ΠΟΡΕΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ – ΑΛΣΟΣ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ, 04/07, 18:00
Ως μαθητ@ και φοιτητ@, απ’ την αρχή των σχολικών μας χρόνων έχουμε έρθει αντιμέτωπ@ με ένα εκπαιδευτικό σύστημα που αναπαράγει τις ίδιες αξίες/τα ίδια προβλήματα της σάπιας εξουσιαστικής, καπιταλιστικής και πατριαρχικής κοινωνίας στην οποία ζούμε. Έχοντας ήδη υποστεί για χρόνια το καταναγκαστικό σύστημα εκπαίδευσης που προσπαθεί να εμφυσήσει μέσα μας αισθήματα ανταγωνισμού και βαθμοθηρίας,να μας κατατατάξει, να μας πειθαρχήσει και διαχωρίσει ανάλογα με την τάξη και το φύλο μας και να μας υποβάλλει σε ατελείωτο διάβασμα λόγω του εξετασιοκεντρικού του χαρακτήρα, το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο Κεραμέως, σε συνδυασμό με το προηγούμενο που ψηφίστηκε τον Φεβρουάριο και το νομοσχέδιο σε σχέση με τις πορείες που τίθεται σε ψήφιση, αυξάνει την καταπίεση τη στιγμή που οι οικονομικές και κοινωνικοπολιτικές συνθήκες στις οποίες ζούμε, είναι ήδη πολύ δύσκολες.
Πλέον με τον νόμο Κεραμέως τα εξεταζόμενα μαθήματα στα γυμνάσια αυξάνονται από 4 σε 7, αυξάνεται ο ελάχιστος βαθμός προαγωγής του μέσο υ όρου στα λύκεια από 9.5 σε 10, βάσει των παραπάνω οδηγούμαστε σε περαιτέρω εντατικοποίηση της μαθητικής μας ζωής. Στη συνέχεια, επαναφέρεται ο θεσμός της τράπεζας θεμάτων (ένα σύστημα επιλογής θεμάτων για τις ενδοσχολικές εξετάσεις, κατά το οποίο τα θέματα επιλέγονται τυχαία από μια γκάμα θεμάτων που έχουν προτείνει καθηγητ@ από μια ευρύτερη περιοχή). Αυτά τα θέματα αυξημένης δυσκολίας δημιουργούν πρωτοφανείς δυσκολίες αφού δύναται να πέσει ένα θέμα το οποίο τα μαθητά ενός σχολείου δεν έχουν διδαχθεί. Τελευταία φορά που εφαρμόστηκε τα αποτελέσματα ήταν ολέθρια με τεράστιο αριθμό μαθητ(ρι)ων να κόβονται). Σε συνάρτηση με την τράπεζα, η προσμέτρηση κατά 10% του βαθμού των τάξεων του λυκείου (2% της α’, 3% της β’, και 5% της γ’ λυκείου) καθιστά το σχολείο έναν εξεταστικό εφιάλτη στον οποίο κάθε μαθητ@ θα πρέπει να είναι 100% αφοσιωμέν@ για 3 χρόνια ώστε να έχει το μέγιστο δυνατό βαθμό. Έτσι λοιπόν, γίνεται έκδηλη η ανάγκη για όλο και περισσότερη φροντιστηριακη υποστήριξη, με αποτέλεσμα την όξυνση των ταξικων φραγμων στην εκπαίδευση καθώς και τον περιορισμό ή και την παράβλεψη των οποιων άλλων προσωπικών μας αναγκών (ελεύθερος χρόνος) προκειμένου να ανταπεξέλθουμε στις απαιτήσεις του εξετασιοκεντρικού χαρακτήρα του σχολειου.
Μαζί με όλα τα άλλα, επιστρέφει και ο χουντικός θεσμός της διαγωγής, η οποία θα αναγράφεται στο εθνικό απολυτήριο και θα κρίνεται από τ@ διευθυντ@ και τον σύλλογο διδασκόντων για τη συμπεριφορά μέσα ΚΑΙ ΕΞΩ από το πλαίσιο του σχολείου. Στο νέο καθεστώς πειθάρχησης έρχεται να συμβάλλει και η επιστροφή των πολυήμερων αποβολών (3, 4, 5 μερες).
Εξίσου προβληματική είναι και η εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Λόγω του ότι η χρηματοδότηση του σχολικού ιδρύματος θα έγκειται στην αξιολόγηση, θα δημιουργηθούν φαινόμενα κοινωνικού κανιβαλισμού καθώς και εντατικοποίησης της μαθητικής ζωής αφού σχολεία εκτός του αστικού ιστού θα κινδυνεύσουν να κλείσουν.
Στο κομμάτι της τριτοβάθμιας, δημιουργείται ένα βαθμολογικό πλαίσιο υπό το οποίο θα μπορούν να γίνουν μετεγγραφές (συγκεκριμένα τ@ φοιτητ@ θα πρέπει να έχουν μέγιστη απόκλιση 2750 μόρια από το όριο της σχολής στην οποία θέλουν να μετεγγραφούν). Η διάταξη αυτή εντείνει τους ταξικούς αποκλεισμούς αφού τα κοινωνικοοικονομικά κριτήρια έρχονται δεύτερα μετά την αριστεία.
Εν μέσω καραντίνας το κράτος εφηύρε νέους τρόπους να αποκλείσει τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα με την εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης, η οποία απαιτεί τόσο από μαθητ@ και φοιτητ@ όσο και από καθηγητ@ την αγορά ειδικού εξοπλισμού και σταθερής σύνδεσης ίντερνετ. Σε αυτό το πλαίσιο, συνέχισαν προβάλλοντας παράλληλα μέσω των media μια εικόνα στην οποία η τηλεκπαίδευση ήταν πετυχημένο καθολικά μέτρο (ενώ οι ηλεκτρονικές τάξεις ήταν άδειες) και μια πραγματικότητα στην οποία υποτίθεται πως θα παρέχονταν οι ανάλογες υλικοτεχνικές υποδομές. Βέβαια, το υπουργείο δίνοντας ελευθερία στ@ καθηγητ@ να λειτουργήσουν όπως θέλουν, δημιούργησε θεούς και δαίμονες. Ορισμέν@ καθηγητ@ (ενώ τα μαθήματα ήταν προαιρετικά) επέβαλαν την ηλεκτρονική παρουσία των μαθητ(ρι)ών, ή τ@ ανάγκασαν να έχουν ανοιχτές κάμερες. Από την άλλη πολλοί γονείς παρακολουθούσαν κρυφά (κυρίως σε μαθήματα φροντιστηρίου) το γίγνεσθαι του μαθήματος μηδενίζοντας την ιδιωτικότητά μας στην κοινωνία του θεάματος. Ακόμη, η εξουσία που διέθεταν τ@ καθηγητ@ οδήγησε ορισμέν@ να βάζουν δυσανάλογα μεγάλο φόρτο εργασιών. Σε ότι αφορά τ@ φοιτητ@, υπήρξαν σημεία και τέρατα από τ@ καθηγητ@ τους, αφού ο τρόπος που γίνονταν έγκειτο στην κρίση των εξεταστ(ρι)ών. Επίσης, η τηλεργασία προτείνεται ως ‘λύση’ στις σχολικές/πανεπιστημιακές καταλήψεις, με καθηγητ@ να καταχρώνται την εξουσία τους και να χρησιμοποιούν την τηλεκπαίδευση για να συνεχίζουν τα μαθήματα, σε μια ακόμα προσπάθεια καταστολής των μαθητικών/φοιτητικών αγώνων.
Παρατηρούμε πως στην διάρκεια της καραντίνας, αλλά και στην μετά-καραντίνας εποχή το κράτος “πρόνοιας” (καταστολής) βρήκε γόνιμο έδαφος να εγκαθιδρύσει ακόμα περισσότερο την εξουσία του, προσλαμβάνοντας περισσότερους μπάτσους, και δίνοντας περισσότερα υλικοτεχνικά μέσα, με σκοπό την επέκταση της καταστολής. Η καταστολή αυτή που έχουμε βιώσει στις πλατείες Βαρνάβα, Αγίου Γεωργίου και Αγίας Παρασκευής θα ενταθεί περισσότερο με το νέο νομοσχέδιο για τις κινητοποιήσεις που σκοπεύουν να περάσουν. Το νομοσχέδιο προβλέπει την από πριν συνεννόηση με την αστυνομία για όποια κινητοποίηση. Αυτό θα γίνεται μέσω του θεσμού του διαμεσολαβητή, ενός μπάτσου, ο οποίος θα μιλά με τον “οργανωτή” της πορείας (ο οποίος θα πρέπει να δώσει τα στοιχεία του και θα θεωρείται υπεύθυνος για τυχόν ζημιές ή ‘έκνομες’ πράξεις). Το παραπάνω, εκτός το ότι αποριζοσπαστικοποιεί πλήρως τους αγώνες μας, οδηγεί και στην κηδεμόνευση των μαθητικών αγώνων από κομματικές παρατάξεις και μη, εφόσον ο “οργανωτής” πρέπει να είναι ενήλικος, ενώ παράλληλα γίνεται επίθεση σε ομάδες που οργανώνονται από τα κάτω, με οριζόντιες και αντι-ιεραρχικές διαδικασίες. Ακόμα, χτυπιούνται οι σχολικές και πανεπιστημιακές καταλήψεις εμποδίζοντας μας να αντιδράσουμε στα χτυπήματα του κράτους και της εξουσίας.
Όσα νομοσχέδια και να ψηφίσετε, εμείς θα βρισκόμαστε στον δρόμο.
ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ, ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ, ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ
ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΕΝ ΛΥΝΕΤΑΙ ΜΕ ΝΟΜΟΥΣ Ή ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ Ή ΜΙΑΖΩΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΦΟΙΤΗΤ@/ΜΑΘΗΤ@ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ/ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ
Αναδημοσίευση από Athens Indymedia