Το σάπιο πολιτικό σύστημα που εδώ και καιρό διαλαλεί την κρίση του έβγαλε το κύκνειο άσμα του. Οι «εθνοσωτήριες» λύσεις με κυβερνήσεις εθνικής ενότητας και έκτακτης ανάγκης και κάθε λογής πολιτικά παζάρια αναδύουν μια δυσοσμία ολοκληρωτισμού. Στόχος τους είναι να συνεχίσουν την καπιταλιστική αναδιάρθρωση χωρίς παρεκκλίσεις που εντείνει την κοινωνική λεηλασία αλλά και να οχυρωθούν απέναντι στη διάχυτη κοινωνική οργή και αγανάκτηση καθώς και στην απειλή μιας γενικευμένης κοινωνικής έκρηξης. Ας αποδείξουμε στους εαυτούς μας ότι δε μασάμε κουτόχορτο για την εθνική ομοψυχία που επιβάλλει θυσίες, για τους σωτήρες που θα μας βγάλουν απ΄ την κρίση, για τις διεξόδους της δημοκρατίας που εκφράζονται κάθε 4 χρόνια στις κάλπες. Ούτε σωτήρες ψάχνουμε, ούτε αφέντες θέλουμε αλλά ούτε και επιδιώκουμε να γίνουμε. Η δημοκρατία είναι αδιέξοδη.
Η παγκόσμια δικτατορία του κεφαλαίου επιβάλλει τη βίαιη αναδιάρθρωση των ζωών μας και εντατικοποιεί τους όρους εκμετάλλευσής μας με γνώμονα την κερδοφορία στις τσέπες των αφεντικών. Δεν πέσαμε θύματα μιας παγκόσμιας συνωμοσίας των «άσπλαχνων αγορών» και των «διεθνών κερδοσκόπων» ούτε κάποιων ηλίθιων πολιτικών, παρά βιώνουμε τα άμεσα αποτελέσματα της καταστροφικής μηχανής που λέγεται καπιταλισμός και τροφοδοτείται από την στυγνή εκμετάλλευση ανθρώπου και φύσης. Δεν μπορούμε να αρκεστούμε στα ψίχουλα που μας πετά για να μας υπνωτίσει ούτε και να ελπίζουμε στην πλαστική ευτυχία που υπόσχεται η ανάπτυξή του. Είμαστε οι παραγωγοί του πλούτου αυτής της γης και δεν διεκδικούμε τίποτα λιγότερο απ’ αυτόν. Τα θέλουμε όλα και τα θέλουμε τώρα.
Στον πόλεμο που βιώνουμε, παίρνουμε θέσεις μάχης!
Κάλεσμα αλληλεγγύης, αντίστασης, ανατροπής
Αντίσταση-Ανυπακοή
Σε κάθε κοινωνικό χώρο που κινούμαστε, οργανωνόμαστε οριζόντια, αυτοοργανωμένα και αδιαμεσολάβητα με τον συνάδελφό μας, την συμμαθήτριά μας, τον γείτονα μας. Μέσα από τους καθημερινούς, μικρούς και μεγάλους, αγώνες παίρνουμε τη ζωή στα χέρια μας χωρίς να περιμένουμε ούτε ηγέτες και προεδρεία, ούτε ειδικούς και διαμεσολαβητές. Μαχητικά σωματεία βάσης και εργατικές συλλογικότητες, μαθητικές ομάδες, συνελεύσεις και πρωτοβουλίες γειτονιάς αποτελούν τα όπλα μας για να περάσουμε στην αντεπίθεση.
Δεν σκύβουμε το κεφάλι, δε μας στριμώχνουν οι απειλές τους.
Διεκδικούμε συλλογικά με τσαμπουκά τις εργασιακές απαιτήσεις μας: μισθό σύμφωνα με τις ανάγκες μας, ένσημα κι ασφάλιση, άδειες και υπερωρίες. Παίρνουμε πίσω όσο μεγαλύτερα κομμάτια από την κλεμμένη υπεραξία μας.
Μετατρέπουμε τις ουρές του ΟΑΕΔ σε συλλογικές διαμαρτυρίες. Οργανώνουμε πρωτοβουλίες ανέργων και σπάμε την εξατομίκευση και τον κοινωνικό κανιβαλισμό που μας επιβάλλουν.
Εξεγειρόμαστε σε κάθε λογής χαράτσι και ιδιωτικοποίηση! Από τα διόδια και τα εισιτήρια στα ΜΜΜ, τα εισιτήρια στα νοσοκομεία και την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης μέχρι τους φουσκωμένους λογαριασμούς της ΔΕΗ και της ΕΥΔΑΠ. Οργανώνουμε συλλογικά την κοινωνική στάση πληρωμών. Στήνουμε δίκτυα αλληλεγγύης και άμεσης δράσης ενάντια στις μετρήσεις και τις διακοπές του ρεύματος και του νερού. Διεκδικούμε ελεύθερη πρόσβαση στις μετακινήσεις, την ενέργεια, την υγεία και το νερό χωρίς αποκλεισμούς. Από εμπορεύματα τα μετατρέπουμε σε κοινωνικά αγαθά.
