του. Πάμε λοιπόν:

Μάθημα πρώτο.Σε οτι αφορά το πρώην αναψυκτήριο. Ήταν ένα άδειο εγκαταλελειμμένο κτίριο με υποδομή κουζίνας που εδώ και τρια χρόνια συνεχώς ανακαινίζεται, με όχι κρατικά κονδύλια και ρεμούλες αλλά με την αλληλεγγύη της γειτονιάς και κόσμου του αγώνα. Σε αυτό το κτίριο την περσινή χρονιά, μαγειρεύαμε μαζί με δεκάδες κόσμο, και για μήνες, εκατοντάδες μερίδες φαγητού για μετανάστες και μετανάστριες που φιλοξενούνταν στην “Κατάληψη Στέγης Προσφύγων/Μεταναστών Νοταρά 26”. Ανθρώπους δηλαδή που η κατάληψή μας στήριξε με την αλληλεγγύη της έμπρακτα με ολοήμερες δεσμεύσεις, ξενύχτια και αμέτρητες μετακινήσεις. Η Συριζαϊκή δημοτική αρχή, όχι μόνο δεν έκανε ποτέ τίποτα αλληλέγγυο για ανθρώπους που περνούσαν τα σύνορα για να ξεφύγουν από εμπόλεμες ζώνες, αλλά αντίθετα συντάχθηκε στο πλευρό της κεντρικής εξουσίας όπου διαχειρίστηκε τις ζωές τους με το να τους ξυλοφορτώνει και να τους στοιβάζει σε κέντρα κράτησης, σε απάνθρωπες συνθήκες. Κοίτα ποιος μιλάει για αλληλεγγύη λέμε σε αυτό το σημείο. Και συνεχίζουμε ενημερώνοντας οτι σήμερα από αυτήν την κουζίνα βγαίνουν δεκάδες γεύματα που σιτίζουν κόσμο που τα έχει σοβαρή ανάγκη.

Μάθημα δεύτερο. Σε ότι έχει να κάνει με το “τι κάνουμε στην Ανάληψη”. Προφανώς και απορείς κύριε Άκη για το τι κάνουμε εκεί, καθώς δεν είμαστε μόνο εκεί. Το καλοκαίρι που μας πέρασε η Κατάληψη της Ανάληψης “απουσίαζε” αρκετές ώρες από το κτίριο, καθώς βρισκόταν στα πάρκα και στις πλατείες για την διοργάνωση ενός μηνιαίου φεστιβάλ θεάτρου. Ένα φεστιβάλ που θα επαναληφθεί πάλι σε λίγους μήνες, με παραστάσεις χωρίς εισιτήρια και καμια λογική κέρδους,όπως αυτές δηλαδή που προωθεί ο δήμος όταν γίνονται τα πολυδιαφημισμένα φεστιβάλ του “Θεάτρου Βράχων”.Έξω από τη λογική του “μετράω τα κέρδη της παράστασης”, και της “απαγόρευσης εισόδου” για όποιον/α δεν έχει την οικονομική δυνατότητα, αλλά σε λογική αντίθετη με αυτή του πολιτισμού του κέρδους. Αυτή του πολιτισμού της συνεργασίας, της αλληλεγγύης, της ισότητας και της αντίστασης.

Μάθημα τρίτο. Στο πρώην αναψυκτήριο της Ανάληψης δεν μπορείς απλά να πιεις έναν καφέ. Μπορείς να πιεις και έναν καφέ, χωρίς καμιά οικονομική επιβάρυνση. Μπορείς όμως παράλληλα να διαβάσεις και να δανειστείς ελεύθερα βιβλία από την βιβλιοθήκη, ή να μαγειρέψεις με ελεύθερη πρόσβαση στην κουζίνα της κατάληψης, καθώς ο χώρος ανήκει σε όλη τη γειτονιά. Εκτός βέβαια από κόμματα, παρατάξεις, δημοτικά στελέχη, μπάτσους και φασίστες…

Μάθημα τέταρτο. Ο χώρος εδώ και ενάμιση χρόνο που έγινε λειτουργικός, μετα τις εργασίες ανακαίνισής μας, έχει φιλοξενήσει κάτι παραπάνω από δέκα παιδικά πάρτι γενεθλίων, χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση για τις οικογένειες.Από αυτόν έχουν περάσει λοιπόν οικογένειες που δεν είδαν κάτι “περίεργες ομάδες” όπως δημόσια παραπληροφορείτε (αλλιώς δεν θα ζητούσαν καν τον χώρο), αλλά είδαν ανθρώπους που μετέτρεψαν έναν εμπορικό χώρο, σε χώρο ελεύθερης πρόσβασης. Μετέτρεψαν υποδομές δημόσιες, οχι σε υποδομές μιας δημοτικής αρχής ή ενός ιδιώτη, αλλά σε υποδομές ολόκληρης της γειτονιάς.

Μάθημα πέμπτο. Στον χώρο αυτό πραγματοποιούνται βιβλιοπαρουσιάσεις, θεατρικές παραστάσεις και μουσικές εκδηλώσεις. Εδώ για πρώτη φορά έχουν παίξει δημόσια νέες μπάντες και μουσικά σχήματα, ενώ λειτουργεί μουσική ομάδα η οποία σε λίγο καιρό θα ανακοινώσει την λειτουργία στούντιο μουσικής. Παράλληλα σε αυτόν τον χώρο συναντιέται η συντακτική ομάδα αναρχικής εφημερίδας της ευρύτερης γειτονιάς, η οποία μοιράζεται χωρίς οικονομικό αντίτιμο. Εδώ επίσης γίνονται ανοικτά μαθήματα χορευτικής γυμναστικής, χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση. Εδώ έχουν γίνει μαθήματα αυτομόρφωσης, μπαρ οικονομικής ενίσχυσης για φυλακισμένους αγωνιστές, ενώ έχουν φιλοξενηθεί συνελεύσεις για εργατικούς αγώνες (Νέο Αθήναιον) και για αντιφασιστικές δράσεις…

και τώρα κύριε Άκη που γνωριστήκαμε, ας το πούμε για άλλη μια φορά,

ούτε να το σκέφτεσαι…

Συνέλευση Κατάληψης Ανάληψης

Related Images: