Το πρωί του Σαββάτου 17/12, 150 συντρόφισσες και σύντροφοι, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στα γραφεία του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (Ι.Ο.Μ.) στην οδό Δωδεκανήσου στον Άλιμο, γράφοτνας συνθήματα στο κυρίως κτίριο, σε ένα παράρτημα απέναντι και στα οχήματα του οργανισμού και γεμίζοντας με χρώματα την πρόσοψη του κτιρίου.
Η παρέμβαση είχε τη μορφή διαδήλωσης στην περιοχή με παλμό, συνθήματα, τρικάκια και μοίρασμα κειμένων.
Ακολουθεί το κείμενο της διαδήλωσης-παρέμβασης:
Δ.Ο.Μ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, ΑΠΕΛΑΣΕΙΣ, ΘΕΣΜΙΚΟΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ
1. Ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ) ιδρύθηκε το 1951 και αυτοχαρακτηρίζεται ως ο κορυφαίος οργανισμός στον τομέα της μετανάστευσης ενώ συνεργάζεται στενά με (δια) κυβερνητικούς και «μη κυβερνητικούς» οργανισμούς. Ιδρύθηκε ως διακυβερνητική επιτροπή για τη μετανάστευση στην Ευρώπη, όμως, από το 1989 και έπειτα μετονομάστηκε σε Διεθνή Οργανισμό για την Μετανάστευση υπό την αιγίδα του ΟΗΕ με τη συμμετοχή 155 κρατών, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα. Πρόσφατα, ο ρόλος του ΔΟΜ αναβαθμίστηκε με τυμπανοκρουσίες και εντάχθηκε επισήμως στον ΟΗΕ αποκτώντας επιπλέον αρμοδιότητες στην υλοποίηση των διεθνών αντιμεταναστευτικών πολιτικών. Ο ΔΟΜ αποτελεί τον οργανισμό εκείνον που μαζί με άλλους «ειδικούς» της Ευρώπης-φρούριο και της «παγκόσμιας ασφάλειας» (EUROPOL, FRONTEX, Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή & Ακτοφυλακή, Ύπατη Αρμοστεία ΟΗΕ, Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ασύλου) εκτελούν την πολιτική των κλειστών ή σφιχτά ελεγχόμενων συνόρων, των απελάσεων και του εγκλεισμού σε στρατόπεδα.
Οι αντιμεταναστευτικές αυτές πολιτικές αποτελούν κομμάτι των ευρύτερων κυριαρχικών επιλογών. Τα ευρωπαϊκά κράτη και οι παγκόσμιοι διακρατικοί και στρατιωτικοί σχηματισμοί με τις πολεμικές επιχειρήσεις και την οικονoμική λεηλασία των κοινωνιών σε διάφορες περιοχές του πλανήτη αφού πρώτα εξαναγκάσουν ολόκληρους πληθυσμούς σε μετανάστευση, όσους δεν καταφέρουν να τους εξοντώσουν και να τους φυλακίσουν ως περισσευούμενους, τους χρησιμοποιούν σε δεύτερο χρόνο ως φθηνό και αναλώσιμο ανθρώπινο κεφάλαιο στα κάτεργα. Η παρανομοποίηση και η εγκληματοποίηση των μεταναστών, μια διαδικασία που αποφέρει συνολικότερα την υποτίμηση της εργασίας αλλά και επιτείνει τις ρατσιστικές αντιδράσεις στις «χώρες υποδοχής», προϋποθέτει όχι μόνο την κρατική επιθετικότητα αλλά και την κατ’ επίφαση ανθρωπιστική διαχείρισή τους. Γι΄αυτό και οργανισμοί όπως ο ΔΟΜ, μαζί με πλήθος άλλων θεσμικών εργαλείων που έχουν στα χέρια τους τα κράτη και τα αφεντικά (ΜΚΟ, ΜΜΕ κ.α), αποτελούν τους ιδανικούς εκείνους μηχανισμούς για τον εξωραϊσμό της βαρβαρότητας της κυριαρχίας. Γιατί είναι σε θέση να βαφτίσουν ως επαναπατρισμούς τις απελάσεις με άλλα μέσα, γιατί είναι σε θέση να νοηματοδοτούν ως προγράμματα πρόνοιας και ανθρωπισμού τα προγράμματα εγκλεισμού. Γιατί είναι σε θέση να ονομάζουν οικειοθελείς τις «επαναπροωθήσεις» μεταναστών που είναι αποτέλεσμα των διαχρονικών πολιτικών εγκλωβισμού, εκφοβισμού και εγκληματοποίησής τους.
2. Ο συγκεκριμένος οργανισμός εμφανίζεται με ανθρωπιστικό προσωπείο με κάποιες από τις βασικές του δραστηριότητες να’ ναι η διανομή ειδών 1ης ανάγκης στα κέντρα συγκέντρωσης των μεταναστών, η παροχή νομικής βοήθειας και η συμμετοχή σε «διασυνοριακές, διεπιστημονικές συναντήσεις» έναντι στη σωματεμπορία ανθρώπων. Επιπλέον, συμμετέχει στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης από την Ιταλία και την Ελλάδα στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες αποτελώντας βασικό έταιρο του προγράμματος από το 2011, έχοντας τσεπώσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Παράλληλα με αυτό το προφίλ, αναλαμβάνει και πιο χοντρές δουλειές όπως η υποτιθέμενη εθελοντική επιστροφή των μεταναστών-στριών στις χώρες προέλευσής τους. Όμως, πόσο εθελοντική είναι αυτή η επιστροφή; Οι μετανάστες-στριες αφού έχουν πληρώσει ό,τι έχουν και δεν έχουν σε διακινητές, έχουν ρισκάρει τη ζωή τους για να φύγουν από τις χώρες τους, αφού περάσουν από σύνορα που φυλάσσουν στρατοί, φράχτες και φρεγάτες του ΝΑΤΟ, εγκλείονται σε στρατοπεδικούς χώρους μένοντας εγκλωβισμένοι-ες για μήνες ολόκληρους σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης, γιατί μόνο έτσι θα εξεταστεί το αίτημά τους για άσυλο. Αυτός είναι ο μονόδρομος τον οποίο η ανθρωπιστική-αντιμεταναστευτική πολιτική που υπηρετεί ο ΔΟΜ βαφτίζει εθελούσιο επαναπατρισμό πλάι φυσικά στις «νόμιμες» απελάσεις. Είναι φανερό ότι τόσο στη μια όσο και στην άλλη περίπτωση, πρόκειται για έναν αλληλοτροφοδοτούμενο εξαναγκασμό επιστροφής, ο ένας με ψυχολογικούς όρους και ο άλλος με βίαια μέσα. Οι μετανάστες εξαναγκάζονται να επιστρέψουν στις χώρες από όπου επέλεξαν ή αναγκάστηκαν να ξεφύγουν, μιας και κρίνονται «άχρηστοι» και ανεπιθύμητοι για τα «φιλάνθρωπα» δυτικά κράτη. Την ίδια στιγμή, η στρατηγική αυτή λειτουργεί ως φόβητρο ώστε να πειθαρχήσουν όσοι-ες μετανάστες-στριες μείνουν τελικά στις χώρες «υποδοχής».
Η υποκρισία του ΔΟΜ όμως δεν εξαντλείται στα παραπάνω. Ξεκινά από το καταστατικό του που «αναγνωρίζει το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας» και φτάνει στο σημείο να ονομάζει τους μετανάστες «ωφελούμενους» των προγραμμάτων του. Εννοώντας προφανώς «ελεύθερη» την μετακίνηση που οδηγεί στη σύγχρονη δουλεία των δυτικών μητροπόλεων και στα στρατόπεδα «φιλοξενίας» ή εγκλεισμού. Και ωφέλεια την επιστροφή στις ρημαγμένες χώρες τους. Ο έντεχνος αυτός αποπροσανατολισμός που υλοποιεί ο ΔΟΜ είναι κάτι που με ιδιαίτερο ζήλο προωθεί η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η οποία δείχνει να επενδύει στο ιδεολογικό και υλικό έργο (και «εμπειρία») του συγκεκριμένου οργανισμού σε μια προσπάθεια να υλοποιηθούν όλες οι προβλεπόμενες αντιμεταναστευτικές πολιτικές και διεθνείς συμφωνίες με το απαραίτητο ανθρωπιστικό περιτύλιγμα. Ο « ανθρωπισμός» του κάθε ΔΟΜ είναι η απαραίτητη συνταγή κοινωνικής συναίνεσης στα σχέδια αστυνομικο-στρατιωτικής διαχείρισης των μεταναστών και ενσωμάτωσης κάθε διαφορετικής φωνής έναντι σε αυτά.
3. Στις 27 Μαϊου 2016 υπεγράφη συμφωνία του Υπουργείου ΠΡΟ.ΠΟ και του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (ΔΟΜ) για την «διευκόλυνση των διαδικασιών επιστροφής και την στήριξη των μέτρων επανένταξης» πάνω από 20.000 μεταναστών στις «χώρες καταγωγής» τους για τα επόμενα 3 χρόνια. Μέσα από αυτή τη συμφωνία είναι ξεκάθαρη η πολιτική που θα ακολουθήσει το ελληνικό κράτος την επόμενη περίοδο μετά και την πρόσφατη νομοθετική αλλαγή στη σύνθεση των επιτροπών ασύλου οι οποίες στελεχώθηκαν από δικαστικούς για να είναι απολύτως ελεγχόμενη η παροχή ασύλου σε συγκεκριμένες κατηγορίες αιτούντων. Όσοι δεν καταφέρουν να περάσουν αυτές τις επιτροπές, τους περιμένει η αναγκαστική επιστροφή και ο μηχανισμός που μπορεί ως τώρα να προχωρήσει σε μαζικές επαναπροωθήσεις είναι ο ΔΟΜ. Η οικονομική διάσταση αυτής της συμφωνίας (11.000.000 ευρώ ανά έτος για τα επόμενα 3 χρόνια) επιβεβαιώνει ότι το ελληνικό κράτος το επόμενο διάστημα θα γίνει σημείο διαχείρισης της κυρίαρχης αντιμεταναστευτικής πολιτικής.
Continue reading Παρέμβαση στον Δ.Ο.Μ. (Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης) →
Related Images:
