Συγκέντρωση αλληλεγγύης στο στρατοδικειο Ρουφ, Τρίτη 5/11/2013 8:30 π.μ.

Related Images:

Δευτέρα 8/9, 1^ο ΕΠΑΛ Λαμίας : ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις εισβάλλουν στο χώρο του κατειλημμένου σχολείου και, παρουσία εισαγγελέα, συλλαμβάνουν 20 μαθητές. Ανάμεσα στους συλληφθέντες ήταν 12 ανήλικοι που αφέθηκαν ελεύθεροι, ενώ οι υπόλοιποι 8 ενήλικες, 4 μαθητές του ΕΠΑΛ και άλλοι 4 αλληλέγγυοι οδηγούνται στο αυτόφωρο την επόμενη μέρα , αφού πρώτα έμειναν όλη τη νύχτα στα κρατητήρια. Το κατασταλτικό όργιο δε σταματά εκεί, καθώς τρεις από τους μαθητές, χωρίς την παρουσία δικηγόρου, καταδικάζονται σε 20 ημέρες φυλάκισης με 3ετη αναστολή χωρίς δυνατότητα έφεσης, ενώ οι άλλοι τρεις σε 4 μήνες φυλακή, επίσης με 3ετη αναστολή. Δύο αθωώνονται.

Τρίτη 9/9 1^ο, 2^ο και 3^ο ΓΕΛ Καστοριάς : Ομάδες Πρόληψης και Καταστολής Εγκλήματος (ΟΠΚΕ) εισβάλλουν  στον κατειλημμένο χώρο των σχολείων, πραγματοποιώντας σωματικούς ελέγχους σε μαθητές – “εγκληματίες”,  υπό το πρόσχημα έρευνας για ναρκωτικά.

Στο 3ο ΓΕΛ  , μάλιστα, οι ένοπλοι μπάτσοι έσπασαν το τζάμι του σχολείου στην προσπάθειά τους να μπουν στο κτίριο και είχαν το θράσος, μετά τις συλλήψεις,  να λένε στους μαθητές ότι θα πληρώσουν τη ζημιά από την τσέπη τους.

Ως μια πρώτη κι αυθόρμητη απάντηση ενάντια στην ωμή κρατική καταστολή και την ποινικοποίηση των αγώνων τους, μαθητές και μαθήτριες της Καστοριάς πραγματοποίησαν πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης, καταλήγοντας  στην Περιφερειακή Ενότητα Καστοριάς, όπου και παρέδωσαν ψήφισμα με τα  αιτήματα τους. Παράλληλα στη Λαμία, οι μαθητές οργανώνουν πορεία αλληλεγγύης στους καταδικασθέντες συμμαθητές τους, εκφράζοντας ταυτόχρονα την εναντίωση τους στα υπουργικά σχέδια για το Νέο Λύκειο και την αλληλεγγύη τους στους αγώνες που έχουν ανοιχτεί για την παιδεία.

Η έξαρση της καταστολής, που αυτή τη φορά δέχονται οι μαθητές, δεν είναι κάτι καινοφανές. Έρχεται να προστεθεί στα πολυάριθμα παραδείγματα της συντονισμένης προσπάθειας του κράτους να καταστείλει κάθε εστία αντίστασης που ξεπηδά όλον αυτόν τον καιρό. Η προσπάθεια αυτή μαρτυρά τις προθέσεις του να γκρεμίσει κάθε ανάχωμα στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Γιατί αυτά ακριβώς τα αναχώματα είναι που επιχειρούν να διασαλεύσουν την πολυδιαφημισμένη εικόνα ενός κράτους που εγγυάται τη νομιμότητα και διατηρεί το μονοπώλιο στη βία, προκειμένου να επιβάλλει την τάξη και την ασφάλεια.

Όπως φαίνεται, ωστόσο, οι μαθητές δεν είναι άβουλα όντα, ούτε πειθήνιοι αποδέκτες των εκάστοτε σχεδιασμών που μας επιφυλάσσουν οι από πάνω. Απεναντίας, αντιλαμβανόμενοι τί βρώμικο παιχνίδι παίζεται στις πλάτες  των εκμεταλλευόμενων αντιδρούν και αγωνίζονται. Οι μαθητικές κινητοποιήσεις, οι καταλήψεις σχολείων, οι μαχητικές πορείες  αποδεικνύουν καθημερινά ότι οι μαθητές και μαθήτριες αποτελούν ένα αγωνιζόμενο κομμάτι αυτής της κοινωνίας,   ένα κομμάτι που αντιστέκεται σθεναρά στην αποχαύνωση και την αδράνεια στην οποία τους σπρώχνει το σύγχρονο σχολείο.

Είναι αυτή ακριβώς η σύγκρουση με την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία, με το προδιαγεγραμμένο μέλλον του ελέγχου, της πειθαρχίας και της υποτίμησης και με τα κυρίαρχα ιδεώδη του ανταγωνισμού και του ατομισμού, που φαντάζει άκρως επικίνδυνη για το σύστημα. Γιατί είναι ικανή να προκαλέσει ρήγματα , ανεπανόρθωτα πλήγματα και να ανοίξει μονοπάτια ανυπακοής κι απειθαρχίας, αλληλεγγύης και συλλογικότητας, δημιουργίας κι ελευθερίας. Και σ’ αυτά τα μονοπάτια θα συναντηθούμε…. μέσα κι έξω από τα σχολεία.

ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΚΕΛΙΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ

Related Images:

Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις, τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και τους αυτοοργανωμένους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες

Σάββατο 12 Οκτώβρη, 11 π.μ., Μοναστηράκι

Related Images:

ΤΡΙΤΗ 24/8 18:00 ΠΟΡΕΙΑ (Πλ. ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ, ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ)

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ

Το καθεστώς έκτακτης ανάγκης δεν γνωρίζει από «θερινή ραστώνη» και επιταχύνει τον ολοκληρωτικό του πόλεμο επιδιώκοντας να προκαταβάλει τα μελλούμενα στο πεδίο των κοινωνικών-ταξικών ανταγωνισμών. Από την ταυτόχρονη εκκένωση 3 κατειλημμένων εγχειρημάτων στην πόλη της Πάτρας και την σύλληψη 5 συντρόφων-ισσων μέχρι την θεαματική έφοδο στον χώρο του Μετσόβιου Πολυτεχνείου και τα πολιτικά εγχειρήματα που βρίσκονται στον χώρο του, και από την καταστολή της εξεγερμένων στη κόλαση της Αμυγδαλέζας (και τον συνακόλουθο διασυρμό τους μέσα από τους αστυνομικούς και δικαστικούς βασανισμούς καθώς και τον τηλεοπτικό κανιβαλισμό) μέχρι την ωμή ενσάρκωση της συστημικής βίας και του κοινωνικού εκφασισμού μέσα από τον θάνατο του 19χρονου Θανάση Καναούτη για «ένα εισιτήριο», το καθεστώς επιχειρεί να κερδίσει κρίσιμο έδαφος εν όψει των μαχών που έρχονται. Να εμπεδώσει με εμφατικό τρόπο την απόλυτη κυριαρχία των μηχανισμών και των προσταγών του μέσα από «εκκαθαριστικές επιχειρήσεις» ενάντια σε  διαρκείς και σταθερές εστίες αντίστασης (καταλήψεις, αυτοδιαχειριζόμενους χώρους κ.α), μέσα την κήρυξη του «ηθικού πανικού» και την δαιμονοποίηση των αοράτων που συνωστίζονται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, μέσα από την κατασταλτική περίφραξη της κοινωνικής οργής όταν αυτή βρίσκει αφορμές και εδάφη να αρθρώσει την άγρια δυναμική της.

Ο πανικός του καθεστώτος να δείξει την σιδηρά αποφασιστικότητά των επιλογών του προς τους υπηκόους του σε πολλαπλά επίπεδα (από την εκτέλεση του Μάριον Κόλα μέχρι τα πολυδιαφημιζόμενα «σαφάρια» του ΣΔΟΕ…) αποκαλύπτει την βαθιά επίγνωση της ρευστότητας των κοινωνικών ισορροπιών και σχέσεων που ελλείψει οποιασδήποτε εναλλακτικής πρότασης και προοπτικής, οφείλουν να «τσιμεντωθούν» στα στεγανά του Νόμου και της Τάξης. Ταυτόχρονα, οι μηχανισμοί του κράτους δεν μπορούν να κρύψουν και τον πανικό τους απέναντι στο ενδεχόμενο μιας κοινωνικής έντασης ή έκρηξης η οποία θα μπορέσει να καταστήσει τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα με σαφήνεια καθώς και να συμπυκνώσει ευρύτερες δυναμικές αντίστασης και ρήξης. Ένα τέτοιο παράδειγμα εκτυλίχτηκε τον περασμένο Ιούλιο με αφορμή την απεργία πείνας του αναρχικού Κ.Σακκά όπου το κράτος αναδίπλωσε ταχύτατα την «αυστηρότητά» του (έστω και προσωρινά) μπροστά στο ενδεχόμενο όξυνσης της κοινωνικής έντασης εν μέσω «τουριστικής περιόδου». Από αυτήν την βαθιά αντίφαση μπορεί να εξηγηθεί και η επιχείρηση αστυνομοκρατίας ολόκληρου του Περιστερίου αμέσως μετά τον θάνατο του 19χρονου Θ.Καναούτη. Το σημείο της δολοφονίας, λίγα μέτρα από το κεντρικότερο σημείο του Περιστερίου, μέχρι και σήμερα παραμένει μια απαγορευμένη ζώνη για οποιονδήποτε περίοικο, φίλο ή συγγενή του Θανάση, διαδηλωτή ή αγωνιζόμενο άνθρωπο που θέλει να εκφράσει την οργή απέναντι στην βαρβαρότητα και τον κανιβαλισμό. Αναπόφευκτα, όμως, οι απαντήσεις έχουν ήδη αρχίσει να αρθρώνονται και στο Περιστέρι και σε άλλες γειτονιές της Αθήνας και πόλεις της περιφέρειας.

Την στιγμή που το Θηρίο μας δείχνει τα δόντια του, οι απαντήσεις μας πρέπει να είναι αιχμηρές. Όχι σπασμωδικές αλλά συνεκτικές. Όχι ξεκομμένες αλλά συνολικές. Όχι για την «τιμή των όπλων» αλλά πειστικές και αποτελεσματικές. Για εμάς και τους γύρω μας. Από τους αστυνομοκρατούμενους δρόμους του Περιστερίου ως τις γειτονιές της Πάτρας και από τα κολαστήρια της Αμυγδαλέζας (της Κορίνθου, της Ξάνθης…) μέχρι τις πύλες του Πολυτεχνείου, τα διακυβεύματα είναι πολυεπίπεδα για τον κόσμο του αγώνα. Από την απόκρουση και την κοινωνική απονομιμοποίηση της αστυνομοκρατίας στους δρόμους των γειτονιών μέχρι την έμπρακτη άρνηση και το  διευρυμένο σαμποτάρισμα κάθε λογής ελέγχου στην καθημερινότητά μας: στους δρόμους, στα πεζοδρόμια, στα ΜΜΜ, παντού. Από την διεύρυνση των ακηδεμόνευτων εγχειρημάτων αγώνα σ’ όλον τον ελλαδικό χώρο μέχρι την αποτελεσματική υπεράσπισή τους από τον βούρκο των μπάτσων, των εισαγγελέων, των δημάρχων, των ρουφιάνων, των φασιστών και κάθε λογής επενδυτών. Από την έμπρακτη αλληλεγγύη στους αόρατους των στρατοπέδων συγκέντρωσης και την οργάνωση κοινών αγώνων ντόπιων και μεταναστών μέχρι το τσάκισμα του διάχυτου κοινωνικού κανιβαλισμού και ρατσισμού και το γκρέμισμα κάθε ορατού ή αόρατου τείχους που διαχωρίζει του καταπιεσμένους αυτού του κόσμου. Διακυβεύματα που απαιτούν αγώνες με βάθος: διάρκειας και έντασης, περιεχομένου και μορφών, αποτελεσματικότητας και προοπτικής. Γιατί οι απαντήσεις που δίνουμε στις προκλήσεις του παρόντος εγγράφονται με τρόπο αμείλικτο στα ερωτήματα του μέλλοντος.

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ

Related Images:

Δράσεις αντιπληροφόρησης στις γειτονιές μας με όπλο…την έμπνευση

Related Images:

Related Images:

Βρισκόμαστε για άλλη μια φορά στην δυσάρεστη θέση να επιστρέψουμε στο θέμα της αστυνομοκρατίας. Ιστορικά, η ΕΛ.ΑΣ, τα αστυνομικά της όργανα και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι μας έχουν δώσει πάμπολλες ευκαιρίες να ασχοληθούμε το εγκληματικό τους έργο. Και δεν εννοούμε για γεγονότα και καταστάσεις αστυνομικής «αυθαιρεσίας» και βαρβαρότητας που πήραν τεράστιες διαστάσεις, καταγράφηκαν σ’ όλη την επικράτεια και έγιναν πρωτοσέλιδα στις καθημερινές φυλλάδες. Εννοούμε εκείνα τα «μεμονωμένα» αλλά πολύ συχνά περιστατικά όπου αποκαλύπτεται η πραγματική ,εγκληματική και δολοφονική, φύση των ένστολών καθαρμάτων που κατακλύζουν τις γειτονιές μας.

Τι να πρωτοθυμηθούμε; Την πολεμική επιχείρηση της ΕΛ.ΑΣ στην γειτονιά της Ζωοδόχου Πηγής στον Βύρωνα τον Φλεβάρη του 2010 που κόστισε την ζωή του 25χρονου Αλβανού εργάτη Nichola Toddi ο οποίος έπεσε νεκρός από 9 σφαίρες που δέχτηκε πισώπλατα από τα περίστροφα μπάτσων που κατεδίωκαν τους «ληστές με τις βαριοπούλες»; Την δολοφονική επίθεση των μπάτσων, 15 μέρες μετά, σε διαδήλωση ενάντια στην κρατική τρομοκρατία που πραγματοποιήθηκε στους δρόμους του Βύρωνα και τις συλλήψεις 11 διαδηλωτών;  Τον ξυλοδαρμένο περαστικό, κάτοικο του Βύρωνα, ο οποίος, τον Γενάρη του 2011, μπήκε στο στόχαστρο της Αντιτρομοκρατικής επειδή περνούσε έξω από διαμέρισμα που παρακολουθούσαν τα τζιμάνια της; Τις συνεχόμενες επιχειρήσεις της Αντιτρομοκρατικής  σε διαμερίσματα- «γιάφκες» σε Βύρωνα και Παγκράτι, όπου στήνονται «κόκκινες ζώνες» ελέγχου και «προσωρινής αναστολής» κάθε ελευθερίας κίνησης για τους περίοικους; Τον χημικό πόλεμο που εξαπέλυσαν τα ΜΑΤ στην γειτονιά της Ερατοσθένους στο Παγκράτι, στις 29 Ιουνίου του 2011, καταδιώκοντας διαδηλωτές και απεργούς κατά την προσπάθεια αποκλεισμού του Κοινοβουλίου ενάντια στη ψήφιση μια σειράς μνημονιακών διαταγμάτων υπό την ονομασία «μεσοπρόθεσμο σχέδιο»;

Από τότε, βέβαια, οι αστυνομικές ορδές δεν εξαφανίστηκαν από τους δρόμους των γειτονιών μας. Αντίθετα, ακολουθώντας την ευρύτερη κατασταλτική όξυνση ως κεντρική στρατηγική του ελληνικού κράτους έχουν πολλαπλασιάσει την ενοχλητική τους παρουσία στην καθημερινότητά μας. Πιο συγκεκριμένα, οι μηχανοκίνητες περιπολίες των ΔΙ.ΑΣ έχουν πάρει 24ωρη μορφή και ο τσαμπουκάς τους ενίοτε εκτονώνεται σε νεολαίους που συχνάζουν σε πλατείες και ελεύθερους χώρους των γειτονιών μας. Σκοπευτήριο, Ταπητουργείο, πάρκο Ανάληψης και Αγίας Τριάδας, πλατεία Βυζαντίου, πλατεία Καισαριανής, άλσος Παγκρατίου είναι μερικά από τα σημεία των γειτονιών μας που έχουν δεχτεί συχνές εισβολές μπάτσων και τσαμπουκαλεμένους ελέγχους σε νεολαίους και θαμώνες των δημοσίων χώρων. Μάλιστα, με διάφορες αφορμές (πχ. ανακάλυψη «γιαφκών», καταδιώξεις κ.α) στήνονται διάφορα «έκτακτα μέτρα» ελέγχου σε κεντρικές αρτηρίες και λεωφόρους (Υμηττού, Εθν.Αντιστάσεως κ.α) με συνεχείς ελέγχους σε αμάξια και δίκυκλα.  

Πρόσφατα, όμως, υπέπεσαν στην αντίληψή μας, 2 γεγονότα που δεν μπορούμε να τα αφήσουμε ασχολίαστα.

Το πρώτο αφορά την βίαιη απαγωγή ατόμων από την οδό Ριζάρη τα οποία αφού θεωρήθηκαν «ύποπτα» κρατήθηκαν για 7 ώρες στα κρατητήρια, αρχικά του Α.Τ. Παγκρατίου και αργότερα της Γ.Α.Δ.Α [1] . Βέβαια, οι υποψίες εναντίον των ατόμων αυτών δεν εκκινούσαν από την εμφάνιση τους ή οτιδήποτε άλλο παρά από το γεγονός ότι διάλεξαν «λάθος δρόμο» για να πάνε προς τα σπίτια τους. Αυτός ο «λάθος δρόμος» είναι η οδός Ναδαίων όπου κατοικεί…ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Ν. Δένδιας! Είναι σαφές ότι σε μια γειτονιά όπου συνωστίζονται δεκάδες «όργανα της τάξης» για να φυλάνε τον φασίστα πολιτικό τους προϊστάμενο, οι κινήσεις απλών πολιτών χωρίς στολή εγείρουν ερωτηματικά και υποψίες για τα κίνητρά τους.

Το δεύτερο αφορά μια ανεξήγητη αστυνομική επιχείρηση που διεξήχθη το βράδυ της 17^ης Απρίλη στην γειτονιά του Ταπητουργείου στον Βύρωνα. Χρειάστηκε να επιστρατευτούν τα πληρώματα από 3 τζιπ της Ο.Π.Κ.Ε, ένα περιπολικό και ένα αμάξι της Ασφάλειας ώστε να…ελεγχθούν 4-5 νεολαίοι που κάθονταν στο θεατράκι του Ταπητουργείου! Η επιχείρηση περιείχε τον ακροβολισμό ένοπλων ΟΠΚΕτζήδων γύρω από το Ταπητουργείο και τον τσαμπουκαλεμένο έλεγχο από μια ομάδα 10-12 μπάτσων σε μια παρέα 4-5 ατόμων. Κι αν στην πρώτη περίπτωση, η παρουσία του Δένδια «εξηγεί» όλα όσα εκτυλίχθηκαν, στην δεύτερη παραμένει άγνωστος ο λόγος μιας τέτοιας επιχείρησης. Απλή επίδειξη δύναμης; Ένα μικρό «ξεσκούριασμα» για τους προστάτες του Νόμου και της Τάξης; Μήπως κάποιος από το σόι του Δένδια κατοικεί στον Βύρωνα; Μήπως κάποιος φίλος ή συνάδελφός του; Άγνωσται αι βουλαί του Προστάτη μας!

Όπως και αν έχουν τα πράγματα, είναι σαφές ότι η καθημερινή αστυνομική τρομοκρατία και ο τσαμπουκάς των ένστολων καθαρμάτων αποτελούν μια από τις αιχμές του δόρατος στην επιχείρηση πειθάρχησης της κοινωνίας στις νόρμες και τις εντολές των «από πάνω». Η «ησυχία, τάξις και ασφάλεια» των πολιτών μεταφράζεται σε περιπολίες, σε τσαμπουκαλεμένους ελέγχους, σε αστυνομικές επιχειρήσεις, σε στρατοπέδευση των μπάτσων σε κάθε σημείο των πόλεων. Και, όπως έχει προ πολλού αποδειχθεί, ο πόλεμος που έχουν κηρύξει οι «από πάνω» στις τάξεις των εκμεταλλευομένων και των καταπιεσμένων δεν υπολογίζει από «παράπλευρες απώλειες»…

Από πλευράς μας, απαντάμε καταρχήν με τα βασικά:

Related Images: