ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ.
Ο ιδιωτικός όμιλος παροχής υπηρεσιών υγείας EUROMEDICA (συμφερόντων Λιακουνάκου) μετρά 72 εν λειτουργία μονάδες ανά την Ελλάδα ενώ 8 μονάδες βρίσκονται υπό κατασκευή. Εδώ και χρόνια, οι εκατοντάδες εργαζόμενοι του ομίλου έχουν αντιμετωπίσει επανειλημμένως τον εκβιασμό της απλήρωτης εργασίας αφού η εργοδοσία συνεχώς επικαλείται την καθυστέρηση αποπληρωμής από τον ΕΟΠΠΥ. Το πρόσχημα αυτό αποτελεί πάγιο επιχείρημα της εργοδοσίας στις ιδιωτικές κλινικές ώστε να πιέζουν τους εργαζόμενους σε εντατικούς ρυθμούς εργασίας, σε επιβολή απλήρωτης ή κακοπληρωμένης εργασίας καθώς και σε συνεχή ανακύκλωση του εργατικού δυναμικού. Οι εργαζόμενοι του ομίλου (νοσηλευτές, γιατροί, διοικητικοί υπάλληλοι, βοηθητικό προσωπικό κ.α) ανά την Ελλάδα (Ρόδος, Λάρισα, Αθήνα κ.α) έχουν πολλές φορές βρεθεί σε θέση αγώνα μέσα από καταγγελίες στην επιθεώρηση εργασίας, στάσεις εργασίας και διεκδικήσεις σε επαφή με τα κατά τόπους κλαδικά τους σωματεία. Παρόλα αυτά, οι χρόνιες καθυστερήσεις δεδουλευμένων, οι αποπληρωμές με έναντι-ψίχουλα, οι απολύσεις εργαζομένων και η αντικατάσταση από νέους εκπαιδευόμενους, αποτελούν κανόνα μέχρι και σήμερα στον όμιλο EUROMEDICA ενώ η εργοδοσία (Λιακουνάκος) συνεχίζει το άνοιγμα και νέων μονάδων καθώς και την «πολύπλευρη επιχειρηματική της δραστηριότητα» στον τομέα των οπλικών συστημάτων, του χρηματιστηρίου και της οικιστικής ανάπτυξης μέσω του ομίλου AXON.
Πρόσφατα, στις 16/6, πραγματοποιήθηκε στάση εργασίας στην κλινική «ΑΘΗΝΑΙΟΝ» του ομίλου EUROMEDICA που βρίσκεται στην οδό Κόνωνος στον Βύρωνα και εργάζονται περίπου 100 εργαζόμενοι. Η κινητοποίηση πραγματοποιήθηκε από το κλαδικό σωματείο των εργαζομένων στις ιδιωτικές κλινικές Αθήνας και στηρίχτηκε από τους εργαζόμενους της κλινικής οι οποίοι έμειναν στην είσοδο της κλινικής ενημερώνοντας τους περίοικους αλλά και τους χρήστες υγείας για το καθεστώς απληρωσιάς που βασιλεύει εδώ και περίπου 8 μήνες στην κλινική. Την ίδια μέρα, κινητοποιήσεις έγιναν και στη κλινική «Αρωγή» στη Λάρισα, στη Μυτιλήνη καθώς και στο κεντρικό διαγνωστικό κέντρου της πλατείας Συντάγματος. Η ανακοίνωση του σωματείου τονίζει «η απλήρωτη εργασία ταλανίζει εδώ και 3 χρόνια τους εργαζόμενους του οµίλου. Έχει οδηγήσει στην εξαθλίωση εκατοντάδες συναδέλφους. Η εργοδοσία του οµίλου έδειξε µε τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τι πραγματικά σηµαίνουν για τον εργαζόμενο η ανάπτυξη, η κερδοφορία, η ανταγωνιστικότητα. Την ώρα που επενδύει εκατομμύρια ευρώ στον ιατρικό τουρισµό, την ώρα που θωρακίζει την ανταγωνιστικότητα, την ίδια ώρα οι συνάδελφοι ζουν µε “έναντι”, µε χαρτζιλίκια, τους οφείλονται δεδουλευμένα 8 µηνών, χωρίς προοπτική εξόφλησης». Παράλληλα, την Πέμπτη 26/6, πραγματοποιήθηκε συνάντηση των εκπροσώπων του Σωματείου με την εργοδοσία στα κεντρικά γραφεία της διοίκησης στη οδό Ρηγίλλης όπου κατέστη σαφής η προκλητική στάση της εργοδοσίας που αρνείται να δεσμευτεί για την αποπληρωμή των εργαζομένων.
Αναζητώντας τις συνθήκες εργασίας στα κάτεργα των ιδιωτικών κλινικών, αντιληφθήκαμε ότι το παράδειγμα του ομίλου EUROMEDICA δεν είναι το μόνο. Αντίθετα, και πάλι στις γειτονιές μας, στη κλινική «ΝΕΟ ΑΘΗΝΑΙΟΝ» που στεγάζεται στην οδό Αστυδάμαντος στο Παγκράτι, κυριαρχούν οι ίδιες, ίσως και χειρότερες, συνθήκες εργασίας για τους 100 περίπου εργαζόμενους της κλινικής. Πιο συγκεκριμένα, η εργοδοσία (η κλινική ανήκει στον αγγειοχειρούργο Μ.Χριστοφορίδη) χρωστά συνολικά δεδουλευμένα 12 μηνών κατά μέσο όρο στους εργαζομένους της κλινικής. Από το 2011 ως και σήμερα, οι εργαζόμενοι πληρώνονται με έναντι και χωρίς καμία δέσμευση για το ποσό και τη συχνότητα της αποπληρωμής των δεδουλευμένων εκ μέρους του εργοδότη. Και εδώ το πρόσχημα είναι οι καθυστερήσεις του ΕΟΠΠΥ ενώ την παρούσα χρονική συγκυρία, η εργοδοσία έχει υποβάλλει για 2η φορά αίτημα υπαγωγής της στο άρθρο 106Β για «την εξυγίανσή της» και βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με την Τράπεζα Πειραιώς για ενδεχόμενη εξαγορά της.
Είναι σαφές ότι αυτά τα «μικρά» αόρατα κάτεργα μέσα στις γειτονιές μας συγκροτούν τον πραγματικό εργασιακό μεσαίωνα που αντιμετωπίζει η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. Έχουμε βρεθεί πολλές φορές σε εργατικούς αγώνες και διεκδικήσεις που λαμβάνουν χώρα σε μικρά και μεγάλα κάτεργα των γειτονιών μας (και όχι μόνο) και έχουμε αντιληφθεί τη σημασία και το βάρος της αλληλεγγύης στους «από τα κάτω» αγώνες των εργαζομένων για τα ταξικά αυτονόητα. Μιας παραμέτρου που μπορεί να σπάσει το τείχος του εργασιακού κάτεργου, να αμφισβητήσει την γενικευμένη ανάθεση των υποθέσεων στα χέρια των ειδικών, να δώσει μια διαφορετική πνοή στην ταξική αλληλεγγύη μεταξύ των εκμεταλλευόμενων βλέποντας στον αγώνα του καθενός και τον δικό μας αγώνα. Από τα Daffy’s στο Παγκράτι και την ACS στην Αργυρούπολη μέχρι το Gamato στου Ζωγράφου και από την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας μέχρι τις κινητοποιήσεις στα καταστήματα του «ΑΒ Βασιλόπουλου» για την επαναπρόσληψη της Ελένης Σ., η αλληλεγγύη των «από κάτω» και η σύνδεση των αγώνων τους αποτελεί μονόδρομο για την αποτελεσματική οργάνωση της κοινωνικής-ταξικής αντεπίθεσης απέναντι στον εργοδοτικό τσαμπουκά, απέναντι στην ευρύτερη επίθεση κράτους και κεφαλαίου στους εκμεταλλευόμενους. Και σ’ αυτή τη μάχη θα’ μαστε παρόντες και παρούσες…