Βάσει των κυβερνητικών προβλέψεων ο καιρός θα’ ναι αίθριος και η ζωή θα γίνει ρόδινη.
Η εμπειρία δείχνει ότι με τέτοια ανακοινωθέντα έρχεται καταιγίδα. Στο μάτι του κυκλώνα μπήκε και η εκπαίδευση. Προηγήθηκαν, βέβαια, οι καλοκαιρινές αστραπές των απολύσεων 2500 εκπαιδευτικών, της κατάργησης ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ, του σταδιακού κλείσιματος των ΕΠΑΣ και των νέων συγχωνεύσεων σχολείων. Με την νέα εκπαιδευτική μεταρρύθμιση γίνεται ξεκάθαρο τι σχολείο χρειάζεται το σύστημα σήμερα. Ένα σχολείο που συναντά την απαίτηση των αφεντικών για ακόμα φτηνότερους, εξειδικευμένους εργαζόμενους που θα δουλεύουν με ψίχουλα και χωρίς να διανοούνται να σηκώσουν κεφάλι διεκδικώντας τα αυτονόητα.
Ένα τέτοιο σχολείο για να πετύχει το στόχο του απαιτεί εξαθλιωμένους και ανασφαλείς εκπαιδευτικούς. Φοβισμένους από την απειλή της απόλυσης, υποταγμένους στην επιβαλλόμενη αξιολόγηση. Εκπαιδευτικούς που μετατρέπονται σε «θηριοδαμαστές» μέσα από την αύξηση των ωρών διδασκαλίας, τα πολυάριθμα τμήματα και την αγχωτική προετοιμασία των μαθητών για τις αλλεπάλληλες εξετάσεις
Μαθητές των ΓΕΛ που θα στριμώχνονται σε ένα απέραντο σχολείο-εξεταστήριο, άλογα κούρσας ώστε να ανταποκριθούν στις πανελλήνιες και στις 3 τάξεις του λυκείου, μαθητεύοντας από νωρίς στον εξοντωτικό ανταγωνισμό και τροφοδοτώντας αέναα τη μηχανή των φροντιστηρίων.
Μαθητές των ΕΠΑΛ που με την εισαγωγή της «μαθητείας» εμπεδώνουν την απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία σαν λογική συνέχεια της εκπαίδευσης τους. Μαθητεία, βέβαια, που άνετα θα επαναλαμβάνεται κάθε φορά που θα αναγκάζονται ν’ αλλάξουν επάγγελμα. Μαθητές που σπρώχνονται στα ιδιωτικά ΙΕΚ καθώς καταργήθηκαν δεκάδες ειδικότητες ενώ οι σχολάρχες-έμποροι τρίβουν τα χέρια τους. Και, βέβαια, μαθητές που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το σχολείο καθώς δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στην οικονομική συνθήκη του νέου σχολείου– επιχείρηση.
Γονείς που, βυθιζόμενοι στην απειλή της ανεργίας και την εργοδοτική τρομοκρατία, αγωνιούν ν’ ανταπεξέλθουν στο οικονομικό βάρος μιας κατα τ’άλλα «δημόσιας» εκπαίδευσης χωρίς να αναρωτιούνται για τη μορφή και το περιεχόμενό της. Ένα παιχνίδι στημένο για ένα σχολείο που παράγει νέους και πρόθυμους μελλοντικούς σκλάβους πολλών ταχυτήτων.
ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΜΑΣ
Έχουμε μια ευκαιρία ακόμα ν’ ανατρέψουμε την εκπαιδευτική πορεία τόσων χρόνων. Να μην αποδεχτούμε ένα σχολείο-κάτεργο που εξορίζει την ολόπλευρη γνώση, την επιθυμία, την φαντασία και τα όνειρα. Που καταστέλλει την δημιουργικότητα, τη σκέψη και την κοινωνικότητα μέσα από την εντατικοποιημένη εκμάθηση αποστειρωμένης γνώσης. Που το κυνήγι της ατομικής «επιτυχίας» εκμηδενίζει τον αυτοσεβασμό και την αλληλεγγύη.
Ο απεργιακός αγώνας των εκπαιδευτικών μπορεί να γίνει η αφορμή γι’ αυτήν την ανατροπή. Μέσα από την συνάντηση των απεργών εκπαιδευτικών με τους καταληψίες μαθητές και την μετατροπή των σχολείων σε ανοιχτά κέντρα αγώνα. Ανοιχτά στον πειραματισμό και την αμφισβήτηση των δομημένων ρόλων μέσα στα σχολικά τείχη. Ανοιχτά στην δημιουργική επανοικειοποίηση του χρόνου και του χώρου μας μέσα από συζητήσεις, εκδηλώσεις, αντιμαθήματα, συναυλίες κ.α. Ανοιχτά στο καθημερινό μάθημα και βίωμα της συλλογικής αντίστασης, της αλληλεγγύης, της ρήξης και της σύγκρουσης με το υπάρχον σχολείο και το σύστημα που το επιβάλλει. Ανοιχτά στον πλούτο και την πολυμορφία των κοινωνικών-ταξικών αγώνων εκτός σχολικών τειχών, μέσα από τη δημιουργία αυτοοργανωμένων κοινοτήτων αγώνα σε κάθε γειτονιά, μέσα από την υπεράσπιση των καταλήψεων , μέσα από το τσάκισμα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού και του κοινωνικού εκφασισμού.
Αγώνας που θα σταθεί στα πόδια του και θ’ ανατρέψει τα σχέδια τους μέσα από ανοικτές απεργιακές συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά πέρα από τις ηττημένες λογικές και τα καπελώματα των κομματικών επιτελείων και των εργατοπατέρων. Αγώνας που δεν μπορεί να περιοριστεί σε συντεχνιακά πλαίσια και σε συνδικαλιστικά παζαρέματα αλλά θα αποτελέσει δυναμικό ανάχωμα στην υποτίμηση της ζωής όλων μας: εργαζομένων και ανέργων, ντόπιων και μεταναστών. Αγώνας που θα τσακίζει ανεπιστρεπτί την λυσσαλέα προπαγάνδα των ρουφιάνων των ΜΜΕ καθώς και τους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς που στήνουν τα κυβερνητικά επιτελεία πλάι με κάθε λογής φασιστοειδή και «αγανακτισμένους πολίτες».
Και σ’ αυτόν τον αγώνα χωράμε όλοι μας. Για ένα σχολείο που απελευθερώνει και δεν φυλακίζει. Όπου η μάθηση είναι μια αμφίδρομη σχέση που βασίζεται στη συζήτηση, την ανταλλαγή εμπειριών και γνώσεων. Ένα σχολείο που φέρνει χαρά και προωθεί την ισότητα και την αλληλεγγύη. Που προαγάγει τις δυνατότητες και σέβεται τις ιδιαιτερότητες. Ένα ελεύθερο σχολείο που εξυπηρετεί τις ανάγκες μιας ελεύθερης κοινωνίας.
Οι κοινοί μας αγώνες να αποτελέσουν ανάχωμα στην ολόπλευρη υποτίμηση της ζωής μας.
ΟΙ ΚΟΙΝΟΙ ΜΑΣ ΑΓΩΝΕΣ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΟΥΝ ΑΝΑΧΩΜΑ ΣΤΗΝ ΟΛΟΠΛΕΥΡΗ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
στον απεργιακό αγώνα των καθηγητών
Σάββατο 21/9, 19.00
πλατεία Αγίου Λαζάρου, Βύρωνας
Related Images:
