Related Images:

Related Images:

Προβολές Μαΐου στην ταράτσα της κατάληψης Φιλολάου 99 και συζήτηση πάνω στα δυστοπικά σενάρια τους. 

ΠΕΜΠΤΗ 16/5 20:30 • Brazil(1985)

ΠΕΜΠΤΗ 23/5 20:30 • Κουρδιστό Πορτοκάλι(1971)

Related Images:

Related Images:

Την Παρασκευή 19/4 συνελεύσεις, συλλογικότητες, στέκια, καταλήψεις, ταξικές και φοιτητικές ομάδες από τις ανατολικές και νότιες συνοικίες της Αθήνας πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στον παιδότοπο-κάτεργο “Φρουτοπλανήτες”, ιδιοκτησίας Π.Μπρίλη που βρίσκεται στο εμπορικό κέντρο Millenium στο Παγκράτι.

Στο κείμενο που επισυνάπτεται, καταγράφονται τόσο οι συνθήκες εργασίας που επικρατούν εκεί όσο και οι εργατικές διεκδικήσεις πρώην εργαζόμενης. Παράλληλα, αναδεικνύεται η πολιτική ρατσιστικής διάκρισης που εφαρμόζουν τα εν λόγω αφεντικά στη συγκεκριμένη επιχείρηση.

Η παρέμβαση πλαισιώθηκε περίπου από 60 συντρόφισσες και συντρόφους, συναγωνιστές και συναγωνίστριες και διήρκεσε συνολικά δύο ώρες. Ξεκινήσαμε από το Άλσος Παγκρατίου μοιράζοντας κείμενα σε περαστικούς εκθέτοντας τις συνθήκες που επικρατούν στον συγκεκριμένο κάτεργο. Ήρθαμε σε επαφή με εργαζόμενους /ες των γειτονιών μας στον άξονα της Ευτυχίδου και της Υμηττού καταλήγοντας στο παιδότοπο-κάτεργο “Φρουτοπλανήτες”. Εκεί κάναμε αισθήτη την παρουσία μας με συνθήματα, πανό, μικροφωνική,τρικάκια και μοίρασμα κειμένων.Η ανταπόκριση από τους πελάτες ήταν θετική καθώς κάποιοι θαμώνες του μαγαζιού επέλεξαν να φύγουν μόλις ενημερώθηκαν για τις συνθήκες εργασίας.Ταυτόχρονα, απευθυνθήκαμε σε όσους πέρασαν την ώρα της παρέμβασης από το σημείο, με πανό που είχαμε ανοίξει στην είσοδο του εμπορικού κέντρου και με μοίρασμα κειμένων στις περαστικές, τους εργαζόμενους και τις επισκέπτριες σε αυτό. Όσο για τη στάση των αφεντικών,μας έκαναν ξεκάθαρη την επιθετική τους διάθεση ενώ μας τραβούσαν βίντεο με τα κινητά τους,πράγμα που απαντήθηκε κατά τη διάρκεια της παρέμβασης.Μετά τη λήξη αυτής κατευθυνθήκαμε προς τον άξονα της Φιλολάου,μοιράζοντας κείμενα και συνομιλώντας με εργαζόμενους-ες στα τριγύρω καταστήματα.

Τις προηγούμενες μέρες, προηγήθηκαν μοιράσματα σε παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία των γύρω περιοχών όπου συνομιλήσαμε με πλήθος γονέων ενημερώνοντάς τους για τις σύνθήκες κάτεργου στον εν λόγω παιδότοπο, για τις διεκδικήσεις της πρώην εργαζόμενης και ζητώντας να πάρουν έμπρακτη θέση στο πλευρό της. Οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται την Τετάρτη 24/4 στις 9.30 π.μ. στην επιθεώρηση εργασίας Πατησίων 37 όπου έχει οριστεί η εργατική διαφορά για τις διεκδικήσεις της εργαζόμενης (δεδουλευμένα, απλήρωτες υπερωρίες ,προσαυξήσεις Κυριακών και δώρο Πάσχα).

ΚΑΝΕΝΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΚΑΤΕΡΓΟ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝΕΚΤΟ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ

ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ, ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΝΑ ΜΗ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΕΣ

Συνελεύσεις,συλλογικότητες ,στέκια,καταλήψεις,ταξικές και φοιτητικές ομάδες από τις ανατολικές και νότιες συνοικίες της Αθήνας

Εδώ το κείμενο της παρέμβασης:

Ο παιδότοπος “ ΦΡΟΥΤΟΠΛΑΝΗΤΕΣ”, ιδιοκτησίας Π.Μπρίλη, βρίσκεται στο εμπορικό κέντρο Millenium στο Παγκράτι, Υμηττού 108-110, και λειτουργεί ως παιδότοπος εδώ και 10 χρόνια.

…ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΚΑΤΕΡΓΟ; Η εν λόγω οικογενειακή επιχείρηση αποτελεί άλλο ένα μικρό εργασιακό κάτεργο των γειτονιών μας. Όπως και σε μια σειρά μικρών ή μεγάλων επιχειρήσεων, βασιλεύει η μαύρη-ανασφάλιστη εργασία, οι απλήρωτες υπερωρίες και προσαυξήσεις για την κυριακάτικη εργασία, οι προσβολές και τα υποτιμητικά σχόλια από το αφεντικό. Παράλληλα, οι εργαζόμενες οφείλουν να μετατραπούν σε πολυεργαλεία όπου καλούνται ταυτόχρονα να καθαρίζουν τον χώρο και τις τουαλέτες του, να σερβίρουν τους πελάτες, να απασχολούν δημιουργικά τα παιδιά ενώ παράλληλα να’ ναι συνεχώς διαθέσιμες στην καθημερινότητά τους με βάση “τις ανάγκες της επιχείρησης”. Πέραν της εντατικοποιημένης εργασίας τους, πρέπει να ξεδιπλώνουν το υποκριτικό τους ταλέντο δείχνοντας συνεχώς πρόθυμες, ευγενικές και χαμογελαστές προς τους πελάτες παρά την ρητή απαγόρευση για οποιαδήποτε προσωπική επικοινωνία μ’ αυτούς (!). …Ποιός βιώνει κάτι διαφορετικό; Η προπαγάνδα κράτους και αφεντικών περι “αποκατάστασης των αδικιών”, “μεταμνημονιακού τοπίου”και “δίκαιης ανάπτυξης” επιχειρεί να συσκοτίσει την ασφυκτική συνθήκη που βιώνουμε καθημερινά όλες και όλοι μέσα και έξω από τους εργασιακούς μας χώρους. Ξέρουμε πολύ καλά ότι η ταξική μας υποτίμηση, οι πετσοκομμένοι μισθοί, τα κλεμμένα ένσημα, η εντατικοποιημένη εργασία μας, οι κατηργημένες αργίες και τα ωράρια λάστιχο, οι εργατικές δολοφονίες στα εργοτάξια και τους δρόμους των πόλεων αποτελούν τις απαραίτητες θυσίες για τη δήθεν ανάκαμψη της εθνικής τους οικονομίας, τους πραγματικούς νόμους κράτους και κεφαλαίου πάνω στις ζωές μας. Όσο καταπιεστικές είναι οι παραπάνω συνθήκες εργασίας, άλλο τόσο καταπιεστικοί είναι και οι κοινωνικοί ρόλοι που προβλέπονται για όσες εργαζόμαστε ως νταντάδες σε σπίτια ή ως “παιδαγωγοί” σε παιδότοπους. Ρόλους που μας θέλουν κοντά στη “φύση” μας, γυναίκες “συναισθηματικές”, “στοργικές”, “υπομονετικές” και “έτοιμες να μεγαλώσουν παιδιά” ενώ αναγκαζόμαστε να δουλέψουμε για μερικά ψίχουλα και με το ζόρι να μας θεωρούν εργαζόμενες. Η αορατοποίηση της εκμετάλλευσής μας αφενός εντείνει το ξεζούμισμά μας και δυσχεραίνει την οργάνωση και την ανάδειξη των συνθηκών εργασίας μας αλλά και μας τοποθετεί στη σφαίρα του ιδιωτικού εκεί όπου σύμφωνα με την πατριαρχική αντίληψη εδράζονται όλα αυτά που είναι “κατώτερα”, όλα αυτά που είναι δουλειές του “αδύναμου φύλου”.

…ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ; Στον παιδότοπο “Φρουτοπλανήτες” πέραν της “ειδικής εργατικής νομοθεσίας,” ισχύουν και ειδικές συνθήκες κοινωνικών διακρίσεων. Συγκεκριμένα, η εργοδοσία της επιχείρησης, περήφανη για την ελληνική καταγωγή της και πεισμένη για την ανωτερότητα του δυτικού πολιτισμού, εφάρμοζε ειδική πολιτική απέναντι στα παιδιά των μεταναστών: τα παιδιά των ελλήνων έχουν δικαίωμα 2ωρης παραμονής και πληρωμής μετά το πέρας αυτής ενώ τα παιδιά μεταναστών μπορούσαν να μείνουν 1 ώρα και να προ-πληρώνουν κατά την είσοδό τους στον παιδότοπο. Και όλα αυτά σε μια γειτονιά που συμβιώνουν αρμονικά εδώ και δεκαετίες ντόπιοι και μετανάστες κάτοικοι από κάθε άκρη της γης. Μα συμβαίνουν όλα αυτά σε “ευαίσθητους χώρους” όπως οι παιδότοποι, θα αναρωτηθεί κανείς. Κι όμως, ο ρατσισμός , η ξενοφοβία και οι κάθε λογής διακρίσεις και επίπλαστοι διαχωρισμοί στις τάξεις των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων όλου του κόσμου διδάσκονται από νωρίς: στα σχολεία που δεν δέχονται προσφυγόπουλα για “λόγους υγιεινής”, στις οικογένειες που δεν ανέχονται τα καμάρια τους να παίζουν με παιδιά μεταναστών στις πλατείες, στην καθημερινότητα πολλών πόλεων και χωριών της ελλαδικής επικράτειας, όπου οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι αρκεί να επιβιώνουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.Και οι μικρές αυτές ιστορίες του καθημερινού ρατσισμού συνθέτουν τη μεγάλη εικόνα της εθνικοπατριωτικής έξαρσης με κάθε λογής αφορμή: Από την “ελληνικότητα της Μακεδονίας” και τα πρόσφατα συλλαλητήρια μέχρι την καθημερινή προπαγάνδα των ΜΜΕ για την “Τούρκικη επιθετικότητα” κτλ. Και αυτές οι δυο όψεις του νομίσματος είναι που παράγουν συνεχώς νέους εχθρούς, μέσα και έξω από τα σύνορα, στα πρόσωπα των γύρω μας είτε αυτοί είναι ολόκληροι γειτονικοί λαοί. Είναι τα ίδια ιδεώδη του εθνικισμού , του ρατσισμού ,και της μισαλλοδοξίας που μας κρατούν φοβισμένους και αδύναμους απέναντι στα αφεντικά αυτού του κόσμου.

ΚΑΙ ΤΑ 2 ΜΑΖΙ! Κανένα εργασιακό κάτεργο δεν θα γίνει ανεκτό, ούτε στο Παγκράτι ούτε και πουθενά. Και ο παιδότοπος Φρουτοπλανήτες δεν θα αποτελέσει εξαίρεση σ’ αυτό το αυτονόητο. Η συλλογικοποίηση των αντιστάσεων μας σε όλα τα πεδία της ζωής μας αποτελεί την έμπρακτη απάντηση στην βίαιη εκμετάλλευση και υποτίμηση που βιώνουμε καθημερινά η καθεμία και ο καθένας ξεχωριστά. Η συλλογική αντίσταση και οργάνωση μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς είναι η απάντησή μας, ώστε να βάλουμε φρένο στις ορέξεις των αφεντικών για κέρδη αλλά και για να αποτελέσουμε ένα αντιπαράδειγμα και για άλλες εργαζόμενες/ους, ώστε να καταφέρουμε να υψώσουμε τις φωνές μας ενάντια σε κάθε μικρό ή μεγάλο αφεντικό. Παράλληλα, η δημιουργία αναχώματος σε κάθε κοινωνικό αποκλεισμό όπως οι ρατσιστικές διακρίσεις και οι έμφυλοι διαχωρισμοί είναι υπόθεση όλων μας, ώστε να μην αναβιώσουν συνθήκες απαρτχάιντ τόσο στις γειτονιές μας όσο και ευρύτερα αλλά και να μην αφήσουμε κανένα σεξιστή να αναπαράγει την κυριαρχία της πατριαρχίας πάνω στα σώματά μας. Η ανάδειξη τέτοιων ζητημάτων είναι μια ευκαιρία να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας και να σταθούμε ο ένας δίπλα στην άλλη δημιουργώντας γέφυρες αλληλεγγύης, χτίζοντας κοινότητες αγώνα σε κάθε γειτονιά.

ΤΕΤΑΡΤΗ 24 ΑΠΡΙΛΗ στις 9.30 π.μ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΠΑΤΗΣΙΩΝ 37 στην εργατική διαφορά πρώην εργαζόμενης στην επιχείρηση-κάτεργο “ΦΡΟΥΤΟΠΛΑΝΗΤΕΣ” που διεκδικεί δεδουλευμένα, απλήρωτες υπερωρίες ,προσαυξήσεις Κυριακών και δώρο Πάσχα.

ΚΑΝΕΝΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΚΑΤΕΡΓΟ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝΕΚΤΟ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ

ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ, ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΝΑ ΜΗ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΕΣ

Συνελεύσεις, συλλογικότητες, στέκια, καταλήψεις, ταξικές και φοιτητικές ομάδες από τις ανατολικές και νότιες συνοικίες της Αθήνας

Related Images:

Ούτε στον Υμηττό, ούτε πουθενά

Την Τετάρτη 3/4 το βράδυ περίπου 30 άτομα, ηλικίας μέχρι 20 ετών, επιτεθήκαν σε τέσσερις πακιστανούς πιτσιρικάδες πρόσφυγες που μένουν σε δομή φιλοξενίας στον Υμηττό. Η επίθεση έγινε στο πάρκο Πέτρου και Παύλου του Υμηττού και ήταν τόσο βίαιη που οι τέσσερις χρειάστηκε να μεταφερθούν στο νοσοκομείο. Σαν να μην έφτανε αυτό, το Σάββατο 13/4, γύρω στις 9:30 τ βράδυ, ομάδα 15-20 ατόμων της ίδιας ηλικία εμφανίστηκε έξω από τον ξενώνα με επιθετικές διαθέσεις. Έβριζαν και προκαλούσαν τους πρόσφυγες “να κατέβουν κάτω”, για να διαλυθούν λίγο αργότερα, αφού οι προκλήσεις τους δεν απαντήθηκαν.

Δεν πρόκειται ούτε για συνηθισμένες κόντρες μεταξύ εφήβων, ούτε για “ξεκαθάρισμα λογαριασμών” μεταξύ, υποτίθεται, συμμοριών. Πρόκειται αντίθετα για καθαρό ρατσισμό. Πρόκειται για εκείνο το είδος δηλητηρίου με το οποίο μέρος της ελληνικής κοινωνίας ποτίσει τα νεότερα βλαστάρια της για να τα κάνει να πιστέψουν παραμυθάκια όπως η ανωτερότητα της φυλής και του έθνους τους, η κατωτερότητα όλων των συνομηλίκων τους που δεν διαθέτουν δελτίο ταυτότητας σαν το δικό τους και το δικαίωμά τους για βία και τσαμπουκά, έτσι για να δείξουν σε αυτούς τους “παρείσακτους” ποια πρέπει να είναι η θέση τους. Παρόμοια βίαια περιστατικά είδαμε άλλωστε πρόσφατα να συμβαίνουν σε μια σειρά από άλλα μέρη, από τα νησιά του Αιγαίου, μέχρι την Κόνιτσα και μέχρι τα Βίλια Αττικής.

Εμείς πάλι, κάτοικοι στις ίδιες γειτονιές, γείτονες ανθρώπων από όλες τις γωνιές του κόσμου, ζορισμένοι κι εμείς πότε από το αφεντικό και πότε από την ανεργία, πότε από το βαρετό σχολειό και πότε από το άγχος της επιβίωσης, πότε από τα ενοίκια που πήραν πάλι τον ανήφορο και πότε από την πόλη που μας πνίγει, λέμε ότι τέτοιες συμπεριφορές δεν είναι ανεκτές ούτε στης γειτονιές μας ούτε πουθενά. Θέλουμε γειτονιές και σχολειά ανοιχτά σε όλους και όλες. Θέλουμε οι γειτονίες μας και οι δημόσιοι χώροι τους, οι πλατείες και τα πάρκα τους, να είναι ανοιχτά και ασφαλή για όλους και όλες, χωρίς κανένα χώρο για την άσκηση οποιωνδήποτε εξουσιαστικών, ρατσιστικών και μάτσο συμπεριφορών. Θέλουμε αλβανούς συμμαθητές, σύριες συναδέλφους, αφγανούς γείτονες και πακιστανές δασκάλες. Θέλουμε να είμαστε μαζί με τους μετανάστες και τις μετανάστριες, όχι ως προστάτες ούτε ως καθοδηγητές αλλά ως υποκείμενα που μας ενώνει μαζί τους το κοινό μπούχτισμα γι’ αυτόν τον κόσμο της εκμετάλλευσης και η χαρά της κοινής ζωής πέρα από τα τείχη των κρατών και των συνόρων.

Θέλουμε να το κάνουμε αυτό οικοδομώντας πραγματικές σχέσεις αλληλεγγύης και αγώνα που θα σπανέ το αίσθημα αδυναμίας, φόβου και αποξένωσης. Όλα αυτά δηλαδή που το κράτος και οι ΜΚΟ, ως υπεργολάβοι του, φροντίζουν να τρέφουν και να αναπαράγουν μέσα από τη συστηματική πολιτική διαχείρισης των μεταναστών και των μεταναστριών ως αόρατων, υποταγμένων και ανήμπορων – γι’ αυτό και θεωρούμε ότι η μη δημοσιοποίηση των περιστατικών από τη διοίκηση της ΜΚΟ που διαχειρίζεται τον ξενώνα δεν είναι τυχαία.

Και θέλουμε κλωτσιές στους φασιστές, γιατί με το δικό τους μισός για τον αδύναμο και τον διαφορετικό δεν μας ενώνει τίποτα απολύτως.

Δεν θ’ αφήσουμε το ρατσιστικό μισός να καταστρέφει την πόλη και τη ζωή μας

Κοινότητες αγώνα και αλληλεγγύη ντόπιων και μεταναστών σε κάθε γειτονιά

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 20/4 6:00 μμ ΠΛ. ΥΜΗΤΤΟΥ

Αντιφασίστες αντιφασίστριες από τις ανατολικές συνοικίες της Αθηνάς

Related Images:

Πέμπτη 18/4/2019, 19:30 ΑΣΟΕΕ

Εκδήλωση-ενημέρωση για τις πολύμηνες κινητοποιήσεις του κινήματος των κίτρινων γιλέκων στις γαλλικές πόλεις, μέσα από τη ματιά των γάλλων συντρόφων/ισσών της συλλογικότητας CLASSE, που συμμετείχαν ενεργά στο κίνημα στην Τουλούζη.

Οι αντιστάσεις, οι πολύχρονοι αγώνες και τα πρόσκαιρα κινήματα αποτελούν τη ζωντανή έκφραση της άρνησης της κοινωνικής-ταξικής ειρήνης. Στην Γαλλία, στην Ελλάδα, παντού, αναζητούμε και υπερασπιζόμαστε πρακτικές και προτάγματα που ριζοσπαστικοποιούν τον κοινωνικό ανταγωνισμό, διευρύνουν την κοινωνική του βάση και απελευθερώνουν τις δυνατότητές του: την μαζική οικειοποίηση των δρόμων και των δημόσιων χώρων, την μετατροπή των μητροπολιτικών κέντρων από τουριστικά αξιοθέατα σε πεδία παραγωγής πολιτικής «από τα κάτω», το μπλοκάρισμα της κυκλοφορίας ανθρώπων κι εμπορευμάτων σε κόμβους και εμπορικά κέντρα, τη νομιμοποίηση της κοινωνικής αντιβίας απέναντι στις δυνάμεις καταστολής, τις επιθέσεις σε τράπεζες και εταιρείες, τους εμπρησμούς των διοδίων και των καμερών διαχείρισης της κυκλοφορίας, την υλική αντιπαράθεση και την πολιτική απομόνωση απέναντι στους φασίστες, τη διάχυτη και οριζόντια οργάνωση των αγωνιζόμενων, την άρνηση αναγνώρισης και ανάθεσης του αγώνα σε αριστερούς-δεξιούς εκπροσώπους και διαμεσολαβητές. Στην εποχή της αναβίωσης των κάθε λογής πατριωτισμών και εθνικισμών, συνεχίζουμε να προτάσσουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη των αγωνιζόμενων ανθρώπων και κοινοτήτων πέρα από έθνη, κράτη και τα σύνορα. H ελεύθερη κυκλοφορία των εμπειριών και των αρνήσεών μας, η διαρκής συνέχεια των κοινών μας αγώνων εμπλουτίζουν την συλλογική μας ευφυΐα και δύναμη ώστε όλα πλέον να φαίνονται δυνατά.

Αναρχικές συλλογικότητες από την Αθήνα, σύντροφοι και συντρόφισσες

Related Images: