Για τη σημερινή παρέμβαση στο πρώην ΙΘ Αστυνομικό Τμήμα του Βύρωνα, ενόψει της δίκης των 65 μεταναστών για την εξέγερση του 2013, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας.

Είναι στη γειτονιά σου. Ξέρεις τι γίνεται εκεί μέσα;

Στο πρώην ΙΘ Αστυνομικό Τμήμα του Βύρωνα (Αλλατσατών και Καλλιπόλεως),πλέον στεγάζεται η δευτεροβάθμια επιτροπή για τη χορήγηση ασύλου σε πρόσφυγες, η οποία αποτελεί υπηρεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.Πρόκειται για έναν ακόμη μηχανισμό καταπίεσης της εξουσίας που στοχεύει στον διαχωρισμό του πιο αδύναμου κομματιού των από κάτω της κοινωνίας. Είναι ουσιαστικά ένας σταθμός στο δρόμο για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, αφού οι περιπτώσεις που το άσυλο εγκρίνεται από την εν λόγω επιτροπή είναι από ελάχιστες έως μηδαμινές.

Τι σημαίνει στρατόπεδο συγκέντρωσης;

Σημαίνει σύγχρονο κολαστήριο. Οι συνθήκες κράτησης είναι αποτρόπαιες. Οι φυλακισμένοι μετανάστες στοιβάζονται ανά 20 σε λυόμενα των 10-20 τ.μ. με ένα γέυμα των 25 γρ. την ημέρα. Η περίθαλψη που τους παρέχεται εξαρτάται αποκλειστικά από τη θέληση των φυλάκων και είναι μόνο χάπια depon. Οι κανόνες υγιεινής των ελληνικών στρατοπέδων συγκέντρωσης επιτρέπουν χρήση μιας τουαλέτας ανά 70 άτομα, 1 φορά το 2μηνο ντουζ και 1 φορά το 6μηνο πλύσιμο ρούχων και κουβερτών.

Ακόμη, η αγωνία τους για τη διάρκεια παραμονής τους σ΄αυτό το καθεστώς αυξάνεται καθ’ότι επεκτείνεται συνεχώς η υποτιθέμενη προσωρινή τους κράτηση. Από την αρχική 3μηνη κράτηση, με τις συνεχείς αλλαγές στη νομοθεσία, η ομηρία των ανθρώπων αυτών δείχνει να μην έχει τελειωμό καθότι η κράτησή τους έγινε πλέον αορίστου χρόνου.

Στις 10 Αυγούστου του 2013, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας, με τον ένα χρόνο λειτουργίας του να στιγματίζεται από διαρκή σωματικά και ψυχικά βασανιστήρια, οι μετανάστες εξεγείρονται. Πυρπολούν τα conteiner, επιτίθενται στους δεσμώτες τους με πλαστικά μπουκάλια και χαλίκια, προσπαθούν να σπάσουν τις σιδερένιες πόρτες και τους φράχτες και 10 από αυτούς βρίσκουν προσωρινά το δρόμο της ελευθερίας.

Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι μια μαύρη τρύπα που όποιος πέσει μέσα δεν έχει φωνή, δεν είναι άνθρωπος και όλη του η καθημερινή ζωή-βασανιστήριο μένει επιτηδευμένα στην αφάνεια, με σκοπό την αποφυγή αντιδράσεων, συγκρούσεων και εξεγέρσεων. Με την εξέγερσή τους, οι μετανάστες επέλεξαν να αντισταθούν σε αυτή την πραγματικότητα και να διεκδικήσουν τα αυτονόητα, πέρα από τη θυματοποιημένη νομιμότητα στην οποία τους θέλει βουτηγμένους η αριστερά.

Όμως τα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν προορίζονται μόνο για τους μετανάστες. Κι αν και είναι ακόμα μακρινό, ξέρουμε καλά ότι το βέλος στοχεύει προς εμάς, τους καταπιεσμένους και τους αγωνιζόμενους. Η καπιταλιστική κρίση οδήγησε στη φτωχοποίηση της κοινωνίας, η οποία είναι εντονότερη στο πιο εξαθλιωμένο κομμάτι της, τους μετανάστες. Το κράτος πατώντας σε εθνικιστικά, ρατσιστικά καθώς και ιδεολογήματα ελέγχου και πειθάρχησης μεθόδευσε και μεθοδεύει πέρα από τη βίαιη εκμετάλλευση, την καλά οργανωμένη εξόντωση των μεταναστών – αυτών που περισσεύουν. Το “έργο” ξεκινούν οι παρακρατικοί μηχανισμοί με ρατσιστικά πογκρόμ, ξυλοδαρμούς, μαχαιρώματα, εισβολές σε σπίτια και δολοφονίες και το ολοκληρώνουν κρατικοί μηχανισμοί συλλαμβάνοντάς τους με επιχειρήσεις σκούπες και στοιβάζοντάς τους στα κρατητήρια .

Τη Δευτέρα 3/11 δικάζονται οι 65 μετανάστες που συνελλήφθησαν κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά την εξέγερση. Αρκετοί από αυτούς βρίσκονται προφυλακισμένοι σε φυλακές της επικράτειας ,ενώ άλλοι παραμένουν υπό διοικητική κράτηση ή έχουν απελαθεί.

Απέναντι στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ως ένα ακόμη σύμβολό του,επιλέγουμε να στεκόμαστε δίπλα σε πρόσφυγες και μετανάστες, καθώς το ίδιο το σύστημα που τους φυλακίζει με ή χωρίς συρματοπλέγματα σχεδιάζει και τη δική μας υποταγή. Απέναντι στην εκμετάλλευση και την καταπίεση που επιβάλλουν κράτος και αφεντικά επιλέγουμε να προτάξουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη μας.Δημιουργούμε κοινότητες αγώνα ντόπιων και μεταναστών για να οικοδομήσουμε σχέσεις αλληλεγγύης και να επιτεθούμε μαζί ενάντια σε ότι μας θέλει απομονωμένους και διαχωρισμένους.

 

 

 

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ,

ΝΑ ΧΤΙΣΟΥΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

 

 

ΠΟΡΕΙΑ

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 18.00 πλ.Βικτωρίας

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου, πρωτοδικείο Αθηνών, Δέγλερη (Αλεξάνδρας),9:00 π.μ.

 

Πρωτοβουλία αναρχικών-αντιεξουσιαστών από τους πρόποδες του Υμηττού.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Related Images:

Δ Ι Α Δ Η Λ Ω Σ Η ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα και την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας ΤΕΤΑΡΤΗ 22 ΟΚΤΩΒΡΗ, 6μμ Χαυτεία (Σταδίου & Αιόλου)

synt_drasis_diadilosi_tet_22_10_14

 

Κείμενο των εργαζομένων των κλάδο του εμπορίου:

 

apergia.b

 

 

Related Images:

ΠΕΙΘΑΡΧΗΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟ ΣΤΑΝΙΟ; ΟΥΤΕ ΜΕ ΣΦΑΙΡΕΣ!

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 22/9 μαθητές-τριες από το 1ο-2ο ΓΕΛ και το ΕΠΑΛ Καισαριανής αποφασίζουν να κάνουν κατάληψη ως αντίδραση στο καταπιεστικό και ασφυκτικό σχολικό τους περιβάλλον. Μετά από καταγγελία κάποιου ρουφιάνου, καταφθάνουν 3 περιπολικά και οι μαθητές τρέχουν προς το Σκοπευτήριο ενώ ένας απ’ τους μπάτσους πυροβολεί 3 φορές προς το μέρος τους. Οι μπάτσοι πηδούν μέσα στο προαύλιο και ακινητοποιούν 4 μαθητές σημαδεύοντας τους με τα όπλα τους. Εξαπολύουν βρισιές κι απειλές και δε διστάζουν να τους φορέσουν χειροπέδες. Η «αντιτρομοκρατική» επιχείρηση ολοκληρώνεται όταν οι μαθητές μεταφέρονται στο Α.Τ Καισαριανής, όπου και κρατούνται όλο το βράδυ, χωρίς να τους επιτραπεί να επικοινωνήσουν με κανέναν. Οι μαθητές αφήνονται ελεύθεροι υπό τις απειλές των μπάτσων ώστε να μη μιλήσουν σε κανέναν για τους πυροβολισμούς που δέχτηκαν.

Ο φόβος σπάει. Το πρωί της Τρίτης, οι μαθητές του ΕΠΑΛ και των ΓΕΛ Καισαριανής (καθώς και του 4ου και 5ου ΓΕΛ Βύρωνα) αποφασίζουν να κάνουν κατάληψη για το συγκεκριμένο περιστατικό, καθώς και για «τις φασιστικές συμπεριφορές κάποιων καθηγητών, τις απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής, (..), τα κάγκελα που μας χωρίζουν σαν φυλακισμένους, (…), τις πληρωμές των βιβλίων από τις τσέπες», όπως αναφέρουν οι ίδιοι στην ανακοίνωσή τους. Την Πέμπτη πραγματοποιείται και
πορεία προς το Α.Τ Καισαριανής από μαθητές και αλληλέγγυους των γειτονιών μας.

Καθόλη την διάρκεια των κινητοποιήσεων, οι αγωνιζόμενοι μαθητές έχουν ν’ αντιμετωπίσουν ένα τεράστιο τείχος καχυποψίας και υποτίμησης από τους ίδιους τους καθηγητές τους, διάφορους αγανακτισμένους γονείς και τοπικούς κομματικούς παράγοντες. Όλοι μαζί, σαν μια παρέα δικαστών και εισαγγελέων ζητούν «απτές αποδείξεις και στοιχεία», «ομολογίες και μαρτυρίες» και όταν αυτές διατυπώνονται, αρνούνται να τις ακούσουν και συκοφαντούν τους μαθητές μιλώντας για «φημολογίες». Για 3 συνεχόμενες μέρες, κουνούν απειλητικά το δάχτυλο στους μαθητές που σήκωσαν το κεφάλι, απαξιώνουν πλήρως τις επιλογές τους και κάνουν νουθεσίες για τους «σωστούς τρόπους αντίδρασης». Ουσιαστικά, συντάσσονται με τους μπάτσους που τα βλέπουν «όλα μέλι-γάλα» και αντιμετωπίζουν τον αγώνα των μαθητών σαν μια τεράστια «σκανταλιά» όπου τα πράγματα πρέπει να επανέλθουν γρήγορα στην τάξη τους. Και οι μαθητές με σκυμμένο κεφάλι στις τάξεις τους…Για την ιστορία, ν’ αναφέρουμε ότι ακόμα και ο νέος αριστερός δήμαρχος Καισαριανής Κοντόσταυλος επιστρατεύθηκε ώστε να επιβλέψει την τάξη και να εκτιμήσει την «ορθότητα» των αιτημάτων των μαθητών (!). Το πρωί της Παρασκευής, οι καθηγητές του ΕΠΑΛ παίρνουν τη μοναδική πρωτοβουλία αυτών των ημερών: σπάνε την κατάληψη χωρίς τον παραμικρό διάλογο με τους μαθητές. Βέβαια, πολλοί είναι και οι μαθητές που όλες αυτές τις μέρες παρακολουθούν παθητικά τις εξελίξεις χωρίς να τους αγγίζει τίποτα. 3 σφαίρες ενάντια σε συμμαθητές τους, αυταρχισμός και συκοφαντίες από τους καθηγητές και άλλα πολλά δεν στέκονται ικανά να τους ταρακουνήσουν και να τους ξυπνήσουν από
τον λήθαργο. Το γνωρίζουμε, δεν εκπλησσόμαστε: το σχολείο είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας. Εκεί μέσα εκπαιδευόμαστε στον καθημερινό ανταγωνισμό, στον ατομισμό, την ιεραρχία.

«Η μεγαλύτερη απειλή για το ανθρώπινο είδος είναι το παγκόσμιο μονοπώλιο της κυριαρχίας πάνω στα μυαλά των ανθρώπων»

Οι πυροβολισμοί σε μαθητές δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό, ούτε απλή αυθαιρεσία κάποιων μπάτσων. Τα όπλα των μπάτσων οπλίζονται από το δόγμα της ησυχίας/τάξης/ασφάλειας που πρέπει κυριαρχήσει σ’ όλη την κοινωνία ώστε να πειθαρχούμε και να υπακούμε αδιαμαρτύρηταστις εντολές των «από πάνω». με σφαίρες! Πολύ περισσότερο στο σύγχρονο σχολείο που αποτελεί το εκκολαπτήριο των πειθήνιων και αναλώσιμων εργαζομένων του αύριο. Δε χρειαζόμασταν τράπεζες θεμάτων και εξετάσεις από την 1η Λυκείου για να το διαπιστώσουμε. Το σχολείο ανέκαθενπροωθούσε τη στείρα και κατακερματισμένη γνώση, την αδράνεια και την υπακοή στην «αυθεντία» του καθηγητή, την εμπέδωση του ελέγχου και της καταστολής μέσω της διαδικασίας των εξετάσεων και την απειλή της τιμωρίας, αντίστοιχα. Ο μαθητής πρέπει να μαθαίνει να πειθαρχεί και να σκύβει το κεφάλι, όπως θα κληθεί να κάνει κι αύριο στο χώρο εργασίας του. Πρέπει να μένει απαθής και να κοιτάει «τη δουλειά του» απαξιώνοντας κάθε προσπάθεια συλλογικής αντίστασης. Σήμερα είναι οι καταλήψεις που τον εμποδίζουν να πετύχει στις εξετάσεις, αύριο θα ‘ναι κάποια απεργία που θα του στερεί το μεροκάματο. Πρέπει, λοιπόν, να συνηθίσει στις επιστρατεύσεις απεργών, στις συλλήψεις διαδηλωτών, στα μαχαίρια των φασιστών, στον ανταγωνισμό, το γλείψιμο, τον ατομισμό. Και κάπως έτσι η κοινωνία μας αρχίζει να βρωμά φασισμό όπου ο έλεγχος και η πειθάρχηση μας πρέπει να θεωρούνται αυτονόητα. Ήδη το αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ προωθεί ολοήμερες περιπολίες μπάτσων γύρω από σχολικά συγκροτήματα, δημόσιους χώρους, πάρκα και πλατείες ώστε να συνηθίσουμε την παρουσία της αστυνομίας σε κάθε στιγμή της ζωής μας: στο σχολείο, στη δουλειά μας, στη βόλτα μας, στη διασκέδασή μας. Ώστε να μας τρομοκρατούν καθημερινά και να αντιμετωπίζουν «παραβατικές συμπεριφορές» όπως μαθητικές καταλήψεις, συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις για όσα μας πνίγουν και μας αδικούν. Θα το ανεχτούμε;

Δε μπορούμε να περιμένουμε οι σφαίρες να βρουν τον στόχο τους για να αντιδράσουμε. Δε μπορούμε να θεωρούμε ότι η κρατική καταστολή, η αδικία, η φτώχεια, ο ρατσισμός είναι τα αυτονόητα που πρέπει να καταπιούμε αμάσητα. Δεν μπορούμε να πειθαρχήσουμε στο συνεχές άγχος, στους εξοντωτικούς ρυθμούς ζωής, στην αδράνεια και τον φόβο που θέλουν να μας επιβάλλουν. Δε μπορούμε να θεωρούμαστε παράνομοι όταν αγωνιζόμαστε, κάνουμε καταλήψεις και διαδηλώσεις, όταν έχουμε όλα τα δίκια για να κάνουμε τον κόσμο άνω-κάτω! Μέσα κι έξω από τα σχολεία, στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές μας να αναπτύξουμε τις συλλογικές μας αντιστάσεις με όπλο την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση. Να υπερασπιστούμε τα όνειρα και τις ανάγκες μας και να μην στριμωχνόμαστε σ’ αυτά που μας παραχωρούν ως ελεημοσύνη. Να διδάξουμε το μάθημα της συλλογικής διεκδίκησης, της ανυπακοής, της απειθαρχίας, της ελευθερίας. Η κοινωνία που ζούμε χρειάζεται αυτό το μάθημα όσο κανένα άλλο…

ΜΠΑΤΣΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ
ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ

Πρωτοβουλία αναρχικών-αντιεξουσιαστών
από τους πρόποδες του Υμηττού.

Related Images:

Βύρωνας : Κείμενο (α)ναληψης ευθύνης και φωτογραφίες από τη νέα κατάληψη.

Αναδημοσίευση από: https://athens.indymedia.org/

 

(Α)ΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ

Το 2005 στο πλαίσιο της ανάπλασης του πάρκου της Ανάληψης, στο Βύρωνα, χτίστηκε το Αναψυκτήριο με σκοπό την εμπορική εκμετάλλευση του. Το χώρο διαχειρίστηκε για κάποια χρόνια ιδιώτης με τις πλάτες της Δημοτικής αρχής.

Μετά το τέλος της σύμβασης η νέα δημοπράτηση πάγωσε από τους αγώνες των κατοίκων των γειτονιών. Σκοπός μας είναι να το απελευθερώσουμε και από την εμπορευματοποίηση και από την εγκατάλειψη. Μετατρέπουμε, λοιπόν, το κτίριο σε χώρο αντίστασης, συνάντησης, έκφρασης, δημιουργίας και κοινωνικής αντεπίθεσης.

10,100,1000άδες ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Η κατάληψη είναι για εμάς ένα εργαλείο αγώνα απέναντι στο σύγχρονο  ολοκληρωτισμό. Καθημερινά, η καταστολή σε όλους τους τομείς της ζωής μας κλιμακώνεται, η ανθρώπινη ύπαρξη εκμηδενίζεται, η ατομική και η συλλογική έκφραση στραγγαλίζονται .Σε μια περίοδο που καταλήψεις, στέκια και κοινωνικοί χώροι δέχονται σφοδρή επίθεση, η αντίσταση οφείλει να θεριεύει.

Με σκοπό τη αντιπληροφόρηση και τη πρόταξη του αναρχικού λόγου προς τη τοπική κοινωνία ανοίγουμε το πρώην Αναψυκτήριο της Ανάληψης ως ορμητήριο κοινών αγώνων. Λειτουργούμε το χώρο οριζόντια, αντιιεραρχικά, πολύμορφα, ενάντια στη λογική του κέρδους, ενάντια σε κάθε είδους φασιστική νοοτροπία, σεβόμενοι τόσο την ατομική πρωτοβουλία όσο και τη συλλογική, με βάση τη θεμελιακή αντίθεση μας στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Δημιουργούμε συνελεύσεις και ομάδες, κομμάτια του πολύμορφου αγώνα για τη κοινωνική απελευθέρωση, προωθώντας την ατομική ολοκλήρωση μέσα από συλλογικές διαδικασίες, βασισμένες στη αλληλεγγύη και τον αλληλοσεβασμό.

Στεκόμαστε απέναντι σε οποιαδήποτε πολιτική δύναμη που μιλάει στο όνομα της κοινωνίας χωρίς αυτήν. Ενάντια σε προσδοκίες έλευσης Σωτήρων και λογικές ανάθεσης εξουσιών διαχωρίζουμε τη θέση μας απο την αντιπροσώπευση και προτάσσουμε τους ακηδεμόνευτους αγώνες.

Δε τσιμπάμε -με άλλα λόγια- με τα «επαναστατικά» προγράμματα τα οποία εξαγγέλλει η καθεστωτική αριστερά με στόχο, όπως λένε, τη μεταρρύθμιση του κράτους και το μετασχηματισμό του οικονομικού συστήματος σε κάτι το ανθρώπινο. Καθώς στη ουσία το μόνο που αλλάζει είναι οι διαχειριστές της εξουσίας, η εικόνα της μελλοντικής κοινωνίας που πλασάρουν οι νέοι «Μεσσίες» μόνο ψεύτικη μπορεί να είναι: το τραπεζικό σύστημα, η οικονομική ελίτ και οι επιχειρήσεις θα έχουν το πρώτο και το τελευταίο λόγο, οι φυλακές, η καταστολή, ο έλεγχος και η εκμετάλλευση θα παραμένουν.

Η ΕΠΑΝΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ …

Related Images:

Κείμενο Συλληφθέντων Κερατσινίου

Την Πέμπτη 18/9/2014 βρεθήκαμε στους δρόμους του Κερατσινίου, ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά. Ήμερα μνήμης και αγώνα ενάντια στον φασισμό. Κατεβήκαμε στον δρόμο συνειδητά και οργανωμένα – σε μπλοκ με πανό και περιφρουρήσεις-  υπερασπιζόμενοι, για ακόμη μια φορά, τις συλλογικές μας αποφάσεις, δηλαδή αυτοοργανωμένα δίχως κομματικές διαμεσολαβήσεις.

Ενώ η πορεία των χιλιάδων αντιφασιστών βάδιζε στους δρόμους του Κερατσινίου, το μπλοκ των αυτοοργανωμένων συλλογικοτήτων δέχτηκε την επίθεση των δυνάμεων καταστολής, χωρίζοντάς το ουσιαστικά σε 2 κομμάτια. Ο συγκεντρωμένος κόσμος δεν πτοήθηκε συνεχίζοντας δυναμικά με συνθήματα και παλμό υπερασπίζοντας την παρουσία του στο δρόμο, με σκοπό να ενωθεί και πάλι με το κυρίως σώμα της πορείας. Σταθήκαμε αξιοπρεπώς απέναντι στις πολυάριθμες δυνάμεις των ΜΑΤ  που πλεύρισαν ασφυκτικά προκαλώντας διαρκώς, μέχρι την ολομέτωπη, πλέον, επίθεση που δεχτήκαμε λίγα λεπτά αργότερα.

Δακρυγόνα, ξυλοδαρμοί, εξύβριση, κατέληξαν σε δεκάδες προσαγωγές στο σωρό που οδηγήθηκαν με το γνωστό πλέον χολιγουντιανό τρόπο στη ΓΑΔΑ.

Μετά από αρκετές ώρες παραμονής εκεί μας ανακοινώνεται πως 64 από αυτές έχουν μετατραπεί σε συλλήψεις (61 πλημμεληματικού χαρακτήρα και 3 κακουργηματικού). Η τυχαία επιλογή και το ανυπόστατο των κατηγοριών  φαίνεται εξόφθαλμα από το ότι άτομα που προσήχθησαν σε διαφορετικό σημείο έχουν ενταχθεί σε κοινές ομάδες κατηγοριών, χωρίς κανένα στοιχείο απέναντί τους.

Ο ψυχολογικός πόλεμος, οι τραμπουκισμοί σε συντρόφους , οι ατελείωτες ώρες κωλυσιεργίας  των διαδικασιών, η απαγόρευση της επικοινωνίας με τους δικηγόρους και πολλές άλλες παρατυπίες ούτε μας λύγισαν, ούτε μας ξάφνιασαν.

Δε μας λύγισαν γιατί το δυνατότερο όπλο μας είναι οι δεσμοί συντροφικότητας και αλληλεγγύης , που ισχυροποιήθηκαν αυτές τις δύο μέρες που βρεθήκαμε όμηροι στα χέρια του κράτους, καθώς είχαμε ο ένας τον άλλο και όλοι μαζί τους δεκάδες αλληλέγγυους που με τα συνθήματα και τις υψωμένες γροθιές εκμηδένιζαν τους τοίχους και τους μπάτσους που μας χώριζαν.

Δε μας ξάφνιασαν, καθώς γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο φασισμός δεν εμφανίστηκε ξαφνικά με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ούτε φυσικά και τελείωσε με τις θεαματικές συλλήψεις των χρυσαυγιτών από το “αντιφασιστικό” κράτος.

Η ουσία και τα περιεχόμενά του, άλλωστε μας είναι ξεκάθαρα μέσα από αναρίθμητες περιπτώσεις, όπως ο βασανισμός των 15 αντιφασιστών της μοτοπορείας, τα καθημερινά πογκρόμ  μεταναστών και ρομά στους δρόμους των μητροπόλεων καθώς και οι εκατοντάδες  δολοφονίες και βασανισμοί τους σε Α.Τ. και στρατόπεδα συγκέντρωσης, η δημόσια διαπόμπευση οροθετικών, η  ποινικοποίηση κάθε ριζοσπαστικής αντίληψης.

Για εμάς ο πόλεμος ενάντια στον φασισμό δεν τελειώνει με μία διαδήλωση, ούτε περιορίζεται σε καταγγελτικές δηλώσεις. Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι και θα πρέπει να παραμείνει διαρκής, ολομέτωπος μέσα σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας. Στις σχέσεις, στα σχολεία, στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας,  ο φασισμός αντιμετωπίζεται συλλογικά και αδιαμεσολάβητα  μέχρι την οριστική εξάλειψή του.

 

ΝΑ ΣΥΝΤΡΙΨΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΡΕΦΕΙ

 

ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 2/10 ΣΤΗ 1μμ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ

 

 

Συνέλευση συλληφθέντων της αντιφασιστικής πορείας στις 18/9/2014 στο Κερατσίνι

Related Images: