Την Τρίτη το απόγευμα,21/2 πραγματοποιήθηκε πορεία στις γειτονίες μας που καλέστηκε από την ανοιχτή συνέλευση που έγινε τη Δευτέρα 13/2 στην πλατεία Ταπητουργείου. Η πορεία ξεκίνησε από το Άλσος Παγκρατίου κατευθύνθηκε με παλμό προς τον Βύρωνα για να καταλήξει στην Καισαριανή. Ήταν μια πορεία «αλληλεγγύης και αντεπίθεσης» (χρησιμοποιώντας τα λόγια της αφίσας που καλούσε στην πορεία), ήταν μια πορεία που πραγματοποιήθηκε με αφορμή τα γεγονότα της Κυριακής 12/2, μια δήλωση ότι η Κυριακή δεν ήταν μια βαλβίδα εκτόνωσης της οργής του κόσμου, αλλά μια ακόμα στιγμή του αγώνα. Μία δήλωση ότι ο κόσμος επιμένει να παραμένει στους δρόμους και αν αυτοί δεν είναι οι δρόμοι του κέντρου της μητρόπολης θα είναι οι δρόμοι των γειτονιών. Εκεί που μπορεί να βρεθεί με τους ανθρώπους που ζει και έρχεται σε επαφή καθημερινά.
Στο δρόμο βρεθήκαμε σχεδόν 200 άνθρωποι, άνθρωποι που εδώ και καιρό έχουν επιλέξει να μην κάθονται ήσυχα, αλλά και άνθρωποι που πλέον βαρέθηκαν να κάθονται ήσυχα και έχουν αρχίσει να βρίσκουν τους τρόπους να ορίζουν τη ζωή τους διαφορετικά. Συνελεύσεις κατοίκων από διάφορες γειτονίες ήταν εκεί για να στηρίξουν. Αλλά το πιο ελπιδοφόρο ήταν σίγουρα η εικόνα των ανθρώπων που ακολούθησαν την πορεία ενώ μέχρι πριν τη συναντήσουν δε γνώριζαν καν για το κάλεσμα.
Παροιμιώδης ήταν η αυτοσυγκράτηση των διαδηλωτών όταν περνούσαν από τα μαγαζάκια των τοκογλύφων που ξεφυτρώνουν στις γειτονιές μας. Αρκέστηκαν μόνο σε καλλιτεχνικές παρεμβάσεις στις τζαμαρίες τους, δίνοντας τους το μήνυμα ότι είναι ανεπιθύμητοι και ότι κάποια άλλη φορά ίσως να μην είναι τόσο διακριτικοί…
Επίσης κρεμάστηκαν πανό σε 3 κεντρικά σημεία των περιοχών που έθιγαν το ζήτημα των αιχμαλώτων του κράτους από τη πορεία της Κυριακής και της δεδομένης αλληλεγγύης σε όσους δίνουν τρόπο στην οργή και γι’ αυτό το καθεστώς φροντίζει να βρίσκει όλο και πιο χυδαίους τρόπους για να τους κυνηγήσει.
Αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, όπως αυτή η πορεία, που προκύπτουν μέσα από αντιιεραρχικές διαδικασίες και υιοθετούνται από όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του κόσμου δεν μπορεί παρά να συνεχίσουν να κατεβάζουν όλο και περισσότερους στο δρόμο.
Τα λέμε ξανά στα οδοφράγματα των καθημερινών αγώνων…
Κείμενο για το 3ήμερο του Φλεβάρη (10/2-12/2) που μοιράστηκε και στην πορεία στις γειτονίες μας (PDF)