Αλληλεγγύη-Αλληλοβοήθεια
Παλεύουμε για την ενότητα στις τάξεις των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευόμενων όσο κι αν μας θέλουν μόνους, υπάκουους και φοβισμένους. Η έμπρακτη αλληλεγγύη στην εργασία και την γειτονιά, στα σχολεία και τις σχολές, στις πλατείες και τους δρόμους αποτελεί την μόνη εχθρική δύναμη απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, στους φυλετικούς και έμφυλους διαχωρισμούς, την εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή, τον φόβο και την μοιρολατρία. Δε ξεχνάμε αλλά στεκόμαστε δίπλα σε όσους απολύονται, σε όσους δε τη βγάζουν με τους λογαριασμούς, σε όσους για τον αγώνα τους διώκονται και φυλακίζονται. H αλληλεγγύη των από κάτω είναι η μόνη που μπορεί να συλλογικοποιήσει τους αγώνες μας. Μέσα από τους πολύμορφους κοινούς μας αγώνες συνθέτουμε στο εδώ και τώρα την προοπτική της κοινωνικής απελευθέρωσης και αυτοδιεύθυνσης.
Οργανώνουμε οριζόντιες δομές αλληλοβοήθειας, μέσα από χαριστικά-ανταλλακτικά παζάρια, συλλογικές κουζίνες, αυτοοργανωμένους παιδικούς τόπους, ταμεία αλληλοβοήθειας, κοινωνικά ιατρεία… Με τη συμμετοχή και τη δημιουργία όλων καλύπτουμε ανάγκες μας, ενισχύοντας την κοινωνική αλληλεγγύη και αμφισβητώντας τον κόσμο της κατανάλωσης και των εκβιασμών. Στα προβλήματα μας, δίνουμε συλλογικές απαντήσεις.
Άμεση δράση- Επανοικειοποίηση
Δίνουμε τρόπο στην οργή μας! Σαμποτάρουμε πολύμορφα την παραγωγή και την ομαλή ροή της, τις δομές της οικονομίας και τους μηχανισμούς του συστήματος. Σχεδιάζουμε και υλοποιούμε τις δικές μας άγριες απεργίες διαρκείας. Μπλοκάρουμε κεντρικούς δρόμους και αρτηρίες, σταματάμε την λειτουργία επιχειρήσεων και πολυκαταστημάτων, επιτιθόμαστε σε τράπεζες και εφορείες, υπουργεία και αστυνομικά τμήματα, στοχοποιούμε τα πολιτικά-οικονομικά κέντρα λήψης αποφάσεων και τους εκτελεστικούς μηχανισμούς του κράτους και του κεφαλαίου! Γινόμαστε η άμμος στα γρανάζια τους…
Απαλλοτριώνουμε super markets και πολυεθνικές και μπουκάρουμε στα άδεια και εγκαταλελειμμένα σπίτια, στα δημοτικά και δημόσια κτίρια που θέλουν να τα «αξιοποιήσουν» ξεπουλώντας τα και αντιμετωπίζουμε συλλογικά τον εκβιασμό του ενοικίου και της διατροφής. Καλούμε τις τοπικές κοινωνίες να στηρίξουν έμπρακτα τις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους.
Μετατρέπουμε τους δημόσιους χώρους σε εστίες συνεύρεσης και οργάνωσης των αναγκών, των επιθυμιών και του χρόνου μας. Οργανώνουμε προβολές, συζητήσεις, δημιουργικές δραστηριότητες, δημιουργούμε τον δικό μας πολιτισμό απέναντι στα σκουπίδια που μας πλασάρουν. Διαμορφώνουμε νέες μορφές συλλογικής ζωής και κοινωνικότητας πέρα από τα διαμερίσματα-κλουβιά μας, από το μικρόκοσμο του βολέματος, του καναπέ και της τηλεόρασης.
Αυτοοργάνωση- Αυτοδιαχείριση
Σε κάθε τόπο δημιουργούμε κοινότητες αγώνα με όλους: ντόπιους και μετανάστες, ανέργους και εργαζόμενους, μικρούς και μεγάλους. Κοινότητες που καλλιεργούν τις αξίες της συλλογικότητας, της ισοτιμίας, του αλληλοσεβασμού και της αξιοπρέπειας. Στις συλλογικότητες, στα στέκια, σε εργατικές και τοπικές συνελεύσεις και όπου βρισκόμαστε, παίρνουμε οι ίδιοι τις αποφάσεις για τα ζητήματα που μας αφορούν και μέσα από αυτά προβάλλουμε και υπερασπιζόμαστε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, τα συμφέροντα των από κάτω αυτής της κοινωνίας. Οργανώνουμε τις ζωές και τους αγώνες μας αδιαμεσολάβητα, οριζόντια και αλληλέγγυα, αποδεικνύοντας έμπρακτα… ότι μπορούμε και χωρίς συνδικαλιστές και εκπροσώπους, αφεντικά και δημάρχους, κυβερνήτες, κοινοβούλια και διευθυντήρια… ότι μπορούμε και μόνοι μας!
Διαχειριζόμαστε συλλογικά τις δομές που έχουμε δημιουργήσει και αγωνιζόμαστε για τη διάχυση και το άπλωμα του πολιτισμού της ελευθερίας. Δημιουργούμε κολεκτίβες παραγωγής και προσπαθούμε να πάρουμε την εργασία και το προϊόν της στα χέρια μας απελευθερώνοντας τη δημιουργικότητά μας. Μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλο και δημιουργούμε δίκτυα για την αυτοδιαχείριση της τροφής, της μόρφωσης, της δημιουργίας, της ένδυσης, της ενέργειας, της υγείας, της ψυχαγωγίας… της ζωής. Η αυτοδιαχείριση των αναγκών και των ζωών μας δεν αποτελεί μόνο όρο επιβίωσης και αξιοπρέπειας στο εδώ και τώρα, αλλά υφαίνει το νήμα της κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης
Κρατάμε την προοπτική της απελευθέρωσης ζωντανή!
Ο αγώνας μας δεν είναι πόλεμος ιδεών ούτε μια θεωρητική υπόσχεση για μια ουτοπία. Πραγματώνεται καθημερινά στην υλική μας πραγματικότητα σε μικρούς και μεγάλους αγώνες, σε μικρές και μεγάλες στιγμές αρνήσεων, σε μικρές και μεγάλες ανατροπές της ζωής και της καθημερινότητάς μας. Ένας αγώνας που δεν περνά μέσα από κοινοβούλια και εκλογές, μέσα από εθνικοπατριωτικά καλέσματα και «σοσιαλιστικούς» παραδείσους. Αναπτύσσεται μέσα στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες των εκμεταλλευομένων και των καταπιεσμένων που εμπεριέχουν σπερματικά τα προτάγματα της κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης. Αγώνες που δεν οδηγούν από μόνοι τους στην κοινωνική απελευθέρωση, αν δεν συνολικοποιηθούν και ταυτόχρονα δεν επιδιώκουν την ανατροπή του εξουσιαστικού-καπιταλιστικού οικοδομήματος. Ο αγώνας για την κοινωνική απελευθέρωση και αυτοδιεύθυνση θα συγκρουστεί και θα περάσει πάνω από κάθε εξουσιαστικό μηχανισμό, πάνω από την καταστροφική μηχανή του καπιταλισμού, πάνω από τις προσταγές και τις απειλές των αφεντικών, πάνω από κάθε μορφή κυβέρνησης που χωρίζει την κοινωνία σε κυρίαρχους και υποτελείς. Γι’ αυτό πολεμάμε στο σήμερα, ζυμώνοντας τις ανάγκες με τις επιθυμίες μας, ανοίγοντας συνεχώς νέες προοπτικές.
«Στην αναρχία δεν θα φτάσουμε ούτε σήμερα, ούτε αύριο, ούτε ποτέ. Στην αναρχία θα πορευόμαστε σήμερα αύριο και για πάντα »Ε.Μαλατέστα
Αγωνιζόμαστε για την ανθρώπινη χειραφέτηση και την αποτίναξη κάθε εξουσιαστικής σχέσης μέσα στην κοινωνία. Για την κατάργηση της μισθωτής εργασίας και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Για τον μετασχηματισμό της εργασίας σε δημιουργική δραστηριότητα, όπου οι καρποί της ακολουθούν πορεία από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητες και τις επιλογές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες και τις επιθυμίες του. Για την κατάργηση της ιδιοκτησίας και την επανοικειοποίηση του πλούτου από τη δικτατορία κράτους και κεφαλαίου. Για την κοινοκτημοσύνη των μέσων παραγωγής, του φυσικού και παραγόμενου πλούτου που αποκαθιστά την αρμονική σχέση ανθρώπου – φύσης.
Αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία απελευθερωμένη και αυτοδιευθυνόμενη, στην οποία τα άτομα θα συνεργάζονται ελεύθερα και ισότιμα. Μια αυτοοργανωμένη κοινωνία που θα στηρίζεται στις αξίες της αλληλεγγύης και όπου όλοι θα είναι συνυπεύθυνοι και συμμέτοχοι στις αποφάσεις που παίρνονται και αφορούν τις ζωές τους. Μια κοινωνία χωρίς γραφειοκράτες και διαμεσολαβητές, χωρίς πολιτικές, οικονομικές ή κοινωνικές ιεραρχίες, χωρίς εξουσιαστικούς διαχωρισμούς, χωρίς δούλους και αφέντες.
«Αυτή η κοινωνία των ελεύθερων και των αλληλέγγυων που όλοι μαζί νέμονται τον πλούτο αυτού του κόσμου είναι η αναρχία» Ε. Μαλατέστα
Πρωτοβουλία αναρχικών-αντιεξουσιαστών
από τους πρόποδες του Υμηττού