Η ΕΛ.ΑΣ στην Άγρια Δύση
Μια ιστορία σοσιαλισμού και βαρβαρότητας
Τρίτη 16 Φλεβάρη 2010, Βύρωνας Αττικής, ώρα 16.01 μεσημβρινή.
Ορδές οπλισμένων παλικαριών της ΕΛ.ΑΣ συμμετέχουν σε «μυστική επιχείρηση» σύλληψης περιβόητων κακοποιών που φέρονται να ληστεύουν τράπεζες με…βαριοπούλες. Στην διάρκεια της τρομοκρατικής επιχείρησης, ο Nicholas Toddi, 25χρονος εργάτης από την Αλβανία, δέχεται 9 σφαίρες από όπλο μπάτσου και τραυματίζεται θανάσιμα. Το πτώμα του θα παραμείνει για 3 ώρες στο έδαφος καθώς οι μπάτσοι, αρχικά, θεωρούν ότι εξόντωσαν έναν απ’ τους ληστές…
Ένας θάνατος μπορεί να βυθίζει στη σιωπή
αλλά μερικές φορές, δυστυχώς, κάνει τα πράγματα πιο προφανή.
Η «μυστική επιχείρηση» που έστησε η ΕΛ.ΑΣ είχε ως βασικό στόχο την αποκατάσταση της «χαμένης τιμής του Σώματος» αφού μόλις το προηγούμενο βράδυ 2 άγνωστοι στο Μαρούσι είχαν αφοπλίσει 2 μπάτσους που περιπολούσαν στην περιοχή. Η υπόθεση αυτή παρουσιάστηκε για 24 ώρες από τα Μ.Μ.Ε ως «φιάσκο της ΕΛ.ΑΣ» και οι ρεπόρτερς κραύγαζαν για την ανικανότητα και την έλλειψη εκπαίδευσης των αστυνομικών καθώς και για το αίσθημα ανασφάλειας των πολιτών που εντείνεται με τέτοιες ενέργειες. Η επωδός τους γνωστή και πολυφορεμένη: «η αστυνομία πρέπει ν’αναβαθμιστεί ώστε να προστατέψει τους πολίτες». Έτσι, οι ατσίδες της ΕΛ.ΑΣ πιέστηκαν για να παράγουν γρήγορα έργο, να επιδείξουν μια επιτυχία , να επαναπροωθήσουν το εμπόρευμα της ασφάλειας με καλύτερο τρόπο.
Ο θάνατος του Ν.Toddi ούτε ατυχία μπορεί να θεωρηθεί ούτε μεμονωμένο περιστατικό.
Το στήσιμο μιας πολεμικής επιχείρησης των μπάτσων εν κρυπτώ μέσα σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή αποδεικνύει ότι μπροστά στο τρομοκρατικό τους έργο δεν υπολογίζουν κανένα κόστος και, ιδιαίτερα, αυτό της ανθρώπινης ζωής. Εν ολίγοις, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Σ’ έναν πόλεμο οι άμαχοι εύκολα μεταμορφώνονται σε παράπλευρες απώλειες στην γλώσσα αυτών που επιτίθενται. Απ’ την άλλη, η αλαζονική συμπεριφορά των καουμπόηδων της πόλης με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στον θάνατο. Δεν θ’αναφερθούμε στους καθημερινούς θανάτους, βασανισμούς και εξευτελισμούς μεταναστών, νεολαίων και διαφόρων φτωχοδιάβολων σε Α.Τ και στους δρόμους των πόλεων. Αρκεί να θυμηθούμε ένα παρόμοιο περιστατικό που έλαβε χώρα ένα χρόνο πριν, τον Μάρτη του 2009, και πάλι στον Βύρωνα. Τότε που χάθηκε η ζωή μιας γυναίκας, υπαλλήλου στο κατάστημα Γερμανός, όταν ένας μπάτσος σε ρόλο ήρωα που βρισκόταν εκτός υπηρεσίας τράβηξε το όπλο του για να καταδιώξει έναν ληστή. Και πάλι από την ανταλλαγή πυροβολισμών, την πλήρωσε ένας «άμαχος». Τότε μπορεί να ήταν τα πυρά του «επικίνδυνου κακοποιού» και η συγκάλυψη της εγκληματικής δράσης της ΕΛ.ΑΣ να’ταν εύκολη. Τώρα όμως;
Και αφού δε μπόρεσαν ν’ αποκρύψουν τα γεγονότα, άρχισαν να μαγειρεύουν την ερμηνεία τους. Πίσω από τα κροκοδείλια δάκρυα και τις «νηφάλιες προσεγγίσεις» των τηλερουφιάνων, βρίσκεται το σκληρό αλλά αληθινό πρόσωπο της καταστολής.
«Ας μην πυροβολούμε πάντα την Αστυνομία»…
– Η χαμένη τιμή της ΕΛ.ΑΣ μπορεί να κοστίζει και κάποιες ζωές. Και αυτό γιατί η επικοινωνιακή διαχείριση της πάταξης του εγκλήματος και η θεαματική προβολή της είναι το άλλο μισό της πρόληψης και της καταστολής. Ο στόχος παραμένει κυρίως το μυαλό. Αν χρειαστεί όμως σημαδεύουν και στο ψαχνό.
« Μα είναι ανίκανοι ή ανεκπαίδευτοι;»…
– Η τρομοκρατική φύση κάθε κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού ανά τον κόσμο είναι να εκφοβίζει και να παραδειγματίζει. Αν κριθεί αναγκαίο, μπορεί και να σκοτώσει. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κάνει καλά την δουλειά του, παρά τους δημοκρατικούς ψιθύρους που αναπαράγουν τις αυταπάτες τους.
«Η αστυνομία εκτελεί δύσκολο έργο»…
– Η επιθετικότητα της αστυνομίας μπορεί να έχει και τέτοια αποτελέσματα. Πέρα από τους θανάτους και τους βασανισμούς σε αστυνομικά τμήματα της πόλης (Αγ.Παντελεήμονα, Ομονοίας, Ακροπόλεως, Νίκαιας κ.α), οι δολοφόνοι κυκλοφορούν και στους δρόμους. Όσοι δεν υποτάσσονται στις προσταγές τους ή παρεκκλίνουν, τότε τα όπλα των μπάτσων εκπυρσοκροτούν ή οι σφαίρες εξοστρακίζονται. Ηλίας Μαραγκάκης, Αλέξης Γρηγορόπουλος, Τόνυ Ονούα, Nicholas Toddi και πάει λέγοντας.
«Το έγκλημα βασιλεύει»…
– Ο Βύρωνας αλλά και κάθε γειτονιά μπορεί ανά πάσα στιγμή να κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να μπουκώσει από ένστολα και ένοπλα γουρούνια που «θα κάνουν την δουλειά τους». Μερικές φορές, η δημοκρατία δεν χρειάζεται να κρατά τα προσχήματα. Ακόμα και με σοσιαλιστική κυβέρνηση, όλοι είμαστε ύποπτοι και αναλώσιμοι. Αν αυτό φέρνει στη μνήμη μας εισβολές Ναζί, ταγματασφαλιτών ή κήρυξη στρατιωτικού νόμου, τόσο το καλύτερο γι’ αυτούς.
Και όλα αυτά στο όνομα της ασφάλειας του πολίτη…
Οι πρόσφατες φανφάρες του Χρυσοχουντίδη για «πάταξη της ανομίας και του οργανωμένου εγκλήματος» δεν ήταν παρά μια προπαγανδιστική καμπάνια εκφοβισμού και εκβιασμού. Στην αρχή, κτίστηκε περίτεχνα το προφίλ του Κακού: μικροπαραβάτες, μετανάστες, διαδηλωτές, αντιεξουσιαστές και λοιποί αντιφρονούντες στάλθηκαν στο πυρ το εξώτερον. Ύστερα, ακολούθησε το διαφημιστικό πλασάρισμα του εμπορεύματος: αστυνομικοί της γειτονιάς, τοπικά συμβούλια πρόληψης της παραβατικότητας, ομάδα Δίας κ.α. Τα παραληρήματα του Άρχοντα Γκεμπελίσκου εκβιάζουν την κοινωνική συναίνεση σ’ όλα τα παραπάνω -στην ιδεολογική κατασκευή του εσωτερικού εχθρού και στην συνακόλουθη πάταξη του- με αντάλλαγμα την προστασία του πολίτη. Μια προστασία που περιέχει την διάχυτη αστυνομοκρατία στις γειτονιές, την αναβάθμιση των συστημάτων παρακολούθησης και ελέγχου, χιλιάδες ένστολους ακροβολισμένους, μηχανόβιους μπάτσους στους δρόμους και ενίοτε…σφαίρες. Όμως, η ασφάλεια για να επιτευχθεί πρέπει να εγκαθιδρυθούν και οι 2 γνωστές προϋποθέσεις της: η ησυχία και η τάξη. Όποιος δεν συναινεί, στοχοποιείται. Όσοι σιωπήσουν, ίσως είναι οι επόμενοι.
Κι όλα αυτά εν μέσω οικονομικής κρίσης…
Την ώρα που προσπαθούν καθημερινά να φυτέψουν στο κεφάλι μας τις απειλές και τους εκβιασμούς με τους νέους φόρους, τις περικοπές επιδομάτων και συντάξεων, το πάγωμα μισθών και τις απολύσεις, έρχεται να προστεθεί και η τρομολαγνεία που εκπέμπεται από τα επιτελεία των μπάτσων και τα φερέφωνά τους. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι στο διπλανό διαμέρισμα υπάρχει μια γιάφκα και ότι οι μετανάστες που μένουν στο ισόγειο είναι τρομοκράτες. Η απειλή της πτώχευσης έρχεται να κρύψει την ήδη υπάρχουσα γενικευμένη φτώχεια και ανέχεια σε μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού. Και έτσι όπως αντιστρέφουν περίτεχνα την πραγματικότητα, πέφτουν από τα σύννεφα αντικρίζοντας τα αυξανόμενα ποσοστά παραβατικότητας που γεννά ακριβώς αυτή η εκμεταλλευτική και καταπιεστική συνθήκη που μας έχουν επιβάλλει και συνεχίζουμε να ανεχόμαστε. Και αφού ζύγιασαν τα πράγματα και είδαν ότι δεν έχουν τίποτα άλλο να μας «παρέχουν» και ότι προς το παρόν παραμένουμε αδύναμοι να τους τα πάρουμε, μας πλασάρουν απλόχερα τον φόβο!: Το συγκολλητικό υλικό που εξασφαλίζει την κοινωνική ειρήνη, την εθνική ομοψυχία, το ήπιο κλίμα των πολιτών και την διαιώνιση μας με όρους επιβίωσης. Ξέρουν πολύ καλά ότι στην επικράτεια των φοβισμένων και του διάχυτου τρόμου, όλα εφαρμόζονται ευκολότερα. Ούτως ή άλλως, ο φόβος δεν φυλά τα έρμα. Τελικά, ποιοι είναι οι τρομοκράτες;
Ήρθε η ώρα να οπλιστούμε και εμείς….
Για μας, εκεί που φωλιάζει η καχυποψία πρέπει ν’ ανθίσει η κοινωνική αλληλεγγύη. Εκεί που επικρατεί ο φόβος, ν’ ανθίσει ο αγώνας για αξιοπρέπεια. Εκεί που κυριαρχεί ο ανταγωνισμός και ο ατομισμός, να γεννηθούν οι συλλογικοί απελευθερωτικοί αγώνες μας. Όσο κι αν οι δρόμοι κατακλύζονται από τους «εγγυητές της τάξης και της ασφάλειας», εμείς θα συνεχίζουμε να επιτιθόμαστε στο δημοκρατικό άλλοθι των κρατικών δολοφονιών. Δεν χωρά καμιά αυταπάτη ότι η μόνη εγκληματική οργάνωση είναι το κράτος και τα αφεντικά και το έγκλημα τους είναι διαρκές. Τίποτα δεν θα μείνει αναπάντητο…
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ: ΣΑΒΒΑΤΟ 27/2, 12.00 μ.μ
Πλατεία Ταπητουργείου (Εθν.Αντιστάσεως) Βύρωνα
Πρωτοβουλία Αναρχικών-Αντιεξουσιαστών από τους Πρόποδες του Υμηττού
paapty123@yahoo.gr