Με αφορμή τον αναβρασμό που επικρατεί στην παιδεία, πραγματοποιήθηκαν παρεμβάσεις στα σχολεία των περιοχών μας με το μοίρασμα του παρακάτω κειμένου:
Λοιπόν, η φάση έχει κάπως έτσι…
Εδώ και κάμποσο καιρό ακούς για την περιβόητη κρίση που μαστίζει την ελληνική κοινωνία και την οικογένειά σου. Δουλειές χάνονται, μισθοί μειώνονται, συντάξεις κόβονται. Και μπορεί να σκέφτεσαι :τι με νοιάζει εμένα; Εσύ έχεις ν’αντιμετωπίσεις μια ανιαρή και βάρβαρη καθημερινότητα στο δικό σου σχολικό μικρόκοσμο. Τα πράγματα, όμως, δεν είναι ξέχωρα και ποτέ δεν ήταν. Γιατί αυτή η κρίση που όλο συζητιέται δεν αφορά απλώς την «ελληνική οικονομία», αλλά ολόκληρο το υπάρχον σύστημα που προκειμένου να εξελιχθεί και να συνεχίσει να μας εκμεταλλεύεται, πραγματοποιεί αλλαγές και χτυπά όλους τους τομείς. Και έξω από όλα αυτά δε θα μπορούσε να βρίσκεται ούτε το σχολείο. Ήδη στην ατζέντα της υπουργού Παιδείας Α.Διαμαντοπούλου παρελαύνει μια σειρά μεταρρυθμίσεων που αφορούν την εκπαίδευση, από το νηπιαγωγείο μέχρι το πανεπιστήμιο, και στόχο έχουν να σε μετατρέψουν σ’ ένα καλοκουρδισμένο ρομποτάκι που θα λειτουργεί δουλικά στις επιταγές της αγοράς και ταυτόχρονα να εντείνουν τους ταξικούς αποκλεισμούς.
——————————————————————————————————————————————————————————
Και για να μπούμε στο θέμα: ένας απ’ τους προγραμματισμούς τους είναι οι συγχωνεύσεις των σχολείων. Πρακτικά τι σημαίνει αυτό; Αίθουσες όπου θα στοιβάζονται 30 μαθητές-ριες, καθηγητές στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού και ένα μάθημα που θα περιορίζεται ακόμα περισσότερο στην επιβολή της τάξης και της πειθαρχίας και στον βομβαρδισμό του μυαλού σου με σκόρπιες, άχρηστες επί τω πλείστον πληροφορίες. Και επειδή το ξεφύλλισμα των βιβλίων σημαίνει χρόνο και χρήμα για το κράτος, ξεκίνα τη χρονιά σου με χιλιάδες φωτοτυπίες και δύο dvd ώστε να αποχαυνώνεσαι ακόμα περισσότερο μπροστά σε μια οθόνη υπολογιστή. Βέβαια, αν επιμένεις στην πολυτέλεια του βιβλίου, μπορείς να ζητήσεις και λίγα χρήματα απ’τους γονείς σου για τη σημερινή «δημόσια και δωρεάν παιδεία». Και αφού σ’αυτή την κοινωνία ο ελεύθερος χρόνος σου θεωρείται πολυτέλεια, είπαν να περάσουν και μια αύξηση των διδακτικών ωρών (λες και δεν σου’φταναν οι άπειρες φροντιστηριακές ώρες) προκειμένου ν’αξιοποιηθεί πιο «εποικοδομητικά» και να μπεις σιγά-σιγά στο ρόλο του εντατικοποιημένου εργαζόμενου-δούλου που θα σε θέλουν αύριο. Όμως, μην ανησυχείς. Αν νιώσεις ότι αρχίζεις να τα παίζεις ή ακόμη χειρότερα αν νιώσεις επιτέλους την ανάγκη να αντιδράσεις, θα’ναι εκεί για σένα «μονάδες ψυχολογικής υποστήριξης» του ΟΚΑΝΑ(Οργανισμός Κατά των Ναρκωτικών!) πρόθυμες να καταστείλουν την όποια «παρεκκλίνουσα» και «παραβατική» σου συμπεριφορά.
