Κανένα κάτεργο δε θα μείνει αόρατο! (για τις κινητοποιήσεις στη κλινική-κάτεργο Νέο Αθήναιον στο Παγκράτι)

Το απόγευμα της Τρίτης 12 Απρίλη πραγματοποιήθηκε στη γειτονιά του Παγκρατίου διαδήλωση αλληλεγγύης στους απλήρωτους εργαζόμενους της ιδιωτικής κλινικής Νέο Αθήναιον. Η πορεία οργανώθηκε και καλέστηκε από την Συνέλευση αλληλεγγύης στους απλήρωτους και απολυμένους των γειτονιών μας ως συνέχεια των κινητοποιήσεων που γίνονται εδώ και 6 μήνες ενάντια στις συνθήκες κάτεργου που κυριαρχούν στην εν λόγω κλινική πλάι στις διεκδικήσεις των εργαζόμενων που σηκώνουν κεφάλι. Το κεντρικό πανό της διαδήλωσης “Κανένα κάτεργο δεν θα μείνει αόρατο. Να δοθούν τώρα τα δεδουλευμένα σε όλους τους εργαζόμενους στο Νέο Αθήναιον” συμπυκνώνει το διττό στόχο της διαδήλωσης: αφενός να σταθεί πλάι στους εργαζόμενους αφετέρου να αναδείξει το αίσχος της απλήρωτης εργασίας και τις συνθήκες κάτεργου στο κοινωινκό περίγυρο της κλινικής, στη γειτονιά του Παγκρατίου. Οι διαδηλωτές εκκινώντας από την κοντινή πλατεία του Caravel κατευθύνθηκαν μέσα από μικρούς και μεγάλους δρόμους του Παγκρατίου προς την κλινική όπου και φώναξαν συνθήματα κατά της εργοδοσίας. Κατά την διάρκεια της πορείας, μοιράζονταν κείμενα της Συνέλευσης, πετάγονταν ενημερωτικά τρικάκια και γράφονταν συνθήματα με σπρέυ. Στην διαδήλωση συμμετείχε και με πανό που ανέγραφε “Τρομοκρατία είναι η απλήρωτη εργασία καμιά ειρήνη με την εργοδοσία. Αντίσταση/Αλληλεγγύη/Αυτοοργάνωση” και οι συλλογικότητες του Συντονισμού Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα Νότιας-Ανατολικής Αθήνας.

Ο αγώνας για την δικαίωση των εργαζομένων της κλινικής συνεχίζεται.

12_04_16_neo_athineo_sakana_c

12_04_16_neo_athineo_sakana_d

12_04_16_neo_athineo_sakana_a

Related Images:

Συνταγές Πολιτικής αθλιότητας (ανακοίνωση της κατάληψης Ανάληψης για την στοχοποίησή της)

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑΣ

(ή όταν η αλληλεγγύη των από τα κάτω χαλάει τη σούπα των εξουσιαστικών  σαλτιμπάγκων)

Είναι γνωστό ότι στις πλάτες των μεταναστών και των προσφύγων το κράτος και διάφοροι άλλοι παίζουν τα πιο διεστραμμένα παιχνίδια. Το ίδιο το   ελληνικό κράτος, που ευθύνεται για τις χιλιάδες δολοφονίες των μεταναστών στον Έβρο και στο Αιγαίο, διαμαρτύρεται υποκριτικά για τους   φράχτες των άλλων και στήνει φιέστες φιλανθρωποσύνης. Παράλληλα, ένας  συρφετός από ΜΚΟ (και κάθε λογής επιτήδειους),  με πρόσχημα την φιλανθρωπία ανοίγει μπίζνες και καταβροχθίζει ευρωπαϊκά κονδύλια.

Όταν όμως κάποιος, όπως ο κος Γώγος (επικεφαλής της δημοτικής  αντιπολίτευσης με την “Νέα Εποχή Βύρωνα”), φτάνει στο σημείο να παίζει πολιτικάντικα παιχνίδια, χρησιμοποιώντας ξεδιάντροπα σαν πρόφαση τους πρόσφυγες – και μάλιστα την  πιο ευαίσθητη ομάδα, τα ασυνόδευτα παιδιά -τότε αυτό ξεπερνά  κάθε όριο χυδαιότητας και πολιτικής αθλιότητας.  Αναφερόμαστε συγκεκριμένα, στην πρότασή του προς το δημοτικό συμβούλιο με ημερομηνία συνεδρίασης  20/4,  και  τίτλο “Για τη συμβολή του δήμου στο προσφυγικό πρόβλημα”, με την οποία εισηγείται στη δημοτική αρχή τη φιλοξενία ασυνόδευτων νεαρών προσφύγων από την Συρία, ενώ μέσα σε όλα τα άλλα, στοχοποιώντας ξεκάθαρα τις δομές αγώνα,  προτείνει ως χώρο σίτισης το αναψυκτήριο όπου δρα το  Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα  (Λαμπηδόνα) και το κατειλημμένο αναψυκτήριο της  Ανάληψης! Αδιαμφισβήτητη απόδειξη για τις προθέσεις του κου Γώγου είναι η ντρίπλα που κάνει σε ότι  αφορά το εγκαταλελειμμένο, εδώ και χρόνια,  αναψυκτήριο “Άστρα”, το οποίο ούτε καν αναφέρει.

Αυτά, έως εδώ, είναι τα γεγονότα. Και για να μην πολυλογούμε, σε ότι  έχει να κάνει με την Κατάληψη της Ανάληψης, ενημερώνουμε τον εν λόγω πολιτικάντη ότι η Ανάληψη είναι κατειλημμένος χώρος από αναρχικούς/ες, όπου, εδώ και πέντε μήνες, λειτουργεί κουζίνα αλληλεγγύης που μαγειρεύει χιλιάδες μερίδες φαγητό για την κατάληψη στέγης προσφύγων και μεταναστών στην Νοταρά 26. Πρόκειται για μια δομή αγώνα, δηλαδή, που δείχνει αφενός έμπρακτα την αλληλεγγύη της σε πρόσφυγες και μετανάστες, και αφετέρου αποδεικνύει στην πράξη ότι οι απαντήσεις μας απέναντι στην κυριαρχία και τα καθεστώτα έκτακτης ανάγκης, που κράτος και αφεντικά επικαλούνται  για να εφαρμόζουν τα πιο βάρβαρα μέτρα και πολιτικές, δεν μπορεί να είναι ούτε η φιλανθρωπία ούτε η κλάψα, αλλά ρηξιακές και επιθετικές. Απέναντι στην όξυνση της επίθεσης κράτους και κεφαλαίου στους ντόπιους και μετανάστες προλετάριους, η απάντησή μας περνάει μέσα από τους δρόμους του αγώνα και της εξέγερσης, και συναντάει την κοινωνικοποίηση των κρατικών/δημόσιων υποδομών, την κοινωνικοποίηση των προϊόντων μέσα από τις απαλλοτριώσεις, την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση προς κάθε μορφή εξουσίας. Γιατί αν η Ανάληψη ή η Νοταρά 26, (όπως και κάθε άλλη δομή αγώνα, που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην επικράτεια), παρέμεναν υπό την κρατική/δημοτική ιδιοκτησία και διαχείριση δεν θα ήταν παρά άδεια κτίρια και οι υποδομές τους θα έμεναν αναξιοποίητες (ή θα είχαν καταλήξει να τις ξεζουμίζουν μέσα από τις γνωστές “διαφανείς” διαδικασίες οι ευνοούμενοι της εκάστοτε δημοτικής αρχής), την ώρα που χιλιάδες, ντόπιων και μεταναστών, εξαθλιώνονται, όλο και περισσότερο.

Ο κόσμος του αγώνα δεν περιμένει τους πολιτικάντηδες για να δράσει – στήνει τις δικές του δομές αδιαπραγμάτευτης αλληλεγγύης, χωρίς πολιτικές υπεραξίες, χωρίς μεσάζοντες, χωρίς ανταλλάγματα, σαν έμπρακτη απόδειξη ότι ντόπιοι και μετανάστες μπορούμε να ζούμε και να αγωνιζόμαστε μαζί, για έναν κόσμο χωρίς αφεντικά και σύνορα.

Έχουμε, βέβαια, την υποψία ότι ο κος Γώγος τα γνωρίζει αυτά, και χαιρόμαστε ιδιαίτερα που οι δράσεις μας τον ενοχλούν τόσο έντονα ώστε να προσπαθεί να στριμώξει τη συριζαίικη δημοτική αρχή πάλι στο θέμα των καταλήψεων στον Βύρωνα. Λες και η δημοτική αρχή δεν τραβά, έτσι κι  αλλιώς, το ζόρι της με την Ανάληψη, από την πρώτη στιγμή που καταλάβαμε το κτίριο. Υπάρχουν πολλοί καλοθελητές, λοιπόν, που φαντασιώνονται ότι ξεμπερδεύουν μαζί μας. Κάποιοι με πρόσχημα μια “κοινωνική ανάγκη”, κάποιοι με το “άγριο”, όπως οι νεοναζί που επιτέθηκαν αποτυχημένα στο χώρο στις 3/1. Πραγματικά, δεν μπορούμε να μην σκεφτούμε  ότι ο Κος Γώγος προσπαθεί να συνεχίσει, με πολιτικά μέσα, αυτή την αποτυχημένη επίθεση των φασιστοειδών – άλλωστε έχουν και μια ιδεολογική συγγένεια. Όπως και τα φασιστοειδή, απλά θα φάει τα μούτρα του.

Και για να τελειώνουμε. Οι καταλήψεις μας και οι δομές αλληλεγγύης είναι ζώνες ελευθερίας και αγώνα ντόπιων και μεταναστών. Είναι τα κύτταρα όπου χτίζουμε σχέσεις και δεσμούς ζωής, διεμβολίζοντας τον κοινωνικό κανιβαλισμό, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Είναι τα δικά μας όπλα απέναντι στη λυσσασμένη επίθεση κράτους και κεφαλαίου στους εκμεταλλευόμενους και γι’ αυτό, ας μην έχει κανείς την παραμικρή αυταπάτη, θα τις υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο και μέσο. Και ο νοών νοείτω…

Συνέλευση Κατάληψης Ανάληψης

Related Images: