Εκδήλωση-Συζήτηση στη κατάληψη Φιλολάου 99 για τη πρόσφατη ιστορία του αντιφασιστικού κινήματος στη Ρωσία και Ουκρανία, με συντόφισσα από Ρωσία και του blog “Our baba doesn’t say fairytales

Related Images:

Το πρωί της Πέμπτης 28/4 σύντροφοι-ισσες πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στο κτίριο της ΔΕΔΔΗΕ στην οδό Αγησιλάου όπου στεγάζονται οι τεχνικές υπηρεσίες του οργανισμού. Αφορμή για την παρέμβαση ήταν οι αλλεπάλληλες προσπάθειες να αποκόψουν την παροχή ρεύματος του κατειλημμένου κτιρίου της Φιλολάου 99.

Δυστυχώς, η παρουσία μας αντιμετωπίστηκε εξαρχής με υπέρμετρη εχθρότητα από τους security του κτιρίου και τους λίγους υπεύθυνους που βρήκαμε εκεί. Ταυτόχρονα, έγινε σαφές ότι οι υπεύθυνοι και οι διευθυντάδες είναι επισταμένως ενημερωμένοι και για την ύπαρξη της κατάληψης αλλά και για την πρόθεσή μας να υπερασπιστούμε έμπρακτα την πρόσβασή της σε ρεύμα.

Παρών και συνομιλητής μας ήταν ο κ. Τσιατάς, υπεύθυνος τεχνικού τμήματος περιφ. Αθήνας, ο οποίος ανέλαβε προσωπικά την ευθύνη για την εκτέλεση της εντολής αποκοπής. Παράλληλα, έγινε σαφές ότι ο ίδιος “εκτελεί το χρέος του” με υπερβάλλων ζήλο αφού υπάρχει συγκεκριμένη πολιτική απόφαση κι εντολή ώστε να χτυπηθεί με τον τρόπο αυτό άλλο ένα κατειλημμένο εγχείρημα, άλλη μια εστία αγώνα. Δεν δίστασε να δηλώσει ότι, αν απαιτηθεί, θα ζητήσει και τη συμβολή της ΕΛ.ΑΣ για να “κάνει τη δουλειά του”, κάτι που ήδη έκανε αφού από την αρχή της παρουσίας μας κάλεσε τις αστυνομικές δυνάμεις “προς ενίσχυση”.

Αυτή ακριβώς η “αυτονόητη” σύμπραξη ΔΕΗ-ΕΛ.ΑΣ αποκαλύπτει την πλήρη αποθράσυνση των κρατικών μηχανισμών που δεν διστάζουν να εξαντλούν την πυγμή τους απέναντι σε όσες κι όσους αντιστέκονται, μετατρέποντας την ελεύθερη πρόσβαση στο αγαθό του ρεύματος σε γεγονός προς αστυνομική διαχείριση.

Από την πλευρά μας, παρά την εχθρότητα που αντιμετωπίσαμε και την παράλληλη αστυνομική περικύκλωση μας, καταστήσαμε σαφές ότι ούτε μας τρομοκρατούν ούτε μας πτοούν. Συνεχίζουμε να υπερασπιζόμαστε την κατάληψη της Φιλολάου 99 και κάθε αυτοοργανωμένη εστία αγώνα. Συλλογικά, αυτοοργανωμένα, μαχητικά. Με όλα τα μέσα και κάθε κόστος.

Related Images:

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι έχουμε προχωρήσει στη κατάληψη του κτηρίου επί των οδων Φιλολάου και Νεοπτολέμου, όπου εδώ κι 6 μήνες έχουμε ξεκινήσει εργασίες ώστε να καταστεί ο χώρος λειτουργικός.Επιθυμούμε ο χώρος αυτός να μετατραπεί σε εστία αγώνα,συνάντησης κι επικοινωνίας για τους αγωνιζόμενους ανθρώπους και τους κατοίκους των γειτονιών που ζούμε και δρούμε εδώ και χρόνια.

Το κείμενο σε pdf

Related Images:

Αναδημοσίευση από https://sakana.espivblogs.net/

Την Παρασκευή 3/6 πραγματοποιήθηκε στο δημοτικό άλσος Δ. Κιντής στην Ηλιούπολη εκδήλωση με θέμα τους αγώνες ενάντια στα κέντρα κράτησης, μέσα και έξω από τα κελιά, και την δυναμική της αλληλεγγύης. Η εκδήλωση οργανώθηκε από τις συλλογικότητες του Συντονισμού Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα Νότιας-Ανατολικής Αθήνας, συμμετείχε ενεργά με τοποθέτηση η συνέλευση των Αλληλέγγυων Κρατουμένων στα Νότια ενώ παρενέβησαν τόσο οι έγκλειστες μετανάστριες στο κέντρο κράτησης Ελληνικού μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας, όσο και μετανάστες-στριες πρώην κρατούμενοι-ες στο κέντρο κράτησης Ελληνικού και το αντίστοιχο κολαστήριο της Αμυγδαλέζας.
Η εκδήλωση άνοιξε με μια σύντομη αναδρομή στο θεσμικό και πολιτικό πλαίσιο που χτίστηκαν τα κέντρα κράτησης καθώς και στις κατά καιρούς αιχμές της αντιμεταναστευτικής πολιτικής του ελληνικού κράτους. Παράλληλα, παρουσιάστηκε ένα μίνι χρονικό των κινητοποιήσεων και των αγώνων γύρω από το κέντρο κράτησης Ελληνικού από το 2011 ως και σήμερα. Τέλος, η εισήγηση έκλεισε με μερικά ανοιχτά ερωτήματα ώστε να ανοίξει η συζήτηση. Τα ερωτήματα αφορούσαν την σημασία της αλληλεγγύης και της αμφίδρομης ενθάρρυνσης μεταξύ των «μέσα» και των «έξω», τους τρόπους που οι ίδιες οι έγκλειστες μετανάστριες αντιλαμβάνονται τον αγώνα, οργανώνονται και συντονίζονται μεταξύ τους, τις ανοιχτές προκλήσεις του κινήματος σε σχέση με τον αγώνα για το γκρέμισμα των κέντρων κράτησης σε συνδυασμό με την στήριξη των μεταναστριών κατά την διάρκεια της κράτησής του αλλά και μετά.
Στη συζήτηση πρώτες τοποθετήθηκαν οι μετανάστριες μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας. Για περίπου 1 ώρα, 8 έγκλειστες μετανάστριες πήραν τον λόγο περιγράφοντας τις άθλιες συνθήκες κράτησης. Συνολικά κρατούνται γύρω στις 50 μετανάστριες σε ανυπόφορες συνθήκες με ζέστη και κρύο ανάλογα την εποχή, χωρίς αξιοπρεπή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όπου «για όλες τις ασθένειες δίνονται depon» όπως παραδειγματικά αναφέρθηκε. Στα αιτήματα τους για γιατρούς ή για μεταφορά σε νοσοκομεία, εισπράττουν μόνο αδιαφορία και προσβολές. Όλες οι μετανάστριες ανέδειξαν την άθλια συμπεριφορά των ανθρωποφυλάκων οι οποίοι «μας συμπεριφέρονται σα ζώα» ενώ ανέφεραν επανειλημμένως ότι όλες βρίσκονται μέσα επειδή απλά δεν είχαν χαρτιά και όχι επειδή έχουν διαπράξει κάποιο έγκλημα. Ανέφεραν μια σειρά αυθαιρεσιών πχ. την άρνηση των μπάτσων να παραβρεθεί μετανάστρια σε προγραμματισμένη συνέντευξη για άσυλο χωρίς να την ενημερώσουν καν τον λόγο. Μάλιστα, τόνισαν ότι αναγκάζονται να κάνουν όλες τις δουλειές εντός του κέντρου κράτησης χωρίς όμως να μπορούν πραγματικά να βελτιώσουν τις συνθήκες κράτησης τους. Ιδιαίτερα στάθηκαν στις εξευτελιστικές πρακτικές σωματικού ελέγχου που υιοθετούν οι ανθρωποφύλακες («σκύψε-βήξε»), στον περιορισμένο προαυλισμό τους σε ένα μέρος όπου «έχει παντού τσιμέντο και μόνο αν κοιτάξεις ψηλά βλέπεις τον ουρανό», στην πίεση που δημιουργεί η άγνοια και η αναμονή χωρίς αποτέλεσμα γύρω από το ζήτημα των χαρτιών με αποτέλεσμα πολλές γυναίκες να εξαντλούνται ψυχολογικά. Σαφής αναφορά έγινε και στις απάτες που στήνουν διάφοροι δικηγόροι-καθάρματα που ζητούν μερικές χιλιάδες ευρώ για να αναλάβουν τις υποθέσεις τους και γίνονται άφαντοι. Επίσης, αναφέρθηκε και η άθλια στάση των υπαλλήλων της ΜΚΟ Praxis οι οποίοι επανειλημμένως παίζουν ρόλο πυροσβέστη των εντάσεων και των διεκδικήσεων που δημιουργούνται εντός του κέντρου κράτησης από τις έγκλειστες μετανάστριες. Πιο συγκεκριμένα, ενώ τους ενημερώνουν για «νόμους που δεν υπάρχουν» παράλληλα επιχειρούν να αποδείξουν ότι οι αγώνες των μεταναστριών είναι ανώφελοι και τους συμβουλεύουν να κάνουν υπομονή για 18 μήνες. Τέλος, οι μετανάστριες στάθηκαν ιδιαίτερα στη βοήθεια και την επικοινωνία από τους αλληλέγγυους και τις αλληλέγγυες. Ουσιαστικά, ανέφεραν ότι αποτελούν την μόνη πηγή ενημέρωσης γύρω από τα δικαιώματά τους και συμπαράστασης στις πρωτοβουλίες που παίρνουν οι ίδιες. Στάθηκαν στην αρχική δυσκολία επικοινωνίας λόγω γλώσσας αλλά και συνθηκών στα επισκεπτήρια (με χαλασμένο τηλέφωνο, με τζάμι ανάμεσα και υπό την αδιάκριτη παρουσία των μπάτσων) καθώς και στην σταδιακή ανακάλυψη κοινών κωδικών επικοινωνίας ώστε να υπερβούν τις δυσκολίες αυτές. Σε όλες τις τοποθετήσεις των μεταναστριών μεταφέρθηκε με ιδιαίτερα ζωηρό τρόπο να διεκδικήσουν χαρτιά και ελευθερία, «μόνιμα, όχι προσωρινά, για να μπορούμε να ζούμε και να δουλεύουμε μαζί».
Στη συνέχεια τον λόγο πήρε σύντροφος από τους «Αλληλέγγυους-ες κρατουμένων στα Νότια». Αρχικά, περιγράφηκε η επίμονη και επίπονη προσπάθεια να κατακτηθεί το έδαφος της επικοινωνίας και του εμπιστοσύνης μεταξύ κρατουμένων και αλληλέγγυων. Ουσιαστικά, μετά από 10 μήνες συνεχών επισκεπτηρίων και επαφών με τις μετανάστριες, η συνέλευση των αλληλέγγυων κατάφερε να αποκτήσει μια πλήρη εικόνα για το τι συμβαίνει πραγματικά μέσα στο κέντρο κράτησης, ποιες είναι αυτές οι γυναίκες με τις οποίες συνομιλούν, για ποιο λόγο βρίσκονται στο κέντρο κράτησης και τι αντιμετωπίζουν. Τα εμπόδια πολλά: ο διαχωρισμός ντόπιων-μεταναστών λόγω γλώσσας και κώδικων επικοινωνίας, ο διαχωρισμός εντός των κρατουμένων (status, καταγωγή κ.α). Μέσα όμως από την καθημερινή επικοινωνία κα υλική στήριξη καταφέρθηκε το χτίσιμο της εκατέρωθεν εμπιστοσύνης παρόλο που η σύνθεση του κέντρου κράτησης αλλάζει συχνά. Αν και τα επισκεπτήρια ξεκίνησαν το Νοέμβρη του 2014, μόλις  1ο 10 μήνες μετά, υπήρξε η πρώτη διεκδικητική χειρονομία από τις μετανάστριες με μια αποχή συσσιτίου λόγω παράτασης της κράτησης μιας εξ αυτών. Στις 31/10 πραγματοποιήθηκε και η 1η παρέμβαση έξω από το κέντρο κράτησης. Συμπερασματικά, οι αλληλέγγυοι μοιράστηκαν την εκτίμηση ότι οι «ντόπιοι» μπορούν να δημιουργήσουν τον απαραίτητο χώρο ώστε οι αόρατοι να μπορέσουν να σπάσουν την απομόνωσή τους και να εκφραστούν/διεκδικήσουν ενώ παράλληλα, κρίθηκε ως εξαιρετικά σημαντική η παρουσία των αλληλέγγυων δίπλα σε κάθε πρωτοβουλία των κρατουμένων. Παράλληλα, εκφράστηκε προβληματισμός γύρω από την αίσθηση του ωφελιμισμού που δημιουργείται πολλές φορές στη σχέση μεταξύ κρατουμένων-αλληλέγγυων η οποία δεν βοηθά την ανάπτυξη ειλικρινών αλληλέγγυων σχέσεων. Μέσα από την επαφή ντόπιων-μεταναστριών, έχει κατακτηθεί από κοινού μια πλούσια εμπειρία αγώνα, οι απαραίτητες σχέσεις εμπιστοσύνης, η εξοικείωση με τρόπους και μέσα διεκδίκησης, η ανάδειξη του λόγου των μεταναστριών καθώς και μικρές υλικές νίκες με μεγάλη σημασία για την καθημερινότητα των μεταναστριών όπως πχ. να μην κλειδώνονται το βράδυ τα κελιά, η ύπαρξη ζεστού νερού κ.α.
Πριν ξεκινήσει η συζήτηση, προβλήθηκε ένα μικρό video  που καταγράφει την μέχρι τώρα πορεία των κινητοποιήσεων ενάντια στο κέντρο κράτησης Ελληνικού και των αγώνων των μεταναστριών σ’ αυτό. Continue reading Ενημέρωση από την εκδήλωση-ανοιχτή συζήτηση με θέμα “Οι αγώνες μέσα και έξω από τα κελιά ενάντια στα κέντρα κράτησης μεταναστών και η δυναμική της αλληλεγγύης” →

Related Images:

Από τον Σεπτέμβρη του 2015, έχουν πραγματοποιηθεί μια σειρά κινητοποιήσεων από την Συνέλευση Αλληλεγγύης στους απλήρωτους και απολυμένους των γειτονιών μας που αφορούν το κάτεργο της ιδιωτικής κλινικής «Νέο Αθήναιον» στο Παγκράτι όπου το προσωπικό (γιατροί, νοσηλευτές, διοικητικοί, προσωπικού καθαρισμού, μάγειρες κ.α) παραμένει απλήρωτο για 1,5 χρόνο περίπου. Στο εν λόγω κάτεργο καταπατώνται καθημερινά τα ελάχιστα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων και ο εργασιακός μεσαίωνας καλά κρατεί. Η εργοδοσία ανακυκλώνει τους εργαζόμενους μέσα από τον φαύλο κύκλο απληρωσιάς-«παραιτήσεων»-προσλήψεις νέων εργαζομένων με πετσοκομμένα δικαιώματα ενώ παράλληλα καταβάλλει ασφαλιστικές εισφορές χωρίς να έχει καταβάλλει μισθούς εδώ και μήνες!

Το «Νέο Αθήναιον», συμφερόντων του αγγειοχειρούργου Χριστοφορίδη και του συνεταίρου του Τοπαλίδη, ανήκει σ’ αυτές τις δεκάδες ιδιωτικές κλινικές πανελλαδικά όπου οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες παραμένουν απλήρωτοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα με βασικό πρόσχημα τις οφειλές του ΕΟΠΠΥ προς τις κλινικές, κάτι που σε μια σειρά κινητοποιήσεων και εργατικών διαφορών στο υπ.Εργασίας έχει αποδειχτεί ψευδές αφού παρά το απλήρωτο προσωπικό, οι κλινικές λειτουργούν κανονικά και με αξιοπρόσεκτα έσοδα. Ουσιαστικά, το «Νέο Αθήναιον» επιχειρεί να εισαχθεί στο άρθρο 106 β περί «εξυγίανσης» ώστε να μετακυλήσει τις οφειλές και τις λαμογιές του ιδιοκτήτη της στις πλάτες του δημοσίου! Δηλαδή, έτσι ακριβώς όπως «χτίστηκε» η ιδιωτική υγεία μέσα από την κατάρρευση και την εμπορική εκμετάλλευση του δημόσιου συστήματος υγείας, έτσι ακριβώς- παρασιτικά- επιχειρεί να αναπαράγει την ύπαρξή της.

Στο «Νέο Αθήναιον» παρά την γενικευμένη απληρωσιά, ο κύκλος των κινητοποιήσεων ξεκίνησε μετά από καταγγελία εργαζόμενης στην επιθεώρηση εργασίας τον Οκτώβρη της περασμένης χρονιάς. Οι ως τότε κινητοποιήσεις του κλαδικού Σωματείου Προσωπικού Ιδιωτικών Κλινικών Αττικής παρέμεναν σε επίπεδο συνδικαλιστικής διαμαρτυρίας. Η εργοδοσία όλη την προηγούμενη περίοδο κέρδιζε χρόνο άλλοτε με συνεχείς υποσχέσεις για αποπληρωμή ή καταβολή έναντι-ψίχουλων και άλλοτε με το «τυράκι» της εισαγωγής της επιχείρησης στο άρθρο 106 β περί εξυγίανσης.

Στις 21/10 σταθήκαμε στο πλάι εργαζόμενης η οποία προχώρησε σε καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας για τα δεδουλευμένα που οφείλει η εργοδοσία σ’ αυτήν και σε μεγάλο κομμάτι του προσωπικού από το 2011 ως και σήμερα. Στην εργατική διαφορά που πραγματοποιήθηκε, η εργοδοσία μέσω του νομικού της σύμβουλου Π. Τσόγκα επανέλαβε τα γνωστά επιχειρήματά της περί «καθυστέρησης αποπληρωμής οφειλών του ΕΟΠΠΥ προς την κλινική». Στις πιέσεις που δέχτηκε από την εργαζόμενη, την δικηγόρο της αλλά και το κλαδικό σωματείο, η πλευρά της εργοδοσίας δεν κατέθεσε κανένα χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής των δεδουλευμένων. Δυστυχώς, η επιθεωρήτρια Α.Πετρογιάννη που’ χε δείξει από νωρίς τις διαθέσεις της απαγορεύοντας την παρουσία εκπροσώπου κι άλλου σωματείου από τον ιδιωτικό τομέα που κυριαρχούν παρόμοιες εργοδοτικές αυθαιρεσίες (ΣΕΦΚ), αποδέχτηκε το κεντρικό άλλοθι της εργοδοσίας αρνούμενη να προβεί ακόμα και στους τυπικούς ελέγχους προς την εργοδοσία. Αντίθετα, εξέδωσε μια ουδέτερη και άθλια γνωμοδότηση που απλώς καλεί την εργοδοσία να αποπληρώσει την εργαζόμενη ενώ γνωστοποιεί στην εργαζόμενη το δικαίωμα να προσφύγει στα ποινικά δικαστήρια. Βέβαια, η κοροϊδία περισσεύει αφού το σύνολο των εργαζομένων της κλινικής που βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας έχουν ήδη μια σειρά δικαστικών αποφάσεων που τους δικαιώνει και…δεν εφαρμόζονται!!!

Στις 25/11/2015 μετά από αίτημα πρώην και νυν εργαζομένων της κλινικής και του Σωματείου πραγματοποιείται τριμερής συνάντηση στο Υπ.Εργασίας με την έμπρακτη συμπαράσταση δεκάδων αλληλέγγυων από τις γειτονιές μας. Η εργοδοσία παρουσιάστηκε με τρεις δικηγόρους, την Διευθύνουσα Σύμβουλο Τσαρουχά και τον Προσωπάρχη. Να σημειωθεί ότι εν όψει της τριμερούς, η εργοδοσία κατέβαλε το πρωί της ίδιας μέρας 3 μισθούς από τα οφειλόμενα δεδουλευμένα σε όλες τις εργαζόμενες και τους εργαζομένους, εκτός από τους δεκάδες συναδέλφους που βρίσκονται σε επίσχεση. Αυτό αποδεικνύει ότι αφενός η κινητοποίηση του ενόχλησε και αφετέρου ότι το επιχείρημα περί ΕΟΠΠΥ πήγε περίπατο μέσα σε μια μέρα! Στην

τριμερή συνάντηση η εργοδοσία, αφού συνομολόγησε ότι οφείλει στους εργαζομένους 2.100.000 Ευρώ(1.119.000 για το 2015), δεσμεύτηκε ότι σε τρεις μέρες θα προσκομίσει:

α. αναλυτική ονομαστική κατάσταση των οφειλών προς ΟΛΕΣ τις εργαζόμενες και ΟΛΟΥΣ τους εργαζομένους και όσες/ους βρίσκονται σε επίσχεση, μέχρι και τις 25/11/2015

β. Αναλυτική κατάσταση των εσόδων της Κλινικής, είτε από τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ είτε από άλλες πηγές, καθώς και τις πιστώσεις των λογαριασμών μισθοδοσίας των εργαζομένων σε όλο αυτό το διάστημα.

γ. Αξιόπιστο και ακριβές πρόγραμμα αποπληρωμής των δεδουλευμένων οφειλών, με χρονικό ορίζοντα το επόμενο τρίμηνο.

Ας σημειωθεί ότι η τριμερής συνάντηση πραγματοποιήθηκε με την παρουσία του γ.γ. του υπουργείου, Ανδρέα Νεφελούδη ο οποίος παρενέβη συμβουλευτικά προς το Σωματείο ώστε την επόμενη φορά να έρθουν μόνοι «χωρίς τους φωνακλάδες» επιχειρώντας να απομονώσει την αποτελεσματική παρουσία των αλληλέγγυων.

Για άλλη μία φορά, οι εργαζόμενοι διαπίστωσαν την ασυδοσία των αφεντικών. Η δέσμευση της εργοδοσίας στην τριμερή συνάντηση για κατάθεση ΑΞΙΟΠΙΣΤΟΥ και ΑΚΡΙΒΟΥΣ προγράμματος αποπληρωμής των δεδουλευμένων εντός τριμήνου, αποδείχτηκε ένα πρόχειρο και γενικόλογο υπόμνημα, το οποίο επιβεβαιώνει τα ποσά που χρωστάει η κλινική σε κάθε εργαζόμενο. Συνολικά, το ποσό ανέρχεται στα τρία (3) εκατομμύρια ευρώ. Πουθενά όμως δεν αναφέρει καμία δέσμευση για την αποπληρωμή των εργαζομένων. Ο εμπαιγμός και η κοροϊδία προς τους εργαζόμενους συνεχίζεται και με την κατάθεση του οικονομικού ισολογισμού της κλινικής του 2014, ο οποίος στηρίζεται σε νόμο-κώδικα του 2190/1920, πρόσφατος και εκσυγχρονισμένος!!! Μάλιστα, η εργοδοσία ζητά, μέσω του πρόχειρου υπομνήματος, τη βοήθεια του γ.γ. του Υπ. Εργασίας, για άσκηση πίεσης στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και στα άλλα ταμεία, προς άμεση καταβολή των οφειλών τους, ενώ η ίδια η κλινική εμπλέκεται σε σκάνδαλο στο Ε.Τ.ΑΑ.

Ας σημειωθεί εδώ ότι στις 29/12/2015, ο γ.γ. Νεφελούδης με δήλωσή του στην «Εφ.Συν» , επισημαίνει ότι η επιχείρηση συνολικά είναι ΕΚΝΟΜΗ και θα κινητοποιηθούν οι αρμόδιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί. Συγκεκριμένα, σε ανακοίνωσή το υπουργείο επισημαίνει ότι «η κλινική εξακολουθεί να δουλεύει, και τα χρήματα που παίρνει από τον ΕΟΠΥΥ πάνε επιλεκτικά σε ορισμένους εργαζόμενους μόνο. Το Υπουργείο επέδειξε μέχρι σήμερα τεράστια υπομονή. Από εδώ και πέρα τον λόγο έχουν οι μηχανισμοί ελέγχου και κατακύρωσης προστίμων και κυρίως ποινικών ευθυνών». Μέχρι και σήμερα, βέβαια, το υπουργείο «ποιεί τη νήσσαν» και μόλις τον Μάρτη του 2016 το ΣΕΠΕ επέβαλλε το εξευτελιστικό πρόστιμο των 20.000 ευρώ στην επιχείρηση για συνολικές οφειλές 3 εκ.ευρώ.

Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, η τρομοκρατία μέσα και έξω από την κλινική καλά κρατεί. Η εργαζόμενη που προσέφυγε στην επιθεώρηση εργασίας τον περασμένο Νοέμβρη αναγκάστηκε σε δυσμενή μετακίνηση εντός του χώρου εργασίας με στόχο να απομονωθεί από τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Επιπλέον, η εργοδοσία επιχειρεί να στήσει μηχανισμό εντός της κλινικής με προεξάρχοντες κάποιους από τους προϊσταμένους της κλινικής. Ουσιαστικά, επιχείρησε να στήσει μια προσχηματική συνάντηση εργαζομένων με τον ιδιοκτήτη Χριστοφορίδη και παράλληλα, να στήσει ένα εργοδοτικό επιχειρησιακό σωματείο, κάτι που δεν προχώρησε. Αντίθετα, συνεχίζεται η στοχοποίηση της εργαζόμενης που διεκδικεί. Συγκεκριμένα, στις 22/2/16 η διευθύντρια Τσαρουχά της επιτέθηκε λεκτικά και σωματικά μέσα στον χώρο εργασίας της όταν ζήτησε δέσμευση για το πότε θα πληρωθεί. Η συναδέλφισσα έχει ήδη προβεί εκ νέου σε καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας για το γεγονός αυτό και για την βλαπτική μεταβολή εντός του χώρου εργασίας της.

Επιπλέον, τον Δεκέμβρη όταν οι εργαζόμενοι κατήγγειλαν στο Α.Τ. Παγκρατίου, 300μ από την κλινική, την εργοδοσία για τη μη καταβολή του δώρου Χριστουγέννων (το οποίο και αποτελεί αυτόφωρο ποινικό αδίκημα), τα αστυνομικά όργανα υπό τις διαταγές του αξιωματικού Ζούζουλα δεν προχώρησαν στην προσαγωγή της διευθ.συμβούλου Άννας Τσαρουχά με την απίστευτη δικαιολογία ότι «δεν γνωρίζουν ποια είναι» και ότι «δεν βρέθηκε κάποιος να την υποδείξει»!!! Σε

δεύτερη καταγγελία των εργαζομένων, το ΑΤ Παγκρατίου επικαλέστηκε δήθεν έγγραφα που τους έχουν στείλει οι δικηγόροι της κλινικής τα οποία τους «δένουν τα χέρια» και να «μην τολμήσουν να παρενοχλήσουν τη κα Τσαρουχά». Αλήθεια τι είδους έγγραφα δεσμεύουν την εκτέλεση αυτόφωρης ποινικής διαδικασίας σε βάρος εργοδότη μετά από καταγγελία εργαζομένων; Έχετε ακούσει ποτέ να συμβαίνει το αντίστροφο; Άραγε τι πολιτικές πλάτες μπορεί να έχει μια EKNOMH επιχείρηση και να παραμένει υπεράνω του νόμου;

Τέλος, στις 24/2 οπότε και υπήρξε προγραμματισμένο ραντεβού του Σωματείου με τον γ.γ. του υπουργείου εργασίας, αυτό ακυρώθηκε μετά την άρνηση του να δεχτεί το σύνολο των παρευρισκόμενων και όχι μια ολιγομελή αντιπροσωπεία τους.

Η Συνέλευση Αλληλεγγύης στους απολυμένους και απλήρωτους εργαζόμενους των γειτονιών μας συνεχίζει να στηρίζει όσους και όσες νυν και πρώην εργαζόμενους-ες της κλινικής διεκδικούν συλλογικά και με αξιοπρέπεια τα αυτονόητα. Ας γίνει σαφές ότι ως αγωνιζόμενοι και αγωνιζόμενες δεν πρόκειται να κλείσουμε τα μάτια και να ανεχτούμε την λειτουργία κανενός κάτεργου στις γειτονιές μας.

Καλούμε τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες της κλινικής «Νέο Αθήναιον» να αντισταθούν έμπρακτα στο αίσχος της απλήρωτης εργασίας και στη κοροϊδία εργοδοσίας και υπουργείου.

Να σταματήσει ο φαύλος κύκλος των παραιτήσεων λόγω απογοήτευσης και απληρωσιάς. Να ενισχύσουμε τις κινητοποιήσεις και τις πρωτοβουλίες των συναδέλφων που διεκδικούν σπάζοντας τον φόβο και τη μοιρολατρία.

Να μη νομιμοποιήσουμε καμιά μεθόδευση της εργοδοσίας και όποιων παρατρεχάμενών της για περαιτέρω πίστωση χρόνου και για «συμφωνίες κάτω από το τραπέζι».

Να σταματήσουμε την στάση αναμονής που καλλιεργεί η εργοδοσία για επίλυση του προβλήματος μέσω του άρθρου 106 περί πτώχευσης.

Να δοθούν τώρα τα δεδουλευμένα στους εργαζόμενους της κλινικής και στους συναδέλφους που βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας.

Συνέλευση Αλληλεγγύης

στους απλήρωτους και απολυμένους εργαζομένους στις γειτονιές μας

Συνέλευση κάθε Πέμπτη στις 18.00

Στην Κατάληψη Ανάληψης στον Βύρωνα

Ανταπόκριση από την τελευταια κινητοποίηση

Αναδημοσίευση από το https://athens.indymedia.org/post/1556800/

Related Images:

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΛΕΗΛΑΤΟΥΝΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

ΕΞΟΝΤΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

Από τις 2 Μαρτίου δεκάδες αναρχικοί και κομμουνιστές πολιτικοί κρατούμενοι πραγματοποιούν απεργία πείνας ενάντια στο σύγχρονο καθεστώς εξαίρεσης και τη μονιμοποίηση του κράτους έκτακτης ανάγκης που έχει επιβληθεί τα τελευταία χρόνια. Αρκετοί απ’ αυτούς βρίσκονται ήδη στα νοσοκομεία με εξαιρετικά επιβαρυμένη την κατάσταση της υγείας τους. Σωρευτικά, τα αιτήματα των απεργών πείνας είναι:

1) Κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’, που επιδιώκουν την πλήρη απομόνωση των απείθαρχων και πολιτικών κρατούμενων και την ουσιαστική εξόντωσή τους

2) Κατάργηση των νόμων 187 (περί “εγκληματικής οργάνωσης”) και 187Α (περί “τρομοκρατικής οργάνωσης”), που δημιουργούν ένα ιδιότυπο καθεστώς εξαίρεσης, επιβάλλοντας ειδική δικαστική διαχείριση με σκοπό τη μεγιστοποίηση των ποινών των πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος. Οι ίδιοι νόμοι χρησιμοποιούνται για την καταστολή κοινωνικών αγώνων που ξεφεύγουν από το πλαίσιο της αστικής νομιμότητας (όπως π.χ. στις Σκουριές)

3) Κατάργηση του “Κουκουλονόμου”, ο οποίος ποινικοποιεί ακόμα και τα στοιχειώδη μέτρα αυτοπροστασίας των διαδηλωτών

4) Απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού, που με ποσοστό αναπηρίας άνω του 90%, η εξουσία επί 13 χρόνια τώρα εξοντώνει μεθοδικά και εκδικητικά, μη επιτρέποντας ιατρική παρακολούθηση και νοσηλεία ανάλογη των βλαβών της υγείας του

5) Οριοθέτηση ζητημάτων για την επεξεργασία και χρήση του γενετικού υλικού (DNA), ως αποδεικτικού μέσου, το οποίο μέσα στις δικαστικές αίθουσες έχει χρησιμοποιηθεί σε αστυνομικές μεθοδεύσεις κι έχει οδηγήσει αγωνιστές στη φυλακή

6) Παύση της εκδικητικής ποινικοποίησης φιλικών και συγγενικών προσώπων και άμεση απελευθέρωση της μητέρας των Χ. και Γ. Τσάκαλου και της συζύγου του δεύτερου

Οι πολιτικοί κρατούμενοι είναι αιχμάλωτοι του πολέμου ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο και οι αγώνες τους εντός των τειχών είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με τους αγώνες που αναπτύσσονται σε όλο το κοινωνικό πεδίο. Η απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων δεν είναι ξεκομμένος από τους υπόλοιπους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, ούτε αναπτύσσεται σε κενό πολιτικό έδαφος. Ακόμα περισσότερο στη σημερινή πρωτόγνωρη συνθήκη της αριστερής διαχείρισης της κοινωνικής λεηλασίας και ερημοποίησης, αυτός ο αγώνας έχει ένα ειδικό πολιτικό βάρος. Το βάρος της ρήξης και με τις τελευταίες αυταπάτες που δημιούργησε η επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες εκλογές. Από τη συμφωνία της 20ης Φλεβάρη στο eurogroup έγινε ακόμα πιο ξεκάθαρη η μνημονιακή στροφή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Οι συνεχείς δηλώσεις υποταγής στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στις Βρυξέλλες, πριν και μετά τις εκλογές, βρήκε την πλήρη εφαρμογή της με την ευθυγράμμιση της συγκυβέρνησης στις βασικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές της τρόικας (ΕΕ- ΔΝΤ-ΕΚΤ), με την σχεδιαζόμενη υπογραφή ενός νέου μνημονίου, το οποίο μέσα στα πλαίσια της “δημιουργικής ασάφειας” βαφτίζεται από τον Βαρουφάκη “Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο με την Ευρώπη”. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο είναι κάτι παραπάνω από σαφής ο ρόλος που έχει να επιτελέσει η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: την εξυπηρέτηση του εγχώριου και διεθνούς κεφαλαίου, την παραπέρα υποτίμηση της εργασιακής δύναμης, το τσάκισμα των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, την καταστολή κάθε έκφανσης αντίστασης και ανταρσίας απέναντι στη σύγχρονη βαρβαρότητα.

Ήταν, λοιπόν, νομοτέλεια αργά ή γρήγορα η συγκυβέρνηση να βρεθεί αντιμέτωπη με τον κόσμο του αγώνα και μάλιστα σε ένα πεδίο που θεωρητικά είναι “προνομιακό” για την παράδοση της ρεφορμιστικής αριστεράς: το πεδίο των “δικαιωμάτων”. Ξεκινώντας από τη θεαματική κωλοτούμπα στο ζήτημα της κατάργησης των στρατοπέδων συγκέντρωσης (υποτίθεται μέσα σε λίγες μέρες κατά δήλωση του Γ. Πανούση) και καταλήγοντας στον τρόπο αντιμετώπισης της απεργίας πείνας και των αγώνων που την πλαισίωσαν είναι φανερό πως η κατασταλτική πολιτική δεν είναι ζήτημα “καλών και αγαθών προθέσεων”. Μετά την αποπολιτικοποίηση και διαστρέβλωση των αιτημάτων των απεργών πείνας κι ενώ η κυβέρνηση διεξάγει έναν πόλεμο φθοράς εναντίον τους, επιδιώκοντας να φτάσουν στα φυσικά τους όρια, κατέθεσε ένα σχέδιο νόμου, το οποίο υπολείπεται από τις διαβεβαιώσεις που είχε δώσει στους απεργούς πείνας. Ακόμα και η πιο (κατ’ όνομα) προοδευτική κυβέρνηση είναι έτοιμη να δείξει τα δόντια της σε όσους δε σκύβουν το κεφάλι. Το μόνο σίγουρο, όμως, είναι πως κανένα καρότο και κανένα μαστίγιο δε θα σταματήσει τους αγώνες που αναπτύσσονται…

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ

ΠΑΥΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Η ΕΛΠΙΔΑ ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ- ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΠΟΡΕΙΑ ΤΡΙΤΗ 7 ΑΠΡΙΛΗ 6 μ.μ. ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Κατάληψη Πρυτανείας

Related Images:

Related Images: