Σε μια συγκυρία που οι οσμές ολοκληρωτισμού τείνουν να προκαλέσουν κοινωνική ασφυξία μέσα από μια σειρά κατασταλτικών μεθοδεύσεων σε αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας(εκκενώσεις καταλήψεων, επιστράτευση απεργών εργαζομένων, δολοφονίες μεταναστών με πλήρη θεσμική κάλυψη, βασανισμούς συλληφθέντων κ.α), η συνεργασία των κρατικών μηχανισμών με τις φασιστικές ορδές δεν μας προκαλούν καμία έκπληξη. Αντίθετα, επιβεβαιώνουν την κατεύθυνση φασιστικοποίησης σύσσωμου του καθεστώτος σε επίπεδο πολιτικό και θεσμικό, κατασταλτικό και νομικό που αποσκοπεί αφενός στην τρομοκράτηση και την πειθάρχηση των πληττόμενων κοινωνικών στρωμάτων από τις πολιτικές αφαίμαξης και λεηλασίας του τρικομματικού συνασπισμού και αφετέρου στην παρανομοποίηση και την κατασταλτική συντριβή των εστιών αντίστασης και αγώνα, των αγωνιζόμενων ανθρώπων.
Έτσι, το βράδυ της 2 Φεβρουαρίου στη γειτονιά του Ζωγράφου εξελίχθηκε ακόμα μια κατασταλτική επιχείρηση με λίγο διαφορετική σκηνοθεσία από αυτές που είδαμε το τελευταίο διάστημα ενάντια σε κατειλημμένα και αυτοοργανωμένα εγχειρήματα. Μια ομάδα 15 ατόμων έσπασε την τζαμαρία της εισόδου του Αυτοδιαχειριζόμενου Κοινωνικού Χώρου Μπερντέ στα Ιλίσια ενώ λίγο μετά επιχείρησε, αποτυχημένα, να επιτεθεί στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο της Βίλας Ζωγράφου ενώ στον χώρο πραγματοποιούταν εκδήλωση οικονομικής ενίσχυσης διωκόμενων αγωνιστών.
Παρά την καταδίωξη των φασιστών από την οργανωμένη περιφρούρηση του χώρου, ο «επίσημος» κατασταλτικός βραχίονας του ελληνικού κράτους ανέλαβε τον ρόλο τρομοκράτησης των αγωνιζόμενων και των αλληλέγγυων που έσπευσαν στην κατάληψη προσπαθώντας να εγκλωβίσει την συγκέντρωση τους στο εσωτερικό του κατειλημμένου χώρου. Η αποτυχημένη απόπειρα των μπάτσων οφείλεται στην άμεση αντίδραση των αλληλέγγυων από του Ζωγράφου και τις γύρω γειτονιές καθώς και μεγάλου κομματιού της γειτονιάς που ενεργοποιήθηκε άμεσα απέναντι στην τρομοκρατική επίδειξη ισχύος εκατοντάδων ένστολων δολοφόνων που περικύκλωσαν την κατάληψη. Η «φουσκωμένη» συγκέντρωση των 300 και πλέον αλληλέγγυων έξω από την κεντρική πύλη του χώρου αποτέλεσε το φυσικό και το πολιτικό ανάχωμα στις μεθοδεύσεις των μπάτσων. Ταυτόχρονα, όσο περνούσε ο χρόνος ξεδιπλωνόταν και η γελοιότητα των κρατικών μηχανισμών που έστησαν άλλη μια θεαματική επιχείρηση για να περιμαζέψουν ότι απέμεινε από την αποτυχημένη επιχείρηση των ομοϊδεατών (ίσως και συναδέλφων) τους λίγη ώρα πριν: 2 στραπατσαρισμένα μηχανάκια!
Οι απαντήσεις μας απέναντι στις κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις στις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους, απέναντι στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό που ορθώνεται μπροστά μας θα συνεχίσουν να δίνονται καθημερινά, αποφασιστικά, συλλογικά και αλληλέγγυα. Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι χώροι είναι εστίες αγώνα και ελευθερίας, είναι αναπόσπαστα κομμάτια των κοινωνικών/ταξικών αγώνων, είναι ζωντανά κύτταρα του κόσμου που χτίζουμε καθημερινά. Είναι κομμάτια του συλλογικού μας εαυτού. Και ως τέτοια θα τα υπερασπιστούμε.