Το δίκιο το έχουν οι χαλυβουργοί, και όχι οι βιομήχανοι και οι υπουργοί!

Ενημέρωση από κινήσεις αλληλεγγύης και αντιπληροφόρησης στις γειτονιές μας για την απεργία των χαλυβουργών.

Το Σάββατο 14/1 πραγματοποιήθηκε μοτοπορεία αλληλεγγύης και αντιπληροφόρησης στις γειτονιές του Ζωγράφου, Βύρωνα, Καισαριανής, Παγκρατίου. Η μοτοπορεία οργανώθηκε μετά από οριζόντιο συντονισμό συνελεύσεων και συλλογικοτήτων κατοίκων των παραπάνω γειτονιών και σκοπό είχε να ενημερώσει τους κατοίκους των γειτονιών μας για τη σημασία της απεργίας των χαλυβουργών.  Σ’αυτήν συμμετείχαν περίπου 25 μηχανές και 10 αυτοκίνητα δημιουργώντας έναν ευχάριστο θόρυβο με τα συνεχή κορναρίσματα και τα συνθήματα που χαρακτήρισαν την “πομπή” της μοτοπορείας καθόλη την διάρκειά της. Παράλληλα, πετάχτηκαν χιλιάδες τρικάκια με τα συνθήματα:

“Αλληλεγγύη στον αγώνα των Χαλυβουργών”

“Ο αγώνας των χαλυβουργών, είναι αγώνας όλων μας”

“Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά”

“17 Γενάρη Παναττική απεργία αλληλεγγύης”

Οι διαδηλωτές  ξεκίνησαν από το νεκροταφείο του Ζωγράφου, πορεύτηκαν μέσα από κεντρικές οδούς των γειτονιών (Παπάγου, Αυξεντίου, Εθν.Αντιστάσεως, Υμηττού, Φρύνης, Χρ.Σμύρνης, Χρεμωνίδου, Ευτυχίδου) κάνοντας αισθητή την παρουσία τους και διαταράσσοντας για λίγο την ομαλή ροή των πραγμάτων. Ακόμα και η πρόθεση μερικών χυδαίων ομάδων της ομάδας ΔΙΑΣ να σταματήσουν την μοτοπορεία δεν στάθηκε αρκετή να ανακόψει τον ενθουσιασμό και την ορμή των διαδηλωτών. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν ιδιαίτερα θετικά και δεν έλειψαν οι υψωμένες γροθιές καθώς και συμμετοχή περίοικων στα συνθήματα που φωνάζονταν. Κατά την διάρκεια της μοτοπορείας πραγματοποιήθηκαν 12 στάσεις σε πλατείες και κεντρικά σημεία ώστε να αναρτηθούν πανό αλληλεγγύης.
Την Δευτέρα 16/1, μια μέρα πριν την παναττική απεργία αλληλεγγύης στους χαλυβουργούς, από τις 8 το πρωί και για 2 ώρες, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση έξω από το υποκατάστημα της Alpha Bank στο κέντρο του Παγκρατίου αφού ο μεγαλοβιομήχανος Μάνεσης “τυχαίνει” να είναι μέτοχος και μέλος του Δ.Σ της τράπεζας. Η κίνηση αυτή θέλησε να προσθέσει την μεταβλητή της κοινωνικής πίεσης στα συμφέροντα του Μάνεση πλάι σ’ αυτήν της έμπρακτης αλληλεγγύης που δίνει πραγματική ώθηση στον απεργιακό αγώνα των χαλυβουργών.

Κατά την διάρκεια της κίνησης αναρτήθηκαν 2 πανό που έγραφαν “Ο Μάνεσης (ιδιοκτήτης της χαλυβουργίας και μεγαλομέτοχος της Alpha Bank) απολύει και τρομοκρατεί” και “Αλληλεγγύη στον αγώνα των χαλυβουργών” ενώ μοιράζονταν προκηρύξεις της Συνέλευσης Κατοίκων Βύρωνα-Καισαριανής-Παγκρατίου, του αυτοδιαχειριζόμενου χώρου της Βίλλας Ζωγράφου, της Συνέλευσης Άλσους Παγκρατίου και πρωτοβουλίας συντρόφων αναρχικών. Επίσης, υπήρχε κουτί οικονομικής ενίσχυσης των απεργών και μαζεύτηκε συμβολικό χρηματικό ποσό. Οι συγκεντρωμένοι φώναξαν συνθήματα αλληλεγγύης ενώ πολλοί περαστικοί στάθηκαν και ενημερώθηκαν για την κίνηση αλλά και για των αγώνα των χαλυβουργών.

Οι δύο αυτές κινήσεις αποδεικνύουν ότι ο οριζόντιος συντονισμός των αγωνιζομένων, η κινηματική σύμπραξη και η δημιουργία συντροφικών σχέσεων ανάμεσα σ’όσους παίρνουν την ζωή και τους αγώνες στα χέρια τους αποτελούν σημαντικές και κρίσιμες δυναμικές για τους αγώνες που διεξάγουμε και για τους αγώνες που έρχονται.

Ο αγώνας συνεχίζεται…

Παρακάτω το κείμενο συντρόφων που μοιράστηκε στην παρέμβαση της Δευτέρας

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ»

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΥΠΟΘΕΣΗ

 

Από τις 31/10/11 οι 300 εργαζόμενοι του εργοστασίου «Ελληνική Χαλυβουργία» έχουν προχωρήσει σε απεργία διαρκείας για τους 34 απολυμένους συναδέλφους τους αλλά  και για την  απόφαση του ιδιοκτήτη Μάνεση που ζητά  5ωρο, εκ περιτροπής εργασία και μείωση μισθών κατά 40%. Έχουν περάσει ήδη πάνω από 2 μήνες απεργίας,  όμως οι εργαζόμενοι με τη στάση τους έχουν αποδείξει ,τι θα στηρίξουν τις αποφάσεις τους και δε θα κάνουν πίσω. Στο μεταξύ όλο αυτό το διάστημα, το έτερο εργοστάσιο του Μάνεση στο Βόλο, λειτουργεί κανονικά και βγάζει τα «σπασμένα» της απεργίας αφού οι εκεί εργαζόμενοι έχουν υποκύψει στις ορέξεις της εργοδοσίας. Παράλληλα, τα τσιράκια του Μάνεση έχουν φροντίσει να δημιουργήσουν κλίμα τρομοκρατίας στο εργοστάσιο του Βόλου και να απειλούν όποιον σκεφτεί να σηκώσει κεφάλι.

 

Στο διάστημα αυτό έχουν γίνει ήδη 2 τριμερείς συναντήσεις με εκπροσώπους του Μάνεση  και του υπουργείου Εργοδοσίας χωρίς να υπάρξει καμία «συμβιβαστική λύση». Από τη μια, ο Μάνεσης προσπαθεί ν’ αποδείξει ότι οι απολύσεις και τα 5ωρα είναι μονόδρομος για την «βιωσιμότητα της επιχείρησής» παρά την αυξανόμενη κερδοφορία του εργοστασίου τα τελευταία χρόνια. Απ’ την άλλη, το ελληνικό κράτος δια μέσου του Υπ. Εργοδοσίας με τη δήθεν ουδέτερη και υποχωρητική του στάση προσπαθεί να στριμώξει τις δυναμικές του αγώνα αυτού στο «τραπέζι των διαπραγματεύσεων» γνωρίζοντας ότι ο αγώνας των χαλυβουργών μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για πλήθος εργαζομένων που αντιμετωπίζουν την επίθεση των αφεντικών και, σε μερικές περιπτώσεις, βρίσκονται ήδη σε απεργία ή επίσχεση εργασίας. Ενδεικτικές της αρπακτικότητας του βιομήχανου Μάνεση είναι οι απαιτήσεις του ν’ απαλλαχθεί από τον φόρο ακινήτων καθώς και να μειωθεί σημαντικά το κόστος παροχής ενέργειας αναδεικνύοντας ότι οι περίφημες διαπραγματεύσεις δεν είναι τίποτα άλλο από ένα χυδαίο παζάρι μεταξύ κράτους και εργοδοσίας στις πλάτες των εργαζομένων.

 

Οι 300 απεργοί έπραξαν και πράττουν το αυτονόητο: υπερασπίζονται τους απολυμένους συναδέλφους τους γνωρίζοντας ότι όταν  τα αφεντικά «χτυπάν την πόρτα του διπλανού» σύντομα θα χτυπήσουν και την δικιά τους, αντιστέκονται στην εργοδοτική τρομοκρατία που με το «έτσι θέλω» πετάει στον δρόμο 50 εργάτες ώστε να σπάσει το τσαμπουκά σ’ όσους σηκώνουν το κεφάλι ενάντια στις απαιτήσεις του Μάνεση, αρνούνται να εφαρμόσουν τις απαιτήσεις για ελαστική απασχόληση και μείωση αποδοχών αφού γνωρίζουν ότι ανοίγουν τον δρόμο για την εντατική εκμετάλλευσή όχι μόνο αυτών αλλά και όσων εργάζονται στα κάτεργα της μεταλλουργικής βιομηχανίας. Εν ολίγοις, ο αγώνας τους μπορεί και εμπεριέχει πολλά περισσότερα από τους μισθούς και τα ωράρια 300 εργατών. Όχι μόνο διδάσκουν  ταξική αλληλεγγύη και μαχητικότητα στο σύνολο των εργαζομένων σε μια περίοδο όπου οι εκβιασμοί και οι απειλές των αφεντικών τσακίζουν συνειδήσεις και ζωές αλλά ίσως ν’ ανοίγουν και μια νέα περίοδο αγώνων που θα κοιτούν πέρα από το συντεχνιακό συμφέρον και θα επιδεικνύουν συλλογική αφοσίωση στα συμφέροντα των «από κάτω» αυτής της κοινωνίας.

 

Οι απεργοί της χαλυβουργίας δεν θα είχαν καταφέρει να δώσουν αυτό τον ανυποχώρητο αγώνα, αν όλο αυτό το διάστημα δεν υπήρχε αυτό το τεράστιο για τα ελληνικά δεδομένα κίνημα αλληλεγγύης. Πανελλαδικά, με συλλογή χρημάτων, τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης για τις οικογένειες των απεργών, με την παρουσία των αλληλέγγυων στο χώρο της απεργίας, με τη πολύμορφη στήριξη των σωματείων και διάφορων συλλογικοτήτων, ο αγώνας αυτός στέκεται και μπορεί να έχει αξιώσεις όσο όλοι αυτοί αλλά και ακόμα περισσότεροι τον θεωρήσουν  και δικό τους αγώνα. Έχει γίνει σαφές ότι το κύμα αλληλεγγύης στην απεργία των χαλυβουργών έχει δώσει επιπλέον ώθηση στον αγώνα τους ενώ έχει απαντήσει και υλικά στις βιοποριστικές ανάγκες που προκύπτουν από μια απεργία διαρκείας όπως αυτή. Και αυτό είναι ένα σοβαρό δίδαγμα για τους αγώνες που έρχονται.

 

Ο αγώνας των χαλυβουργών είναι και δικός μας αγώνας!

…γιατί τα μηνύματα και οι απαιτήσεις των απεργών αφορούν και την δική μας ζωή, και τα δικά μας συμφέροντα.

…γιατί η αλληλεγγύη στον αγώνα τους δεν είναι φιλανθρωπία αλλά υλική και πολιτική στήριξη των απεργών.

…γιατί ο αγώνας τους δεν περιορίζεται στις πύλες του εργοστασίου αλλά πρέπει να διευρυνθεί σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε κοινωνικό χώρο.

…γιατί το μπλοκάρισμα του εργοστασίου στον Ασπρόπυργο είναι αφορμή όχι μόνο να μπλοκάρουμε κάθε οικονομική δραστηριότητα των συμφερόντων Μάνεση που «τυχαίνει» να’ ναι και μεγαλομέτοχος της Alpha Bank αλλά και να επιτεθούμε συνολικά στο σύμπλεγμα συμφερόντων του κάθε βιομήχανου, του κάθε τραπεζίτη, του κάθε εφοπλιστή, του κάθε καναλάρχη.

…γιατί η σύνδεση των επιμέρους αγώνων μπορεί όχι μόνο να ανατρέψει τους συσχετισμούς δύναμης μέσα σ’ ένα εργοστάσιο αλλά και να αμφισβητήσει συνολικά την κυριαρχία του κράτους και των αφεντικών, του συστήματος εκμετάλλευσης και καταπίεσης που υπηρετούν. Και αυτό είναι ο φόβος και το τέλος του Μάνεση και κάθε Μάνεση!

 

 

Η ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ

ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

 

ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ-ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ   

 

Related Images:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *